Breath (fanfiction with One Direction greek)

24

Τα χέρια μου έτρεμαν καθώς τα χαρτιά έφευγαν από αυτά. Τα πετούσα. Οι λέξεις που εγώ έχω γράψει καίγονταν στις φλόγες τις φωτιάς που εγώ η ίδια είχα ανάψει. Το σκληρό εξώφυλλο έπεφτε μέσα στο φλεγόμενο σπίτι και τότε ένοιωσα τον κόσμο μου να καταρρέει.

Δεν το ήθελα. Οι σελίδες είχαν φύγει πια από τα δάχτυλά μου και ήταν τυλιγμένα στο στομάχι μου. Ένα ξένο συναίσθημα βρισκόταν εκεί. Κάτι που δεν είχα ξανανιώσει και ήθελα να φύγει. Δεν με άφηνε όμως. Αυτός, αυτός δεν με άφηνε. Δεν με άφηνε να το βγάλω από μέσα μου. Να φύγει το επιπλέον βάρος. Αυτός ήξερε καλύτερα από όλους το πόσο αγαπάω αυτές τις λέξεις. Δεν άφησε το εξώφυλλο να πέσει.

Τα μπράτσα του τυλίχτηκαν στην μέση μου και εγώ ενέδωσα στην άγνωστη αλλά τόσο γνωστή αγκαλιά του...

Ένα χαρτάκι πετάγεται στο θρανίο μου. Το άνοιξα προσεκτικά και διάβασα το περιεχόμενό του.

Θα έρθεις;

~Μ.Κ.~

Στριφογύρισα τα μάτια μου.

Όχι.

Ήταν η μόνη λέξη που έγραψα πριν τυλίξω το χαρτάκι και το πετάξω πίσω στην "αγκαλιά" του Μάικ.

Συμφωνώ μαζί σου.

Η αόρατη φωνή ακούστηκε μέσα στο αυτί μου και τα αόρατα χέρια του αέρα με ακούμπησαν. Δεν ήξερα και δεν καταλαβαίνω ακόμα τον λόγο που ανατρίχιασα. Είναι περίεργο. Δεν μου αρέσει το ότι παραδέχομαι πως έχει δίκιο. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό.

Το χαρτάκι ξαναήρθε.

Κόψε τις μαλακίες απλά έλα. Ξέρεις ότι δεν θα έχει πλάκα χωρίς εσένα.

Τα δάχτυλά μου βρήκαν μια ικανοποιητική απάντηση.

Δεν έρχομαι. Σταμάτα να με εκνευρίζεις και χώνεψε πια το γεγονός ότι δεν θέλω να έρθω μαζί σου.

Η απάντηση δεν άργησε να έρθει.

Καλά. Ξέρω ότι στο τέλος δεν θα αντισταθείς πάντως.

Τσαλάκωσα το χαρτάκι και το σηκώθηκα απαλά από την θέση μου. Πλησίασα τον πλαστικό κάδο και το πέταξα εκεί. Κατευθύνθηκα ξανά στην θέση μου αγνοώντας την άγρια ματιά του καθηγητή μας.

Κοίταξα το θρανίο μου. Δεν είναι καθαρό. Όλοι οι μαθητές που έχουν καθίσει εδώ, σε αυτή την θέση έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους. Μπορεί να είναι μια ζωγραφιά, ένα χαζό στιχάκι, μια μαύρη μουτζούρα, δεν έχει σημασία. Είναι γεμάτο αναμνήσεις. Ιστορίες καταγεγραμμένες μέσα από τους μαρκαδόρους ή τα στυλό των ανθρώπων πριν από εμένα.