Breath (fanfiction with One Direction greek)

38

16 Νοεμβρίου

Για αυτό συνέχισε, πες αντίο

Ένα ακόμη χαρτάκι πέφτει από το ημερολόγιο του τοίχοι. Και εγώ απλά το κοιτώ. Το παρακολουθώ να πέφτει προς τα κάτω χωρίς να έχει την δύναμη να γυρίσει στην θέση του. Μόλις έπεσε στην στήβα πάνω στα υπόλοιπα. Πάνω σε αυτά που δεν έχω μαζέψει. Το συγύρισμα δεν είναι κάτι που απολαμβάνω.

Και στην σκέψη μου κυριαρχούσε ο τρόπος που το πρόσωπο του φωτήστηκε με το χρηματικό ποσό που του χάρισε η γενναιόδωρή μου καρδιά. Για πρώτη φορά στην καινούρια μου ζωή, έκανα κάτι καλό.

Το τσιγάρο, έχει "λιώσει" σχεδόν και ο καπνός τριγυρνά σε όλο το δωμάτιο. Προσπαθεί να με κάνει να μετανοιώσω για την καλή μου πράξη. Δεν έπρεπε να το κάνεις, αυτό μου ψυθιρίζει. Ο ψύθιρος αυτός, στον οποίο βασίζεται η ζωή μου, κολυμπά και μολύνει το μυαλό μου για άλλη μια φορά.

Η έκπληξη στα μάτια του όταν του έδωσα αυτά που χρειαζόταν, που αντικατέστησε την απογοήτευση και τον θυμό για τον εαυτό του ήταν κάτι ενδιαφέρον να παρακολουθήσεις.
Χτύπησα το κουδούνι του σπιτιού λοιπόν. Και περίμενα. Σε λίγο άκουσα βήματα και φωνές από μέσα αλλά δεν κατάλαβα τι έλεγαν. Ξαφνικά σταμάτησαν.

Και περίμενα.

Και περίμενα.

Και περίμενα.

Περίμενα αρκετά λεπτά χωρίς κανείς να ανοίγει την πόρτα. Έννοιωθα σαν χαζή. Αλλά αποφάσισα να ξαναχτυπήσω το κουδούνι. Και να περιμένω.

Και περιμενα πάλι.

Για αρκετά λεπτά. Αλλά κανείς δεν άνοιγε ενώ μπορούσα να αισθανθώ ότι το σπίτι δε ήταν άδειο. Εξάλου πριν από λίγο είχαν ακουστεί βήματα και φωνές.

Περίμενα αλλά κανείς δεν άνοιγε. Κοίταξα το ματάκι της πορτας. Και τότε ήταν που το σκέφτηκα.

Μπορεί να είχαν δει οτι ήμουν εγώ από εκεί και να μην ήθελαν να μου ανοίξουν την πόρτα. Την τελευταία φορά που ήρθα, έφυγα μαζί με τα λεφτά τους.

Τότε ήθελα να τους τα δώσω πίσω.. Εκείνα και μερικά ακόμη για την ακρίβεια. Αλλά εκείνοι δεν το ήξεραν. Μπορεί να πίστεψαν ότι είχα γυρίσει για να πάρω και κάτι παραπάνω.

Τι θα έκανα; Γύρισα την πλάτη μου και πλησίασα τον τοίχο του σπιτιού. Το τσιγάρο βγήκε από την τσέπη και μπήκε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ανάμεσα από τα χείλη μου, αναμένο και έτοιμο για την μεγάλη ρουφιξιά που ακολούθησε.