Breath (fanfiction with One Direction greek)

36

Για άλλη μια φορά τα μάτια μου άνοιξαν για να αντικρίσουν το άσπρο ταβάνι που συντροφεύει τους εξίσου άσπρους ξεφτισμένους τοίχους που μου κάνουν παρέα από τότε που θυμάμαι.

Όμορφοι τοίχοι. Με θυμάμαι να τους θαυμάζω όταν ήμουν μικρή. Να θαυμάζω την ιδιότητα να καλύπτουν όλα όσα με ενοχλούσαν μόνο και μόνο καθώς ήμουν κλεισμένη σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους.

Με συντροφιά; Τις λέξεις. Αυτές τις ομορφιές που μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις όπως θες, και να τις συνδιάσεις με νοτες δίνοντάς τους ζωή. Μια ζωή μοναδική για κάθε άνθρωπο που τις συνδιάζει.

Φτάσαμε λοιπόν στο σήμερα αγαπημένε μου. Περάσαμε τα γεγονότα της 12 Νοεμβρίου και φτάσαμε στην σημερινή μερα.
Επιτέλους. Κοιταξα αμεσως το ημερολόγιο.

15 Νοεμβρίου.
Το χθεσινό χαρτάκι είχε πέσει, μάλλον από μόνο του το βράδυ και τότε μπορουσα να διαβάσω τις λέξεις που κρύβονταν πίσω από εκείνο.

Ηρέμισε, ησύχασε τώρα
Για αυτό ζήσε την ζωή σου

Αυτές οι δύο δυσνόητες γραμμές με έκαναν να κουνήσω το κεφάλι μου απογοητευμένη από την έλειψη νοημοσήνης του συγγραφέα τους.

Με ποιο νόημα και για ποιο λόγο τις "ταίριαξε"; Αν μπορούμε να πούμε ότι οι φράσεις αυτές ταίριαζαν μεταξύ τους. Το ησύχασε τώρα δεν ταιριάζει με το συνέχισε την ζωή σου.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μουρμουρίζοντας τις σκέψεις μου και πρσπαθώντας να τις κρατήσω στο μυαλό μου για να τις καταγράψω αργοτερα.
Πράγμα που όπως κατάλαβες, μόλις και εκανα.

Είχαν περάσει τρεις ολοκληρες μέρες από τον αγώνα και ακόμα δεν ήξερα τι να κάνω. Η απόφαση να εισβάλω στο σπίτί τών Κλίφορντ παραήταν βιαστική και χωρίς ιδιαίτερες λεπτομέριες και σκέψεις. Το να βοηθήσω τον Λίαμ παραήταν ακραίο για τον χαρακτήρα μου.

Αλλά η μητέρα του είναι σε άσχημη κατάσταση. Ποιος ξερει αν θα τα καταφερει μέχρι το πρωί;

Όπως είπα, η ιστορία επαναλαμβάμεται όμως μπορώ να την αλλάξω λίγο.

Ο αέρας με τύλιξε για άλλη μια φορά.
Μια μικρή αλλαγή είναι καλύτερη από το να μην υπάρχει καθόλου αλλαγή.
Το γνωστό αλλά ακόμη άγνωστο σφύριγμα του με αγκάλιασε καθώς έβγαινα από το σπίτι μου, ετοιμη μαζί με τα μαύρα αθλητικά μου και το δερμάτινο τζάκετ μου.

Αλλά ταυτόχρονα εκείνη η δώση αμφοβολίας για αυτό που πήγαινα να κάνω προσπαθούσε να υπερισχύσε