(ετοιμαστείτε για ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ τεράστιο κεφάλαιο. συγγνώμη παιδιά... σας προειδοποίησα όμως!!)
Κοιτούσε γύρω του προσπαθώντας να κάνει την αναπνοή του φυσιολογική. Είχε τόσο άγχος. Αυτό φαινόταν καθαρά αφού ξεχείλιζε από τα μεγάλα εκφραστικά καστανά του μάτια. Ιδρώτας είχε σχηματιστεί στο καθαρό μέτωπο και τα καστανά κοντά μαλλιά του ήταν σηκωμένα. Το γένι στα μάγουλά του υπήρχε ακόμη και ο ιδρώτας του το έκανε να αστράφτει κάτω από τα δυνατά φώτα.
Κοιτούσε γύρω του με ένα τρομοκρατημένο βλέμμα. Τι μπορεί να σκεφτόταν; Μα πως θα έφευγε από εκεί. Αυτό ήταν το προφανές. Αλλά άμα κοίταζες καλύτερα μπορούσες να το δεις.
Ήθελε να βρίσκεται εκεί. Κατά βάθος μπορούσες να διακρίνεις μια αχτίδα ελπίδας στο πρόσωπό του.
Ήλπιζε ότι δεν θα ήταν στο νοσοκομείο στο τέλος του αγώνα.
Έκπληκτη τον παρακολούθησα να προχωρά προς την σκηνή μαζί με τους υπόλοιπους. Τελείως αντίθετος. Εκείνοι, φαίνονταν τόσο βίαιοι και γεμάτοι αυτοπεποίθησή. Ανυπομονούσαν να δείρουν κάποιον.
Ενώ εκείνος..
Ήταν ήρεμος. Με τα χέρια του άβολα κρεμασμένα από το σώμα του και τα μάτια του να κοιτούν τριγύρω αγχωμένα.
"Λουκ!" η Μπεθ τσίριξε από μπροστά μας.
Ο Λουκ γύρισε το ξανθό όμορφο κεφάλι του και της χαμογέλασε αμήχανα. Βρισκόταν μαζί με τους άλλους αγωνιζόμενους στην μικρή σκάλα για να ανέβουν στην σκηνή. Οι τριγύρω αντίπαλοί του κρυφογέλασαν στην αντίδραση της κοπέλας του.
Η Μπεθ του χαμογέλασε ενθαρρυντικά και αυτό έκανε τον Λουκ να νοιώσει καλύτερα αφού της χαμογέλασε πιο αληθινά εκείνη την φορά κάνοντας το σκουλαρίκι να αστράψει κάτω από τα φώτα του κτηρίου.
"Οι κανόνες είναι απλοί. Ένα απαγορεύεται να χτυπήσεις κάποιον από την μέση και κάτω. Δύο απαγορεύεται να χτυπήσεις όταν ο διαιτητής, δηλαδή εγώ, έχει σφυρίξει. Και τρία σε περίπτωση αφαίρεσης του γαντιού, απαγορεύεται να βάλεις το δάχτυλο σου μέσα στο μάτι του του άλλου. Ας μην έχουμε τα περσινά δράματα... Μπράντον." ο Τζέισον κοίταξε ένα γεροδεμένο παιδί γύρω στα είκοσι με μεγάλα μπράτσα και άγριο πρόσωπο.
"Ξέρεις πως ήταν καταλάθος Τζέισον." αντιγύρισε εκείνος με βραχνή φωνή κάνοντας τον Λιαμ να μαζευτεί ακόμα περισσότερο.
"Εγώ έχω στοιχηματίσει σε αυτόν." ακούστηκε ένας άνθρωπος από τις πιο πάνω θέσεις να λέει.
ESTÁS LEYENDO
Breath (fanfiction with One Direction greek)
Fanfic"Δεν φοβάσαι τίποτα;" αναρωτήθηκε ο νεαρός. "Πως...Φυσικά και φοβάμαι." απάντησε εκείνη. "Λοιπόν, τι είναι αυτό που φοβάσαι;" την ρώτησε αυτός αφήνοντας την ανάσα που κρατούσε. Εκείνη του χαμογέλασε. "Ο εαυτός μου." ψιθύρισε. *ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟ...
