Breath (fanfiction with One Direction greek)

37

Τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν ενώ ενα άλλο ζευγάρι χεριών προσπαθούσε να ξεκλειδώσει την πόρτα που πριν από λίγο είχα παραβιάσει.

Μετά;

Μετά όλα έγιναν γρήγορα. Πέταξα το κουτί κάτω εκεί που το βρήκα και χωρίς να φτιάξω το μαξιλάρι όπως πριν και έτρεξα στην ανοιχτή ντουλάπα του Μάικ.

Μπήκα μέσα γρήγορα και έκλεισα την πόρτα, ενώ η εξώπορτα άνοιγε και κάποιος άλλος έμπαινε μέσα. Χώθηκα πιο βαθιά στην γωνιά της ντουλάπας.

Και τότε;
Σκοτάδι.

Πεσμένη σε άγνωστα μαλακά ρούχα, έννοιωθα περίεργα όμορφα με την σκόνη να μπαίνει στην μύτη μου για να με χαλαρώσει.

Η μυρωδιά τρυπούσε την μύτη μου και μου άρεσε αυτό. Η αγαπημένη σκόνη στην μικρή μου μύτη με έκανε να αναστενάξω αθόρυβα και να ξεχάσω για λίγο τον φόβο που έννοιωθα για την περίπτωση που με έβρισκε.

Η ξύλινη ακριβή ντουλάπα, με έκρυβε καλά από το άτομο. Η γωνιά της, όπου καθόμουν ήταν ζεστή εξαιτίας των ρούχων και των ουσιών. Και σκοτεινή.

Σκοτάδι.

Τα βήματα σταμάτησαν. Μάλλον τα μάτια πρόσεξαν την ακαταστασία του μαξιλαριού του καναπέ.

Η φωνή του Μάικ άφησε έναν άσχημο χαρακτηρισμό για τον πατέρα του, τον Ντάριλ αφού πίστεψε ότι εκείνος έφταιγε που το μαξιλάρι είχε φύγει από την θέση του.

Κρατούσα την αναπνοή μου πια. Η σκόνη έκαιγε με έναν ευχάριστο τρόπο τα σωθηκά μου κάνοντάς με να χαλαρώσω λίγο.

Άκουσα τον Μάικ να πλησιάζει προς το δωμάτιό του. Είχε μπει πια και ήταν αρκετά μακριά από την ντουλάπα που κρυβόμουν.

Μια αόρατη δύναμη με παρακίνησε να ανοίξω λίγο την πόρτα, μια χαραμάδα για να δω τι έκανε. Με λίγη δύναμη, να ανοίξει λίγο μια σχησμή.

Αλλά το χέρι μου, σαν κάποιος άλλος να το ελέγχει, δοκίμασε να σπρώξει δυνατά την πόρτα με σκοπό να ανοίξει τελείως.

Κι όμως δεν το έκανε. Χτύπησε σε ένα αόρατο σώμα και η δύναμη που το κρατούσε εξασθένησε.

Η πόρτα άνοιξε αργά και αθόριβα για να μπορέσω να ρίξω μια ματιά στο δωμάτιο.

Στην αρχή όλα φαίνονταν κενά. Κανείς. Μόνο εγώ να παρακολουθώ έντρομη τον Μάικ να κάνει κάποια κίνηση.

Πέρασαν μερικά λεπτά σιωπής μέχρι που τον είδα να μπαίνει από την μπαλκονόπορτα του δωματίου. Είχε κενό βλέμμα και ένα χαζό χαμόγελο κάλυπτε το πρόσωπό του.