Fruitcake Sanctuary (GL)

Chapter Twenty Eight

Ngayon binibilang ko ang nagdaang araw. I'm counting the hours anticipating the time when it will all make sense, na ang lahat ng parte na inaalala ko ay makikita ko para mabubuo ang rason sa lahat ng to.

I feel like I'm doing a lot of works that is causing me nothing kundi stress.

I observe my life na parang isa akong taong labas, nakikita lang ang sarili ko sa pagkilos at pagtatrabaho ngayon dito sa loob ng LDV. And I've been giving my all works for my family, my duty, kay Candice, at sa hinaharap ko.

It's physically, mentally and emotionally exhausting para gawing maging maayos ang trabaho ko. Sinasabi pa nga ni Emily na parang ang dali lang ng ginagawa ko, but the fact of the matter is, nothing in my life comes easy.

Kung titingnan ko lang na madali, it's because I've worked hard as the person next to me. It's because I've given all of myself to my goals, and it's sometimes more than I have to give...

At mayroon pang isang bagay na nagbibigay rason sa lahat...more precise and accurate, isang taong espesyal sa buhay ko...na nagpapapaingay ng tahimik at maingay na mundo sa paligid ko.

Si Cece.

Kapag kasama ko siya, ang bigat ng stress na pinapasan ko ay gumagaan, naglalaho. At nakakahinga ako ng maluwa. She makes everything fine, bringing me back to my center where the chaos sleeps and the peace lives.

"Uuwi ako sa sunday kasama ka, Cece." Sabi ko habang sinusuklay ang buhok niya. "It will be our first trip na lumabas kasama ka" Dagdag ko pa.

Napalingon ito sakin. "Talaga?"

Tumango ako.

"I'm not saying this is our first trip na magkasama, but it is extremely important that na makilala ka muli ng Mama at siyempre ng kapatid ko,"

"Seryoso?" Natawa ako sa reaksyon niya nakataas kasi ang dalawang kilay nito.

"Siyempre, ipapakilala kita sa kanila,"

"I would love to" Ginawaran niya na naman ako ng kanyang napakatamis na ngiti. "I want to do everything na kasama ka Panda. Every silly thing I can think of kahit na sa labas ng mundong to"

Ngumiti lang ko. Makakasama ko muli si Cece sa labas ng LDV. Sa labas ng aming maliit na mundo kung saan nakagawa kaming paraiso dito sa loob. Sa labas kung saan nasa harap mo mismo makikita ang realidad.

I put my hand on her waist, slipped my fingers under the edge of her shirt to feel her skin. I could feel her shudder at my touch.

"Basta good girl ka lang ha?"

Tumawa ito and she wrapped her arms around me. "Scout's honor"

Ayaw kong ispoil the mood, pero kailangan kong sabihin ang nasa isip ko. "Naging masaya tayo dito sa LDV, and we can definitely keep on having it sa labas. But I think you should see doctor Gab for counseling muna?" Kumawala siya ng yakap sakin.

Umiling lang ito, this time more emphatically. "No can do, Panda. Places to go, people to see…outside is a crazy world, that I think I'm going to fit in,"

Tiningnan ko lang siya ng mabuti, weighing her cuteness against mine. Sa totoo lang nag-aalala lang ako, alam kong di pa gaanong sanay si Cece makihalubilo sa mga taong labas.

Ang sabi sakin ni Doc Gab ay nagdecide na lang muna si Vivi na itigil ulit sa pag-aaral si Cece. Pero ang hindi lang maalis sa isip ko ay ang pagiging stiff minsan ni Cece lately. Kapag nakakatulala siya bigla itong natatakot kapag hinahawakan ko siya.

Hindi sa pinangungunahan ako ng pag-iisip. Humahanap ako ng tiempo para tanungin siya...o si Vivi kaya?

Umupo lang kami sa higaan niya habang nagbabasa kami ng magazine na puro pictures lang. Naaliw na kami dun kahit sa simpleng gawin lang namin ni Cece, feeling ko kasi bawat sandali ko na kasama siya mahalaga.