Stockholm Syndrome {Voltooid}

42. Spaces

P.o.v Louis

Ik ben zo kwaad op me zelf hoe kon ik zo stom zijn om haar op ze minst niet aan de lijn te houden terwijl ik naar haar toe kwam. De dokter komt binnen. 'Ze is in goede staat gelukkig waren de sneeën niet diep dus konden snel gehecht worden. We verwachten dat ze snel wakker wordt aan haar status te zien. Jullie mogen nu ook naar haar toe. Maar wel rustig zijn en niet te druk dat kan ze nog niet hendelen'. Ik sta meteen op als hij het zegt. We lopen achter hem aan. Mijn spanningslevel begint te stijgen niemand weet hoe we haar aan zouden treffen. Na ja half dan. We lopen een kamer in waar 2 zusters om het bed staan. 'Hoi' zeggen ze vriendelijk. Ik loop door zodat ik haar kan zien. Als ik haar zie gaan er tranen over mijn wangen. Zo teder en zwak . Sneeën op haar arm en benen overal blauwe plekken. 'We hebben haar nog een beetje onderzocht en toen zagen we dit'. Ze doen haar shirt omhoog en daar staat een kruis op haar hart. Nu trek ik het echt niet meer ik ging zitten op het bed en elke traan die ik kan laten laat ik. Ik voel een hand op mijn rug. 'Rustig Lou het komt goed'. 'Nee dat komt het niet en dat komt door mij'. 'Praat nu eerst met haar zeg wat je dwars zit, zeg wat je wil maar dan weet ze dat jij er bent'. Ik kijk naar Liam en daarna naar Roos. Ik schuif dichter naar haar hoofd toe en pak haar hand. 'het spijt me zo Roos. Ik had met je moeten praten en niet meteen in paniek naar je toe moeten gaan. Ik wou gewoon mijn armen om je heen kunnen slaan om je te troosten. Het spijt me zo erg vergeef me alsjeblieft'.

P.o.v Rosalin
Langzaam open ik mijn ogen ik heb alles gehoord vanaf het moment dat de jongens binnen kwamen. 'Het was niet jouw schuld ik had een nachtmerrie waarna ik jouw belde. Maar ik zat onder de sneeën maar toen je zei dat je kwam was ik bang voor je reactie als je de sneeën zag dus dacht ik als ik nou dit doe hoor ik je reactie niet en ben ik verder niemand op de wereld meer tot last'.
Hij springt op en knuffelt me plat. 'Ik ben zo blij dat je nog leeft, ik dacht dat ik je nooit meer in mijn armen kon houden toen ik je zag in het bos'. ' ben je niet boos op me?'. 'Nee op jou kan niemand boos worden'. 'Wel als mijn moeder hoort dat ik tegen haar gelogen heb'. 'Dat is zorg voor later'. 'Ik wil naar Joyce, ik wil het met haar goed maken ik haat ruzie en vooral met mijn zusje'. 'Ja 1 probleem we zijn Joyce kwijt'. 'Wat?! Hoe kan dat?'. 'Weten we niet ze hebben allen door gestuurd dat ze is weggelopen'. 'Hebben ze haar al gebeld?'. 'Ja verschillende keren maar ze neemt niet op'. 'Geef me mijn telefoon misschien neemt ze jij mij op'. Louis pakt snel mijn telefoon en ik zoek joyce wanhopig in mijn telefoon boek. Als ik haar gevonden heb druk ik op het groene hoorntje. Alsjeblieft Joyce neem op.

P.o.v. Joyce
Ik loop. Dat is eigenlijk de enige beschrijving die ik kan geven van wat ik de afgelopen uren heb gedaan. Oja, en alle voicemails van Harry beluisterd. Ik weet dat hij zich zorgen maakt maar ik ben niet voor niets weggelopen. Ik wil even afstand van alles. Alle problemen die ik heb veroorzaakt en alle ruzies die ik heb veroorzaakt. Ik weet dat je niet weg kan rennen voor je problemen, maar ik wil best een gokje wagen. Dus waarom zou ik het niet proberen.
Ik schrik uit mijn gedachten door mijn telefoon die wéér afgaat. Ik word er zo moe van! Harry heeft die brief gelezen! Hij weet waarom ik ben weg gegaan! En dat ik even afstand wil van de buitenwereld! Waarom laat hij mij mijn gang niet gaan?! Zuchtend pak ik mijn telefoon uit mijn zak. Ik had verwacht om de naam van 1 van de jongens daar te zien staan. Maar er staat groot "Roos" in beeld. Met een foto van ons samen. Ik bekijk de foto. Als ik opneem veroorzaak ik meer ruzie... Of niet? Ja! Dat doe ik altijd! Ik klik haar weg en stop mijn telefoon terug in mijn zak. Ik kom aan in een bos. Ik heb geen idee welk bos, want ik herken het niet. Ik loop verder door het bos. Maar als het toch wel donker wordt, moet ik echt gaan bedenken wat ik ga doen. Opeens kom ik aan bij een grote boom. Als ik omhoog kijk zie ik dat er een boomhut in is gebouwd. Ik schut aan de boom, maar de hut beweegt wel heel onstabiel heen en weer. Ik zucht en leg mijn rugtas op de grond en leg mijn jas op de grond op en tussen de krakende, dode blaadjes. Ik rist mijn rugtas open en pak mijn dekentje eruit. Ja ik heb goed nagedacht. Ik ga op mijn jas liggen en leg mijn dekentje over me heen. Ik gebruik mijn rugtas als kussen en denk na. Wat als Roos geen ruzie wilde maken maar echt bang is? Nee, ik heb haar mentaal enorm veel pijn gedaan... En lichamelijk! Want Harry zei dat ze in het ziekenhuis ligt. Ik wed dat ze zich heeft gesneden omdat we ruzie hebben... Lekker gedaan Joyce! *not*. Waarom zou ze zich eigenlijk zorgen maken om me? Ik ga geen zelfmoord plegen ofzo. Ik wil gewoon een paar dagen weg van alles.
Ik probeer mijn gedachten bij iets anders te houden dan mijn problemen, want zo ga ik nooit in slaap vallen. Maar aangezien mijn leven alleen maar bestaat uit problemen... zal dit een lange nacht worden...

P.o.v. Rosalin
Ik kijk naar mijn telefoon. 'Ze drukte me weg' fluister ik. Tranen beginnen te rollen over mijn wangen. Ik had gewoon geen ruzie met haar moeten maken, dan was er nu niks aan de hand geweest. Louis doet zijn sterke armen om me heen. 'Stil maar we proberen het zo nog een keer'. 'Nee ik bel nu nog een keer anders gaat ze raar over me denken als ze dat al niet doet en me daarom afkapt'. Zo druk ik nog een keer op het groene hoorntje met hoop dat ze op neemt.

P.o.v. Joyce
Ik lig eindelijk te slapen. Gaat mijn telefoon weer af! Verdomme! Niet dat ik het geluid aan heb staan hoor. Ik word gewoon wakker door het getril onder mijn hoofd aangezien mijn mobiel in mijn tas zit. Ik zucht en haal mijn mobiel uit mijn tas. Ik zucht nogmaals als ik zie dat Roos me belt. Ik weet zeker dat de me nog eens gaat bellen als ik niet opneem, maar als ik wel opneem maak ik weer ruzie! Want zo ben ik! Als ik niet opneem kan ik het niet erger maken... En als ik wel opneem dan is de kans heel groot dat ik t nog erger maak... Wat moet ik doen?!
_______________________________
Tja... Wat moet ze doen??
Laat weten wat jij zou doen als je in haar schoenen zou staan! Of liggen, aangezien ze op de grond ligt en niet staat!