Stockholm Syndrome {Voltooid}

29. Just a normal day...

P. O. V Maud
Ik had vannacht de raarste droom allertijden! Van daar dat ik ook zo vroeg wakker was. Het begon zo:
Joyce, Rosalin en ik waren aan het lopen door het bos waar we ontvoerd werden. En drie maal raden dat gebeurde nu ook weer. Maar deze keer was het zo raar ik kan er eigenlijk wel om lachen. Ze kwamen op vliegende eenhoorns en toen liepen we over de regenboog naar de plaats waar we nu zitten. Maar ja als ik gedroomt heb kan ik niet meer slapen.
Er wordt voor mijn ogen gezwaaid. Liam staat naast me. 'ga je eten' zegt Liam. Ik knik. 'dus waar dacht je aan? Niet aan een jongen toch want dan moet je alles vertellen over hem en wel nu'. 'nee nee Louis, ik dacht aan wat ik vannacht had gedroomd' zeg ik zacht. 'oh, vertel'. 'nee' zeg ik zo simpel mogelijk. 'oke' zegt hij ook weer simpel.

P. O. V Rosalin

We zijn klaar met eten en Louis en ik ruimen de tafel af. Met veel gelach natuurlijk. Met Louis kan je altijd lachen. Geen andere mogelijkheiden. 'maar Roos, zulken we zo een rondje gaan lopen?'. 'ja leuk' zeg ik vrolijk.
We zijn klaar met de tafel afruimen en ik trek mijn schoenen aan. Louis komt naast me zitten op de trap waar nu niemand meer langs kan. 'ik herinner me net dat ik vandaag nog 1 ding helemaal niet heb gehad'. 'en dat is?'. Hij zoent me uit het niets. Na ja het was te verwachten. Nadat onze zoen was afgelopen sta ik op. 'gaan we lopen?'. 'ja' hij staat op en slaat een arm om me heen en zo lopen we de deur uit.

P. O. V. Joyce

Ik en Harry zitten op de bank. We kijken tv, maar er is niets leuks op de tv. Harry zit te zappen en ik leun tegen hem aan. 'Ik ga drinken pakken' zegt Harry en hij staat op. Ik ga rechtop zitten en kijk een beetje om me heen. Opeens hoor ik een ringtoon. Ik zie op het salontafeltje de mobiel van Harry trillen. Ik twijfel even maar besluit toch om te kijken. Ik pak zijn mobiel en ontgrendel hem. Ik weet zijn code, duh. En kijk wat voor meldingen hij kreeg. Het is op insta. Ik open insta en zie dat hij duizenden reacties heeft op onze foto. Uit nieuwsgierigheid ga ik ze lezen. "Wat een bitch!" "Ze is echt lelijk" "ze past niet bij je, Hazz" "rot op bij Hazz!" "Vuile hoer" "ga dood ofzo trut" "dik varken" en zo zijn er nog veel meer haat reacties. Ik krijg tranen in mijn ogen van het lezen van de reacties. 'Joyce?' Hoor ik de stem van Harry vragen. Ik zet meteen zijn mobiel op stand-by en leg hem weer op tafel. 'Ja?' Vraag ik terwijl ik mijn tranen weg veeg. Harry komt de kamer in lopen met 2 glazen cola in zijn handen. Hij zet ze op tafel en pakt zijn mobiel. Ik kijk uit het raam en vermijd zijn blik. 'Meissie' begint hij, 'trek het je niet aan wat die mensen zeggen'. Hij slaat zijn armen om me heen en trek me op zijn schoot. 'Die mensen hebben gelijk' zucht ik. 'Helemaal niet!' Zegt Harry met een beetje boze toon. 'Je bent prachtig en super! Ik kan me geen betere vriendin wensen!' Harry drukt een zoen in mijn nek. 'Maar...' 'Niets te maren! Die mensen zijn jaloers en proberen jou weg te pesten! Trek het je niet aan! Ze kennen je niet eens! Als ze je echt zouden kennen, zouden ze heel anders over je praten' glimlacht hij. 'Dankje Hazza Bear' ik zet mijn lippen op die van hem. Ik weet niet hoelang we daar zitten, maar dat boeit me niets. Op dat moment ben ik samen met Harry! Mijn Harry!

P.O.V. Rosalin
We komen weer thuis na een lang leuke dag in het bos. We hebben echt super veel foto's gemaakt zowel gekke als mooie foto's. We hebben veel lol gehad het voelde echt weer even als vroeger voor de middelbare school. Het plezier dat ik in jaren niet meer heb gehad. Het plezier dat zelfs Joyce en ik niet hadden omdat we te bang waren voor commentaar. Ik doe de deur achter me dicht. 'het was echt leuk vanmiddag' zeg ik tegen Louis. 'vond ik ook'. We hangen onze jassen op en gaan de woonkamer in waar iedereen zit. 'heey' zeggen Louis en ik te gelijk. 'hey hey' zegt Joyce tegen ons die mij een knuffel geeft. De rest zei ook wel wat maar Joyce kwam er gewoon boven uit. Ik knuffel haar terug. 'we wouden net gaan beginnen met truth of dare, doen jullie mee?' Vraagt Harry. Ik knik en Louis vast en zeker ook wel. We gaan zitten op de bank rechts van me zit Louis en links van me Joyce en naast Joyce zit nog Harry. 'ik begin, nee ik begin, nee ik, nee ik' zeggen Niall en Louis te gelijk. 'oke laat Harry dan beginnen?'. 'Joyce truth of dare?'.'truth zeker weten'. 'als je ons als sprookjesfiguren moet voorstellen, wie zouden we dan zijn?'.

_______________________________
Hey lezers,
Nieuw hoofdstukjuuuuuh! :) het gaat misschien een beetje langzaam... Sorry daarvoor!
Maar alsnog een (hopelijk niet al te saai) hoofdstuk.
Wij horen graag of je het leuk vind. En wij zijn altijd in voor ideeën . Als je het leuk vind vergeet dan niet op het vote kopje te klikken. En hopelijk lees je weer het volgende hoofdstuk.

XXX J&R Stylinson