P. O. V. Joyce
Ik kijk in de spiegel, met een grijnzende Harry voor me. 'Omg! Harry!' Roep ik. Ik bekijk mezelf nog een keer goed. Ik heb goud-bruin haar en een rode bril die me best goed staat. Hij is even groot als mijn andere bril en is ook het zelfde model. Mijn haar zit in het zelfde model als mijn vorige haar, wat best logisch is, want het is gewoon het zelfde alleen dan een andere kleur. Ik kijk naar Harry. 'Jij kent mij beter dan ik dacht' lach ik. 'Jep!' Lacht hij. 'Dit is prachtig! Tanx Hazz!' Ik sta op en geef hem een knuffel. Hij houdt me stevig vast. 'Geen dank babe' lacht hij. Ik laat hem los en lach. Ik pak hem vast en zoen hem. Hij zoent terug en streelt zachtjes mijn haren. Omg wat houd ik van hem! Ik vind hem al leuk toen ik hem nog niet persoonlijk kende, maar nu vind ik hem nog leuker dan ooit! Hij is super lief en heel erg zorgzaam. Hij is romantisch, maar niet te. Stiekem flirt hij met me, maar dat vind ik wel leuk. Hij laat zich soms wel gaan, maar dat doet hij wel voorzichtig. En dat vind ik juist zo lief aan hem. Telkens als mijn lippen die van hem raken, gaat hij een klein stapje verder, maar niet te snel. Uiteindelijk zullen we zijn eindbestemming bereiken, maar dat duurt nog wel even. En dat vind ik prima. De kleine stapjes waarmee hij steeds ietsjes verder gaat, zijn voor mij precies groot genoeg. Alsof hij dat weet van mij... Alsof hij alles weet van mij!
P.O.V. Rosalin
OMG ik heb zwart haar niet dat het niet leuk staat ofzo. Ik wilde stieken altijd al zwart haar maar het mocht nooit. Ik heb een zwarte bril met gebroken roze. Het is echt prachtig alles bij elkaar het is net of ik naar iemand anders kijk in de spiegel. Ik draai me om naar Louis. 'en?' Vraagt hij nieuwschierig. 'it's amesing' zeg ik en geef hem een knuffel en daarna een kus. We horen een harde kuch naast ons. 'sorry dat ik stoor tortelduifjes maar Liam wacht op ons' zegt Harry. Ik boos. Ik zie Joyce staan ze zag er prachtig uit met goud blonde haren en haar nieuwe bril. 'ik vind het oke maar klein vraagje waar is Joyce?' Vraag ik voor de grap. 'HIER' schreeuwt ze en begint hevig te zwaaien. We beginnen te lachen en geven elkaar een knuffel. 'nu maar hopen dat Zayn niet weer boos word'. Ik voel dat Joyce schrikt. 'rustig hij zal niks doen we hebben Louis en Harry weet je nog die zullen ons beschermen'. Ze knikt. We lopen naar de deur waar Harry en Louis op ons staan te wachten. 'klaar voor' vraagt Louis die een arm om me heen legt. Ik knik en loop de deur uit.
P. O. V Liam
Zayn, Niall en ik zijn druk bezig met het huis te verbouwen. Ed is ook komen helpen. We hebben ook ondertussen nog een extra slot op de meidenkamer moeten zetten. Vanwege dat de meiden de kamer open hebben gekregen en bijna weer ontsnapt zijn. We zijn net klaar en gaan op de bank zitten. 'ik zet wel ff koffie' zegt Ed en staat weer op. 'iedereen?' Vraagt hij. 'ja' zeggen we in koor. 'ik hoop dat ze het leuk gaan vinden' zegt Niall na een lange stilte. 'wat boeit het' zucht Zayn. 'Zayn, we hebben het hier over gehad!' Zeg ik een beetje boos. 'ja, maar alsnog!' hij staat op en loopt naar boven. Ik zucht en ik voel mijn mobiel trillen in mijn broekzak. Ik pak hem er uit. Het is een berichtje van Louis. Hij schrijft: "Hey Daddy D, Onderweg naar huis! zijn jullie klaar of moeten we omlopen? ;) Lou". Ik lach en schreef terug: "nee we zijn klaar! Laat ze wel ff in de hal wachten en dan moeten jullie ff naar binnen komen! Liam". 'en?' Vraagt Niall die naast me op de bank zit. 'ze zijn onderweg!' ik stop mijn mobiel weg. 'o, dan hebben we zeker geen tijd meer voor Koffie?' Vraagt Ed die net de kamer weer in komt. 'nee, kan je misschien de lampen klaar zetten en de gordijnen dicht doen?' Vraag ik terwijl ik opsta. 'tuurlijk! maken jullie je nou maar klaar!' lacht Ed en hij maakt de kamer donker. Onze band is er ook. Ze lopen de kamer in. 'ze komen er aan!' Roept Niall gespannen. 'dan gaan we klaar zitten!' Zegt Josh en hij gaat naar zijn drumstel. Jon loopt naar zijn Keybord, Sandy pakt zijn basgitaar en Dan pakt zijn elektrische gitaar. Ik doe mijn oordopjes in net zoals Niall en ga achter mijn standaard staan waar mijn microfoon op staat. Zayn komt ook naar beneden lopen. 'de andere meiden staan ook in de gang. De deur is op slot dus ze kunnen niet weg!' Zegt hij. 'mooi zo' zegt Niall en hij gaat achter zijn microfoon staan. Zayn doet het zelfde en ik hoor de deur open gaan. 'daar zijn ze' fluistert Niall gespannen. 'je gaat toch niet zeggen dat je zenuwachtig bent, Niall' zucht Zayn. 'ja wel! Dit is zo spannend!' zegt hij gespannen. 'gast, je hebt voor duizenden mensen gestaan! En nu vind je het eng om voor 5 meiden op te trenden?' vraagt Zayn een beetje boos. 'laat hem toch' zucht ik. Ik zie Louis en Harry de kamer in komen en ze gaan klaar staan. Ed staat bij de licht bediening. 'oke meiden! kom binnen!' Roept Harry.
P.O.V. Joyce
Harry en Louis hebben gezegd dat we met de andere meiden in de hal moesten wachten. Serena, Merel en Maud kijken ons verbaast aan. 'leuke look!' lacht Maud. 'jullie zijn gek' zegt Serena een beetje chagarijnig. 'jaloers?' lacht Roos. 'op die relatie met jullie vriendjes? Dacht het niet!'. Roos en ik lachen zachtjes. 'oke meiden! kom binnen!' horen we Harry roepen. Serena doet de deur open en we lopen naar binnen. Het is pikke donker in de kamer. We zien geen hand voor ogen. Wat zijn die jongens van plan?
_____________________________________________________________________________
Hey lezers!
Alweer het volgende hoofdstuk! Ik zeg/schrijf wel "alweer" maar zo snel ging het ook weer niet. Voor het geval dat jullie het niet meer weten: het is bij hun nog steeds valentijnsdag. Klink raar, want dat is al heel lang geleden, maar we schrijven niet zo snel :)
Wij horen graag of je het leuk vind. En wij zijn altijd in voor ideeën . Als je het leuk vind vergeet dan niet op het vote kopje te klikken. En hopelijk lees je weer het volgende hoofdstuk! :)
XXX J&R Stylinson
JE LEEST
Stockholm Syndrome {Voltooid}
FanfictionAls de twee vriendinnen: Rosalin en Joyce van school naar huis lopen willen ze door een leuk stukje bos lopen. Als ze aan het kletsen zijn, krijgen ze het gevoel dat ze gevolgd worden. Ze horen kraken de takjes in de struiken en voetstappen. Als ze...