Stockholm Syndrome {Voltooid}

45. Ready to run

P.o.v. Joyce
Roos hangt op en ik leg mijn telefoon ook weer weg. 'We moeten naar jullie huis' zeg ik simpel. 'Oke' zegt Zayn. Ik leun tegen Harry aan en ik voel dat hij zachtjes met zijn hand door mijn, nog steeds goudbruine, haren gaat. 'Ik wil je nooit meer laten gaan' zegt hij. 'Ik zou ook nooit meer weg willen... Maarja school examens... Dat kan ik niet overslaan' zeg ik zuchtend. 'I know baby...' Zucht hij. Ik kijk naar de weg en hoor niet veel later ineens de radio aangaan waardoor ik schrik. 'Sorry' zegt Zayn. 'Geeft niet' zeg ik met een glimlach. "She's kinda hot" van 5sos galmt door de auto. Je hoort dit liedje steeds vaker op de radio de laatste tijd. 'Baby... Waarom had je je gesneden?' Vraagt Harry voorzichtig en bang. 'Je heb WAT?!' Roept Zayn geschrokken. Ik zucht, 'doordat ik ruzie had met Roos en doordat de pesters me weer te pakken hadden'. 'Echt?! Wat hebben ze gedaan?!' Roept Zayn geschrokken en boos. 'Niet veel' zeg ik zacht. 'Baby, be honest!' Smeekt Harry. 'Oke ze hebben me in elkaar getrapt en me bedreigd met een mes' zeg ik snel en zacht. 'Pardon?!' Roept Zayn. Hij is nu echt kwaad... Ik kruip dichter tegen Harry aan. 'Jij moet niet meer terug naar die school! Nooit meer! En Roos ook niet!' Zegt Zayn. 'We hebben geen keus! We moeten examens maken' zucht ik. 'Dan bedenken we wel wat anders' zegt hij. Ik kijk weer naar de weg. 'Je blijft vanavond sowieso bij ons en voor de rest zien we wel' fluistert Harry. 'Dankje' zeg ik. Ik draai me naar hem om en zet mijn lippen weer op die van hem. Onze lippen dansen op elkaar en het voelt zo perfect... 'Zeg tortelduifjes, we zijn er!' Zegt Zayn. Harry en ik trekken terug en ik zie dat we het erf van de jongens op rijden. De auto van Liam staat er nog niet. Ze zijn er denk nog niet...
We stappen uit en lopen het huis in. Zayn hangt mijn tas over zijn schouder en Harry hangt mij over zijn schouder. Ja, dat doet hij echt. Zayn en Harry lopen het huis in nadat Zayn de deur van het slot af heeft gehaald. Ik bungel over de schouder van Harry en wacht rustig af totdat hij me weer neer zet. Hij zet me dan eindelijk neer als we in de woonkamer staan en trekt me mee op de bank. Ik ga tegen hem aanliggen en kijk recht in zijn prachtige smaragd groene ogen. In zijn ogen kan je verdrinken van liefde. 'Daar is de rest' haalt Zayn me uit mijn gedachten. Ik kijk op en zie de auto van Liam het erf op komen rijden.

P.o.v. Rosalin
Ik heb me al losgemaakt als ik het huis zie en ga dicht bij de deur zitten. Als we op het erf zijn en ook maar een beetje stil staan, stap ik uit de auto en ren naar die deur die, voordat ik af hoef te remmen, open wordt gedaan door Zayn. Ik ren langs hem 'ook hoi' hoor ik hem nog zeggen. In de woonkamer waar ik even stil sta zie ik Joyce. Ookal is het maar een klein stukje ren ik naar haar toe en knuffel ik haar zowat dood. Tranen glippen uit mijn ogen. 'Het spijt me zo' zeg ik. 'Het spijt mij ook maar we gaan samen vechten tegen die pest koppen'. Ik knik. 'Roos wat had de dokter nou gezegt' hoor ik Louis achter me zeggen. Ik reageer er niet op. Ik hoor wel dat Liam foto's aan het maken is. Hoe ik weet dat het Liam is? Dat deed hij al toen we net een dag hier waren. Opeens horen we gitaar spel dat sterk lijkt op You & I. Ik houd 1 arm om Joyce heen en draai mij om naar de plek waar het vandaan komt. Niall begint met zingen.

I figured it out
I figured it out from black and white
Seconds and hours
Maybe they had to take some time

I know how it goes
I know how it goes from wrong and right
Silence and sound
Did they have to hold each other tight

Like us
Did they ever fight , like us

You and I
We don't wanna be like them
We can make it till the end
Nothing can come between
You and I
Not even the Gods above
Can separate the two of us
Nothing can come between
You and I

Oooooh you and I

I figured it out
sudden mistakes of up and down
Me in the middle
there's always room for coming ground

I see what it's like
I see what it's like for day and night
Never together
They see things in a different light
Like us
They never tried
Like us

You and I
We don't wanna be like them
We can make it till the end
Nothing can come between
You and I
Not even the Gods above
Can separate the two of us

'cause you and I
We don't wanna be like them
We can make it to the end
Nothing can come between you and I
Not even the Gods above
Can separate the two of us
Well nothing can come between
You and I

Ooooh you and I

Oooooh you and I

We can make it If we try
You and I

Ooooh you and I
Als ze klaar zijn geven Joyce en ik elkaar nog een knuffel en de jongens komen er ook bij. 'Groepsknuffel' zeg ik tussen de tranen door. Als de knuffel klaar is zeg Niall, 'Zal ik eten maken voor ons alle? Ik heb honger'. We lachen allemaal en we knikken allemaal van ja. Ik heb vanaf vanochtend al niks meer gegeten, dus honger heb ik wel ja.

P.o.v. Joyce
We gaan op de bank zitten. Ik en Roos naast elkaar. 'Jullie kunnen die pestkoppen wel aan' zegt Zayn. 'Ja en anders zijn wij er altijd voor jullie' zegt Louis. 'Weten we! Met z'n allen kunnen we ze wel aan!' Lacht Roos. 'Zeker weten!' Zegt Liam. 'Maar...' Begin ik terwijl ik een arm om Roos heen sla, 'this time i'm ready to run!'. Iedereen schiet in de lach. 'If we have to run, we're gonna run together!' Zegt Roos. Ik lach, 'zeker weten!'.