Stockholm Syndrome {Voltooid}

33. What The...?

P.o.v Rosalin
Ik sta op. ' wat ga je doen?' Zeg Lou. ' wacht ff' zeg ik zonder te kijken. Ik loop naar Joyce toe en ga zitten voordat Harry kan zitten. Want hij komt toevallig net aan lopen. ' wat de hell is er aan de hand?' Vraag ik aan Joyce terwijl ik naar Zayn en Merel kijk. ' Merel is met Zayn aan het praten dat zie je toch'. Ugh droog kloot. 'Waarom?'. 'vraag het haar ofzo'. Ik sta op en loop terug naar Louis. 'Wat is er?'. 'Ik heb geen idee'

P.o v Merel
*stukje terug in de tijd*
Ik loop naar Zayn. 'Hoi' zeg ik voorzichtig. ' hoi' zegt hij emotieloos terug terwijl hij verder tekent. Ik ga naast hem zitten en kijk naar zijn tekening. Wow hij is echt mooi. Heel strak vooral. 'Mooie tekening'. Hij kijkt op en kijkt me aan. 'Dankje' waarna hij weer verder gaat. Tot nu toe gaat het wel goed toch. 'Waar heb je zo goed leren teken?' Vraag ik of had ik het toch niet moeten vragen. Hij kijkt weer naar me en gaat ook recht op zitten in plaats van over zijn tekening heen. 'Ik weet niet veel oefenen denk ik en veel tijd hebben, kan jij een beetje tekenen?' Vraagt hij. ' als stikmen's mee tellen wel'. We lachen allebei. Hij valt best wel mee. ' ik wil het je wel leren in zo verre het me lukt'. 'Lijkt me leuk'. Hij pakt een blaadje en een pen en legt ze voor me neer. 'Teken voor mij is een konijn'. 'heb je een voorbeeld?'. Hij pakt zijn mobiel en zoekt een getekend konijn op. Hij legt hem voor me neer. Ik bekijk de tekening eerst goed en dan begin ik. Dit wordt echt een ramp.

P.o.v Zayn
Merel is het eerst meisje van de 5 die tegen me praat zonder dat ze boos op me is. Daar ben ik ook wel blij mee. Ik besef dat het stom is/was wat ik had gedaan. Ik moet mijn excuus ook nog aanbieden aan de meiden daarvoor maar daar heb ik het lef nog niet voor gehad. Ik denk dat het het verstandigst is dat ik het eerst tegen Liam zegt, anders vertrouwen ze me niet eens als ik gewoon mij excuus wil aan bieden. Ik kijk naar Merel die druk aan het teken is. Het ziet er echt goed uit. ' het ziet er echt goed uit!'. 'Nee echt niet' typisch meiden. 'Nee echt, je moet niet zo negatief doen over je zelf dat doe ik al'. Ze lacht. Ik ben blij dat ik toch nog 1 van de meisjes laat lachen.

P.o.v. Joyce
Harry komt terug lopen met twee glazen sap in zijn handen. 'Wat was er aan de hand?' Vraagt hij. 'Wat bedoel je?' 'Met Merel en Roos' 'o, ja merel die zit bij Zayn en wilde hem wel beter leren kennen' vertel ik. 'O, dat zag ik niet aankomen' zegt hij. 'Niet? Ik wel!' Giechel ik. Harry geeft mij 1 van de glazen die hij in zijn handen heeft en gaat naast me in de ligstoel liggen. 'Dus, hoe vind je het hier?' Vraagt hij. 'Dat heb je al heel vaak gevraagd, weet je dat?' Lach ik. 'Ja, maar ik vind het zo leuk om te horen dat je het hier leuk vind bij ons, en bij mij' zegt hij met een glimlach. Ik lach en geef hem een zoen op zijn lippen. 'Natuurlijk vind ik het hier geweldig! Vooral omdat ik bij jou kan zijn' zeg ik. Harry bloost, 'ik ben zo blij dat ik je heb ontvoerd'. 'Dat klinkt zo raar, he' lach ik. 'Jep! Maar het is wel zo!' Hij komt tegen me aan liggen en slaat een arm om me heen. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. 'I love you baby' zegt hij. 'I love you too, honey' zeg ik. Ik voel dat hij een kus op mijn hoofd zet. Ik drink mijn drinken op. 'Zo raar dat we over een paar weken hier weer weg zijn...' Zucht ik. 'Ik ga je dan wel missen' zucht Harry. 'Ik jou ook... Maar we kunnen elkaar wel vaak opzoeken' 'dat gaan we ook zeker doen!' Zegt hij.
P.o.v. Harry
Ik ben zo blij met Joyce. Ze is gewoon zichzelf en doet wat ze zelf wilt. Als ze wilt zonnen, doet ze dat. En daar ben ik blij mee! En ik ben blij dat ik zolang en zo vaak bij haar mag zijn. In haar aanwezigheid voel ik me veilig en kan ik mezelf zijn. Ik merk wel dat Joyce erg onzeker is van zichzelf, maar dat moet ze niet doen! Ze is super! En ik ben enorm blij dat ik haar "mijn meisje" kan noemen.
'Weten de fans het eigenlijk al?' Onderbreekt ze mijn gedachten. 'Wat weten ze?' Vraag ik. 'Over ons' 'ja, dat weten ze' zeg ik. 'Oja, je had een foto geplaatst op insta!' Zegt ze. 'Jep!' Zeg ik met een grijns. Ik zie haar bedenkelijk kijken. En haar gezicht verandert in verdrietig. 'Wat is er, baby?' Vraag ik. 'O niets...' Zegt ze. 'Don't lie to me, babe, i can see it' 'ik denk terug aan de reacties op die foto...' Zucht ze. Ik sla mijn armen om haar heen en trek haar dicht tegen me aan. 'Daar moet je niet aan denken! Het is belangrijker wat wij van elkaar denken! Dan wat hun over ons denken!' Zeg ik. Ik hoor haar zuchten. Ik besluit haar te calmeren, 'they don't know about the things we do! They don't know about the "I Love You's"! But i bet you if they only new, they would just be jealous of us! They don't know about up all nights! They don't i've waited all my life. Just to find a love that feels this right! Baby they don't know about us...' Zing ik zachtjes. Ze draait zich naar me om en glimlacht, 'you're right'. Ze geeft me een zoen op mijn wang. Ik legde mijn hand op haar wang en zoen haar op haar lippen. 'I love you baby! Vergeet dat nooit!' Zeg ik. 'I love you too, honey!' Zegt ze.

P.o.v. Serena
Ik lig heerlijk drijvend in het water. Niall zwemt een beetje om me heen. We hebben het echt heel leuk in het zwembad! Niall is echt zo lief! Hij verdient echt een super lieve vriendin! Liever dan ik...
'Waar denk je aan?' Hoor ik Niall vragen. Ik kijk op en zie hem vragend kijken. 'Hoe bedoel je?' Vraag ik. 'Je keek zo moeilijk' zegt hij. 'O... Niets' zeg ik. Ik zie hem een beetje teleurgesteld kijken. Ik zwem naar hem toe. 'Ik dacht aan jou' zeg ik. Hij kijkt op, 'waarom keek je dan zo moeilijk? Is er iets?'. 'Nee, zo kijk ik altijd als ik nadenk!' Zeg ik. 'Oke' zegt hij alleen maar. 'Ik dacht aan hoe lief je voor me bent' zeg ik terwijl ik naar de kant zwem. En dat je een liever meisje dan mij verdient... Denk ik. 'Wat? Denk je dat je niet lief voor me bent?' Vraagt hij. Ik schrik, 'zei ik dat hardop?'. Niall knikt. Ik zucht en klim op de kant. Niall komt naast me zitten. 'Serena, je bent het liefste meisje die ik ken! En dat wil ik de hele wereld vertellen!' Dat laatste zegt hij dramatisch. Ik zucht en sta op. Niall pakt mijn pols, 'sereen... Wees niet te hard tegen jezelf... Je bent echt super!'. 'Dankje Niall...' Zucht ik. Hij kijkt me aan. 'Zullen we gaan eten?' Vraag ik. 'Ja! Wie er het eerste is!' Roept Niall. Hij klimt van de rand af en rent als een gek richting het huis. Ik ren al snel achter hem aan. Als ik door heb dat ik hem niet kan inhalen, besluit ik hem te misleiden. Ik sta stil en doe net of ik mijn enkel had gekneusd. 'Au! Mijn enkel!' Roep ik. Niall stopt met rennen en loopt naar me toe. 'Baby gaat het?' Vraagt hij. 'Nee, mijn enkel!' Zeg ik terwijl ik ernaar grijp. Niall komt naast me staan en bekijkt mijn enkel. Ik zie mijn kans en ren snel richting de keuken. 'Haha!' Roep ik tijdens het rennen. Ik kom als eerste in de keuken en ren naar de koekjes la. Ik pak er snel een pak koek uit. Op dat moment slaat iemand zijn armen vanachter om me heen. 'You're so mean' fluistert Niall. 'Eerst zeg je dat ik de liefste ben die je ooit heb ontmoet en nu ben ik opeens gemeen!' Zeg ik nep verdrietig. 'Grapje, je bent super lief!' Zegt hij en hij geeft me een zoen in mijn nek. 'And I love you' voegt hij eraan toe. 'Awh Niall... I love... Cookies!' Zeg ik blij en ik stop een koekje in mijn mond. Niall lacht en pakt ook een koekje. He's so cute!
_______________________________________
Hoi hoi allemaal
Het is weer een tijdje en ik ga gewoon niet meer zeggen dat het mijn schuld is want dat weten jullie toch wel.

Wij horen graag of je het leuk vind. En wij zijn altijd in voor ideeën . Als je het leuk vind vergeet dan niet op het vote kopje te klikken. En hopelijk lees je weer het volgende hoofdstuk.

XXX J&R Stylinson