Stockholm Syndrome {Voltooid}

60. For you I'll be super human

P.o.v Rosalin
Ik lig nog steeds naast Joyce ik ben veel herinneringen aan het boven halen om met Joyce te delen. 'Weet je nog de eerste keer dat wel naar buiten mochten. We konden niet slapen en toen had jij op de muur geklopt omdat Harry op de kamer naast ons sliep. Toen mochten we mee naar beneden waarna hij Louis ook had gehaald en daarna mochten we mee naar buiten met ze. De avond er voor hadden we nog een heel ontsnappingsplan gemaakt met de meiden. Daar buiten hadden we besloten om het niet te doen om ze trouw te blijven en ik ben opzich blij dat we dat gedaan hebben. Alleen Zayn toen die tijd. Maar ja niet alles kan mee zitten'. Ik begin te lachen. 'Joyce weet je nog die keer bij nando's dat ze die grap uithaalde met het eten. Toen kon ik er in ieder geval nog niet om lachen maar nu is het echt grappig. En daarna gingen ze naar huis en hebben ze een privé optreden gegeven. Je bent daarna naar boven gegaan ik weet niet eens meer waarom. Toen heb ik met Louis beneden staan praten en hun laten zie dat ik kan piano spelen en vertelt dat ik kon zingen. Alleen het genen wat er daarna gebeurde was niet zo aangenaam'. Ik zucht en ga overeind zitten. 'Ik realiseer me dat ik nog nooit voor iemand gezongen heb'. 'You and I
We don't wanna be like them
We can make it till the end
Nothing can come between
You and I
Not even the clouds above
Can separate the two of us
Nothing can come between
You and I' zing ik voor Joyce en er rolt een traan over mijn wang.
'Oooooh you and I' maak ik het refrein af.

P.o.v. Joyce
Ik hoor Roos zingen. Ik merk dat ik steeds meer gevoel krijg. Ik voel naalden in mijn hand, denk ik. Ik hoop zo dat het niet zo is. Opeens voel ik mijn vingers en mijn benen weer. Ik voel een deken over mijn benen heen. Langzaam kan ik weer slikken en ik kan mijn vingers weer bewegen. Langzaam open ik mijn ogen. Ik zie meteen overal vel wit licht. Ik knijp ze snel weer dicht en til mijn hand op, maar mijn spieren zijn nog niet zo sterk dat mijn hand mijn hoofd bereikt. Roos draait zich naar me om en kijkt me geschokt aan. Mijn zicht wordt langzaam scherper. 'Joyce!' Roept ze dan blij. Ik zeg niets en kijk om me heen. Waar ben ik? Roos staat op en ik zie dat ze tranen in haar ogen krijgt. Ik probeer recht op te gaan zitten, maar het lukt me niet. Roos komt dichter bij. Iets gaat er mis in me. Ik word langzaam gek. Allemaal vragen razen door mijn hoofd. 'W... Waar ben ik?' Stamel ik schor. 'Wat is er gebeurt?' Zeg ik dan wat harder. 'Waarom ben ik hier?!' Roep ik dan. Ik stamel alles snel achter elkaar. 'Joyce, rustig. Je bent in het ziekenhuis' zegt ze. Ik begin sneller te ademen. Ik kijk angstig om me heen. Alles begint ineens te draaien. Ik adem nog sneller. Roos pakt mijn polsen vast. 'Joyce het is goed! Rustig nou!' Zegt ze. Ik hoor dat ze begint te huilen. Dan slaat ze haar armen om me heen en ze drukt me stevig tegen zich aan. Ik blijf snel ademen. 'Joyce, rustig maar. Ik ben bij je. Er kan niks gebeuren' zegt ze zacht. Mijn ademhaling gaat weer omlaag. Als alles niet meer draait, sla ik ook mijn armen om haar heen. Ik voel dat zij stopt met huilen. 'Goed zo' zegt ze zacht. Na een hele lange tijd laten we elkaar los en Roos pakt mijn handen. 'Gaat het weer een beetje met je?' Vraagt ze dan. Ik knik zachtjes. 'Nog geheugen verlies?' Ik schud mijn hoofd en denk dan na. 'W... Waar is de rest?' Stamel ik. 'Nou, Harry zit in de bak en de andere jongens zijn thuis. Het is namelijk 's nachts' zegt ze. 'Oja...' Zucht ik zacht. Dan denk ik na. 'Hangt mijn vest hier die ik aanhad?' Vraag ik dan. Ze knikt en pakt van een kapstok mijn vest. 'Mijn jaszak' zeg ik dan. Ze zegt niets en opent mijn jaszak. Daaruit haalt ze een ketting. Ze bekijkt hem verbaast. Dan dringt het tot haar door. Ze kijkt me aan en straalt. 'Dit is de ketting van Taylor' zegt ze dan blij. Ik glimlach, 'gevonden toen ik op weg was naar Harry'. Ze kijkt me met grote ogen aan. Dan rent ze naar me toe en omhelst me. 'Je gaat er voor zorgen dat Harry weer vrij is' zegt ze blij. 'Ik hoop het' zeg ik zacht. 'Zal ik even melden dat je wakker bent?' Vraagt Roos. Ik knik en ze verlaat de kamer. Ik ga liggen en kijk rond. Harry in de bak... Wie had dat gedacht?! Niet veel later komt Roos terug. 'Ze komen morgen ochtend kijken' zegt ze. Ik knik en we omhelzen elkaar. 'Ik ben zo blij dat je er weer bent' zegt ze. 'Ik ben blij dat ik alles weer kan! Het enige wat ik kon, was horen' zeg ik. 'Heb je alles gehoord?' Vraagt ze zacht. Ik knik en omhels haar weer. 'Je bent echt lief' zeg ik dan. Ze bloost lichtjes. 'Ik ga de jongens inlichten' zegt ze en ze pakt haar mobiel.

P.o.v. Niall
Als ik net in een leuke droom zit, word ik wakker gemaakt door Liam. Ik kijk hem vragend aan. 'Wat is er?' Vraag ik slaperig. 'We gaan naar het ziekenhuis' zegt hij dan. 'Hoelaat is het?' Vraag ik. '8 uur 's ochtends. 'Louis heeft gebeld met Roos, Joyce is wakker' zegt hij dan. Ik schiet overeind. 'Dat is super nieuws!' Zeg ik dan blij. Ik klim uit bed en kleed me meteen om. Ik ren naar de badkamer en doe snel mijn haar. Dan ren ik naar beneden waar de rest al klaar staat. 'Hoelang is ze al wakker?' Vraagt Zayn. 'Roos zei dat ze vannacht is wakker geworden' zegt Louis dan. 'Laten we gaan!' Zeg ik. Ze draaien zich naar me om en knikken. 'Waar gaan we ontbijten?' Vraagt Zayn als we naar Liams auto lopen. 'Of onderweg of we zoeken daar iets. Ik heb al een broodje gegeten met Lou' zegt Liam. 'Ja, ik had net ook snel een broodje gegeten, maar meer niet' zegt Zayn dan. 'Hoef jij niks, Niall?' Vraagt Louis aan mij. Ik schud mijn hoofd. 'Eerst naar Joyce' zeg ik dan. We stappen in en doen onze gordels om. Liam rijdt naar het ziekenhuis.
Als we daar aankomen is het nog enorm rustig. Liam parkeert de auto en we lopen naar binnen.We lopen meteen door naar boven, we weten toch al waar ze ligt. Als we op de vierde verdieping. We zoeken kamer 10 en kloppen zachtjes op de deur. 'Binnen' horen we Roos zeggen. Louis opent de deur en we lopen naar binnen. Ik zie Roos op het bed liggen naast Joyce. Ze zit overeind en kijkt ons aan. Ik sprint meteen naar haar toe en omhels haar. 'Ik ben blij je weer te zien' zeg ik zacht tegen haar. 'Ik ben ook blij om jou weer te zien, Nialler' zegt ze. Ik laat haar los en bekijk haar. Ze heeft al minder draadjes aan zich vast zitten dan eerst. Liam omhelst Joyce dan ook. Ze houden elkaar stevig vast en zeggen iets tegen elkaar. Ik kan het niet verstaan, omdat ze zo zacht praten. Louis omhelst haar na Liam. Ook hij houdt haar stevig vast. Als ze elkaar los laten zie ik dat Louis tranen in zijn ogen heeft. Maar als ik naar Joyce kijk, zie ik dat zij dat ook heeft. 'Ik ben zo blij om jullie weer te zien' zegt ze. Ik zie dat ze het moeilijk heeft. Er rollen steeds meer tranen over haar wangen. Roos pakt haar hand. Dan opeens schiet Joyce in de lach. Ze begint kei hard te lachen en komt niet meer bij. We kijken Roos vragend aan. 'Door de medicijnen en zo die krijgt heeft ze stemmingswisselingen' legt ze uit. We knikken begrijpelijk en kijken dan weer naar Joyce, die langzaam bij komt van het lachen. 'Weet ze alles nog?' Vraagt Liam dan. Roos knikt, 'we hebben ook de politie al gebeld. Ze komen er zo aan'. 'Mooi zo! Dan kan ze Harry vrij pleiten!' Zeg ik blij. Roos knikt blij.
Na nog geen kwartier later komen er 2 mannen binnen. Ze zijn beide normaal gekleed. 'Joyce, toch?' Vraagt een van hen aan Joyce, die ondertussen weer redelijk zichzelf is. 'Klopt ja' zegt ze. 'Wij zijn van de recherche. Je belde omdat je bewijs hebt voor de zaak van de brand bij jullie huis, klopt dat?' Vraagt hij. Joyce knikt. 'Vertel maar' zegt de ander. 'Nou, toen Liam riep dat er brand was, ben ik naar boven gegaan om Harry te halen. Toen ik voor onze kamer deur stond, vond ik een kettinkje' vertelt ze. Roos geeft het kettinkje aan Joyce en zij laat hem zien. Het kettinkje is goud kleurig en er hang een hangertje aan in de vorm van een hartje. 'Dit is de ketting van Taylor.' Ze klikt op een knopje en het harte gaat open. Binnen in het hartje zit een foto van Taylor en Harry. De mannen pakken het kettinkje over en bekijken hem. 'Dus u beweert dat Taylor Swift de brand heeft aangestoken?' Vraagt een van hen ter verduidelijking. 'Ja, vermoedelijk met Eleanor Calder' zegt ze. 'Hartelijk dank voor uw medewerking' zegt een van de mannen. 'Graag gedaan, komt Harry Styles vrij?' Vraagt ze dan. 'We gaan eerst Taylor en Eleanor ondervragen en als alles klopt, dan wel ja!' Zeggen ze. Ze verlaten de kamer weer. 'Goed gedaan, sis!' Zegt Roos trots terwijl ze Joyce omhelst.