AMNESIA BABE ( MIEFER FANFIC )

OUT

Mika's Pov

Friendship, I think that's the only thing I can give to Kiefer right now. Hindi naman basta mawawala yung pagmamahal pero alam at ramdam kong hindi na ganun kalalim yung pagmamahal ko sa kanya gaya dati. Ayoko na lang maging unfair kaya nakipagkaibigan ako. Ayoko na ding maging awkward sa barkada, ayoko ng mahirapan sila sa situation naming dalawa ni Kiefer. Atleast pag friends kami mas magaan. Wag lang sana may mafall ulit saming dalawa dahil parang naglokohan lang kaming dalawa.

Our love feels like a perfect example of a wrong timing love. Perfect naman dati eh kaso naduwag ako at iniwan sya tapos ready na kong mahalin at itama ang lahat nagkaron naman sya ng amnesia. Kahit may amnesia sya nainlove pa rin sya sakin kaso nakaalala sya at nagalit sya. Ginusto nyang lumayo at tinanggap ko yun tapos nung nakamoveon na ko dun nya narealize na hindi nya kayang mawala ako. Nawala sya at nawalan ako ng balita hanggang sa may dumating sa buhay ko at dun naman sya umamin na mahal nya pa rin ako pero hindi ko na sya gustong tanggapin. Ang gulo di ba? Parang tadhana is playing with our feelings. Kelan ba magiging perfect ang lahat? Pero actually parang ayoko na rin talaga. Mabuti na yung naging magkaibigan na lang kami. No Kiefer, no problem. Kiefer will be a Kiefriend and us will be a Mifriend and not Miefer anymore.

Kiefer's POV

DAY 49

Because Im being a good friend here, sinunod ko yung gusto ni Mika. Tinanggal ko yung mga CCTVs na nakainstall sa pagitan naming dalawa. Syempre dahil ako yung may kailangan at ako yung under sa friendship na to kailangan kong maging masunurin sa lahat ng gusto nya. Sobrang nakakatakot magkamali dahil baka mawala lahat ng meron kami. Wow lahat? Eh wala nga palang meron kami, kung meron man kakarampot na pagkakaibigan lang.

After lunch nagstart na kong magtanggal ng mga CCTVs sa paligid. After kong magtanggal lumabas si Mika galing sa loob ng unit nya na para bang kakagising lang. Mika in her just woke up look. Napatitig ako pero naalala ko yung condition nya na bawal ko syang tignan ng ganito.

"Hi Miks good morning ay mali good afternoon nap ala" bati ko sa kanya at ngumiti na rin.

"Good afternoon din. Hmmm ang bilis mo ata magtanggal ng mga CCTVs mo ah" bati nya sakin. Sinimplehan ko rin sya ng tingin at nakita kong namumugto ang mata nya. Naguilty ulit ako.

"Ah oo masunurin lang hehe kumain ka na ba?" I asked. Hindi naman siguro bawal maging concern di ba?

"Actually kaya nga ako lumabas para kumain" sagot nya sakin na halatang gutom na rin.

"May pagkain ako sa loob gusto mo?" alok ko sa kanya. Kainis pala yung set up namin. Ang hirap pigilan na hindi maging concern, ang hirap turuan ang puso na kaibigan lang dapat ang treatment sa kanya kahit iba yung gusto ko, kahit more than dun.

"Hmmmm enough to feed me ba yan? Gutom ako sobrang gutom" hamon nya sakin. Knowing her malakas talaga to kumain at pag binigay ko yung food ko sa kanya ako ang kawawa. Pero inoffer ko na eh ayoko namang mapahiya kaya papanindigan ko na to.

"I can cook for you kung kulang pa. I'll cook for you as a friend don't worry" inunahan ko na baka kasi iba ang isipin nya.

"Wag na nga lang. Lalabas na lang ako nakakahiya naman sayo" she said pero hindi nya naman ako tinarayan.

"Samahan na lang kita ulit as a friend" I offered to her.

"Libre mo ko?" tanong nya sakin as if challenging me para namang hindi ako sanay sa ganito.

"Oo pwede naman di ba? As a friend ulit" sagot ko sa kanya. Mukha na kong tanga kakaulit nung as a friend pero mabuti yung malinaw na agad para hindi na sya magalit.