Montreal
27 Ιουνίου 2014.
«Justin! Avyanna!» τσιριξε υστερικά η μικρότερη αδερφή μου, Katie.
«Γεια σου μικρή» την φίλησα στο κεφάλι και μπήκα μέσα στο διαμέρισμα καθώς αυτή αγκάλιαζε την Avyanna.
Όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν όπως και οι διακοπές μας και τώρα έχουμε γυρίσει πίσω στην καθημερινή μας ρουτίνα.
«Λοιπόν πως περάσατε;»
«Πάρα πολύ όμορφα» απάντησε η Avyanna κοιτώντας την Katie κατευθείαν στα ματιά. Κατί έχει πάθει. Από το πρωί είναι συνεχώς σιωπηλή και απόμακρη.
«Μωρό μου είσαι καλά;»
«Ναι» δεν γύρισε καν να μα κοιτάξει. «Πάμε να σου δείξω τι σου αγοράσαμε» είπε χαμογελώντας στην Katie.
Η ώρα περνούσε με τις δυο να σχολιάζουν τα ρούχα και τα τελευταία κουτσομπολιά του Hollywood.
Καθόμουν στο κρεβάτι περασμένες δώδεκα φορώντας μόνο την βερμούδα μου. Είχα ανάψει ένα τσιγάρο και περίμενα την Avyanna να βγει από το μπάνιο. Δεν πάει κάτι έχει πάθει. Ενω εκεί ήμασταν μια χαρά πέρασα τις καλύτερες διακοπές της ζωής μου, έχω αρχίσει να ξεκαθαρίζω τα συναισθήματα μου, αυτή είναι απόμακρη. Βγήκε από το μπάνιο φορώντας το νυχτικό της καθως στέγνωνε τα μαλλιά της. Έσβησα το τσιγάρο στο τασάκι που υπήρχε πάνω στο κομοδίνο δίπλα κρεβάτι και την πλησίασα.
«Μπορείς να μου πεις τι έχεις πάθει;» απέφευγε να με κοιτάξει πραγμα που με εκνεύριζε. Γύρισα το κεφάλι της έτσι ώστε να με κοιτάζει. «Τι στο διαόλο Avyanna;» Χαμογέλασε ξαφνικά και τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου.
«Τίποτα δεν έχω, είμαι απλά κουρασμένη μετά το αεροπλάνο» Είπε και με πλησίασε κι άλλο ενώνοντας τα χείλη μας. Την κράτησα σφιχτά πανώ στο σώμα μου. Όταν βρισκόμουν μαζί της ένιωθα να χάνω τον έλεγχο. Ήταν δύσκολο να της αντισταθώ. Απομακρύνθηκε και με κοίταξε χαμογελώντας. «Πάμε για ύπνο.. Αύριο δουλεύεις»
«Μπορώ να μην παω αν θέλεις.. Μπορώ να μείνω μαζί σου και να συνεχίσουμε τις διακοπές μας»
«Είναι εντάξει Justin» με φίλησε στο μάγουλο και απομακρύνθηκε προχωρώντας εως το κρεβάτι. Κρατούσε μια απόσταση από εμένα πράγμα ασυνήθιστο. Δεν ξέρω τι στο διάολο αλλά ελπίζω να είναι όντως κουρασμένη όπως λέει.
Το κινητό μου ήχησε δυνατά ξυπνώντας με. Το ξυπνητήρι. Διάολε πρέπει να πάω δουλειά. Γύρισα το σώμα μου στα δεξιά και είδα την Avyanna ακόμη να κοιμάται. Ήταν τόσο όμορφη. Νομίζω πως την ερωτεύομαι αλλά διάολε είναι τόσο δύσκολο. Της χάιδεψα απαλά τα μαλλιά και την φίλησα στα χείλη. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και προχώρησα προς το μπάνιο. Έκανα ένα γρήγορο μπάνιο και βγήκα από το μπάνιο και μπήκα στην ντουλάπα όπου και ετοιμάστηκα για την δουλειά. Ξανά μπήκα στο δωμάτιο και αφήνοντας ένα φιλί στο μάγουλο της Avyanna πήρα το κινητό μου, τα κλειδιά μου και βγήκα από το διαμέρισμα μου. Πήρα το ασανσέρ και πάτησα το κουμπί για να με κατεβάσει στο πάρκινγκ. Πλησίασα το μαύρο Range Rover, το ξεκλειδωσα, μπήκα μέσα και αφού έβαλα τα κλειδιά στη μίζα και ξεκίνησα το αυτοκίνητο. Ο δρόμοι ήταν ίδιοι γεμάτοι, νεα εβδομάδα πρωί οι δρόμοι του Montreal γεμάτοι με αυτοκίνητα. Στον δίπλα δρόμο δυο αυτοκίνητα συγκρούστηκαν. Πρωί πρωί κακοτυχία.
YOU ARE READING
Avyanna
Teen FictionΚαι όταν καταφέρνει να σταθεί και πάλι στα ποδιά της και να βρει τις δυνάμεις της, το παρελθόν της χτυπά. Και όταν παίρνει την απόφαση να γυρίσει στο παρελθόν, μένει εγκλωβισμένη εκεί. Θα καταφέρει να ξεφύγει και να συνεχίσει την ζωή της ή μήπως όχι...