Avyanna

24. Montreal.

Montreal  

13 Ιουλίου 2014.

 Η ψυχικά μπερδεμένη νεαρή που άκουγε στο όνομα Avyanna βρισκόταν στο ανατολικό μέρος της όμορφης πόλης, Montreal. Σε ένα από τα δεκάδες clubs που υπήρχαν, χόρευε πάνω σε μια μπάρα αγκαλιά με ένα μπουκάλι βότκα. Ο κόσμος της φαινόταν τόσο μικρός, ένιωθε λες και μπορούσε να τους ελέγξει όλους. Όλους εκτός από τον εαυτό της, εκτός από το μυαλό της. Δεν θυμόταν πιος ακριβώς ήταν ο λόγος που έπινε. Δεν θυμάται επίσης πως βρέθηκε να χορεύει στη μπάρα με όλους τους αρσενικούς από κάτω να προσπαθούν να την αγγίζουν. Δεν ήθελε να την αγγίζουν. Δεν ήθελε ξένα χέρια στο σώμα της. Έφερε το μπουκάλι στα χείλη της και ανοίγοντας τα ελαφρός άφησε το υγρό να κάψει το λαιμό της. Το μυαλό της θόλωνε. Δεν ήξερε, δεν καταλάβαινε. Προσπάθησε να κατέβει από τη μπάρα και τα ψιλά τακούνια της μόνο την δυσκόλευαν και έτσι τα έβγαλε προσπαθώντας να μην πέσει. Πέρασε μέσα από το πλήθος σπρώχνοντας τους. Δυο δυνατά χέρια την κράτησαν πάνω στο σώμα του χορεύοντας μαζί της κολλώντας τα χείλη του στο λαιμό του. Ένιωσε μια έντονη ζαλάδα και τάση εμετού. Τον έσπρωξε και έπεσε στα γόνατα προσπαθώντας να αναπνεύσει και να μην χάσει τις αισθήσεις της. Σηκώθηκε από το πάτωμα προχωρώντας προς την έξοδο άνοιξε με το ζόρι τη βαριά πόρτα και βγήκε έξω αναπνέοντας καθαρό αέρα. Προσπάθησε να περπατήσει αλλά τα πόδια της άρχισαν να τρέμου και έπεσε και πάλι. Αρχισε να τρέμει ολόκληρη καθώς τα δάκρυα άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους. Το κεφάλι της πονούσε αφόρητα καθώς θολές σκηνές έπαιζαν στο μυαλό της. Άκουγε μια γνωστή αντρική φωνή. Φωνή που έκανε πάντα το κάτω μέρος της να γυρίζει με έναν παράξενο τρόπο. Με έναν τρόπο που της άρεσε.

Ξαφνικά άκουσε βήματα πίσω της να την πλησιάζουν. Μετά την τρίτη προσπάθεια κατάφερε να σηκωθεί και να άρχισε να περπατάει προς μια άγνωστη κατεύθυνση. Τα βήματα ολο και την πλησίαζαν. Δεν ήξερε που να πάει, δεν είχε που να κρυφτεί. Δυο χέρια την κράτησαν με βία πάνω στο σώμα του και την κόλλησαν πάνω στον τοίχο. Προσπάθησε να απομακρυνθεί ομως ο νεαρός την κρατούσε σφιχτά κολλώντας τα χείλη του με τα δικά της καθώςτα χέρια του προσπάθησαν να μπουν μέσα από τη στενή της φούστα. Τον έσπρωχνε ομως μάταια. Τα δάκρυα της διπλασιάστηκαν καθώς έκλαιγε με λυγμούς. Ένιωθε αηδία. Ξαφνικά το βάρος από το ξένο σώμα απομακρύνθηκε καθώς το μυαλό της μπόρεσε να ακούσει καθαρά ήχους του έξω κόσμου. Σειρήνες. Κοίταξε προς τα πάνω και είδε δύο αστυνομικούς. Ο ένας ακινητοποίησε τον -παραλίγο- βιαστή και ο αλλος προσπάθησε να σηκώσει την νεαρή. Την κράτησε σφιχτά από τους ώμους της και την ταρακούνησε ελαφρός. Το βλέμμα της νεαρής ηταν χαμένο.