Avyanna

3. Me and my team.

Brooklyn. 
1 Μαΐου 2014

   «Justin» άκουσα μια λεπτή φωνή και ένιωσα ένα απαλό άγγιγμα στον ώμο μου. Άνοιξα ελάχιστα τα ματιά μου και είδα μια θολή φιγούρα. Έτριψα το πρόσωπο μου ώστε να ξυπνήσω καλύτερα. Η κοπέλα που καθόταν εκεί ήταν η Katie. Μου χαμογέλασε και την έφερα κοντά στο σώμα μου αγκαλιάζοντας την και φίλησα το μέτωπο της.
   «Καλημέρα» της είπα.
  «Είναι βράδυ... Έχει πάει ήδη 8..»
  «Εντάξει δεν πειράζει. Δεν κοιμόμουν 28 ώρες εξαιτιας της γαμημένης εταιρίας»
  «Μην. Σου δίνει του κόσμου τα λεφτά αυτή η εταιρία»
  «Η γαμημένη εταιρία που αγαπώ πολύ»Μου χαμογέλασε και πήγε να σηκωθεί όμως την κράτησα.      «Είσαι καλύτερα;» Ρώτησα ψάχνοντας τα ματιά της.
  «Ναι..» Μουρμούρισε κοιτώντας άλλου.
  «Katie..»
  «Ναι Justin. Απλά εντάξει δεν είναι εύκολο να το ξεπεράσω.»
  «Αν τόσο καιρό μου το έλεγες δεν θα χρειαζόταν να το περάσεις καν αυτό.» είπα μέσα από τα δόντια μου.
  «Εντάξει δεν πειράζει. Πήρε το μάθημα του.» Είπε χαμογελώντας.
 «Και αν δεν με σταματούσες δεν θα έμενε κόκκαλο για κόκκαλο στο σώμα του.» Είπα σοβαρά. Κούνησε το κεφάλι της χαμογελώντας. «Πότε γυρίζουμε Montreal;»
  «Δεν ξέρω μωρό μου. Μπορεί να γυρίσετε εσείς και εγώ να μείνω. Έχω δουλειές εδώ.»
  «Εντάξει άντε σήκω. Θα βγούμε σήμερα;»
  «Εμείς θα πάμε στο house of balloons. Θέλεις να έρθεις;» Ρώτησα απλά.
  «Όχι άσε καλύτερα. Τι έχει εκεί και πας συνέχεια; Δεν λέω και οι άλλοι πάνε αλλά εσύ όποτε βρεις ευκαιρία είσαι εκεί. Νομίζω έρχεσαι Brooklyn ειδικά για αυτόν τον λόγο. Μήπως έχει κανένα γκομενάκι εκεί;» Λέει χαμογελώντας πονηρά.
  «Όχι;» Λέω χωρίς να σκεφτώ. Αν και υπάρχει μια χορεύτρια εκεί που δεν λυπάμαι τα λεφτά. Θα της έδινα τα πάντα αρκεί να μου χορεύει. Δεν έλεγχο το ποσά σπαταλάω για αυτήν.
  «Έλα πες μου αφού κάτι άκουσα» λέει χαμογελαστά και με αγκαλιάζει.
  «Τίποτα είπα. Τώρα άσε με να πάω να κάνω μπάνιο»
Με κοιτάει μουτρωμένη και αφού την φιλάω πεταχτά στο μάγουλο μπαίνω στο μπάνιο. 

  «Που είναι όλοι;» Ρώτησα όταν τελείωσα το μπάνιο μου.
  «Ο Ali με τον Za νομίζω κατέβηκαν στην πισίνα. Ο Tyga ακόμα να γυρίσει.»
  «Αυτός ο μαλάκας ζει; Που στο διάολο χάθηκε;»
  «Ζει ζει. Τον πήρα τηλέφωνο. Είναι στην Amelia.»
  «Θα πάρω στην ρεσεψιόν να φέρουν κάτι φαγώσιμο τι θες;»
  «Τίποτα» είπε βαριεστημένα.
  «Katie!» Είπα αυστηρά.  
  «Μα δεν πεινάω!» Παραπονέθηκε.
  «Katie!» Συνέχισα το ίδιο αυστηρά.
  «Εντάξει, um steak;»
Και αφού ζήτησα από τη ρεσεψιόν να μας τα φέρουν το βραδινό έκατσα στον μεγάλο καναπέ και άναψα ένα τσιγάρο κοιτώντας αφηρημένα την Katie. Κόκκινα βαμμενα μαλλιά, καφέ ματιά, κοκαλιάρικο σώμα.
Η Katie είναι ετεροθαλής αδερφή μου. Ο πατέρας μας είχε πάει με την μητέρα της Katie όταν εγώ ήμουν πέντε; Λογικά ναι μιας και εγώ είμαι εικοσιτριών και αυτή δεκαοχτώ. Ο μπαμπάς έφερε αμέσως την Katie σπίτι μας -σιγά μην την άφηνε στην αλκοολική μάνα της. Αν και η μάνα μου όταν είχε μάθει ότι ο πατέρας μου την είχε απατήσει θέλησε να φύγει, μόλις είδε την μικρή Katie λες και την ερωτεύτηκε, έμεινε μαζί του.
Και ενώ τρώγαμε τα παιδιά ήρθαν και επιτέλους ο Tyga που είχε δύό μέρες να φανεί.
«Μαλάκα νομίζαμε πως πέθανες! Που στο διάολο ήσουν;» Φώναξε ο Za.
Πήγε δίπλα από την Katie και της έκλεισε τα αυτιά «Το sex μαζί με την Amelia είναι το κάτι άλλο. Είναι λες και το πουλί μου βρήκε τη φωλιά του.» Πρόσθεσε σοβαρός «Ώσπου να βρει άλλη καλύτερη» αναφώνησε και σκάσαμε όλοι στα γέλια.