Normal's POV
Malayo sa kabihasnan, ibig sabihin no signal, no wifi in short mabagal ang komubikasyon. Wala kahit na ano. Wala masyadong mga sasakyan tanging mga sidecar at wheeler lang ang mga nakakapasok sa lugar no ito. Halos bundok na kasi ito. Payapa ang naging pamumuhay ng mga taga rito. Sariwa ang hangin. Masarap tumira sa mga probinsyang ito.
"Nayyy!!" Sigaw ng batang si Anna. Siya ay limang taong gulang pa lamang. Patakbo itobg pumasok as lopb ng kanilang mumunting tahanan.
"Ayy, naku ikaw na bata ka. Sumisigaw ka na naman." Naghahanda ang kanilang ina na magluto ng mga kakanin para ibenta mamaya sa bayan.
" Ha-Ha-Ha-Ha!!" Tinawanan lang niya ang kanyang ina. "Nay si ate nasaan?"
"Nandyan sa likod ng bahay nagwawalis." Tumango lang and bata atsaka lumabas para puntahan ang kanyang ate.
"ATEEEEEEEEE!" Sigaw na naman niya.. Yinakap niya ito "Akala ko umalis ka na. Akala ko iniwan no na kami.." Ngumiti lamang ang ate niya..
"Ate, sama ako sainyo ni nanay mamaya sa bayan. Marunong po akong magtawag ng mamimili..parang ganto po oh. 'Mga ate at kuya bili na po kayo ng mega kakanin. Masasarap po ang mga ito gawa po ito ng nanay ko.'" Sabay silang tumawa ng malakas..
"Wag na! Kaming dalawa nalang ni nanay. Malayo ang bayan, mapapagod kalang. Ang gusto ko mag- aral ka nalang ng mabuti. Magbasa ka nalang ng abakada at magpaturo ka na muna kay Nanang." Tumango Naman ang bata at sabay silang pumasok ng bahay.
Alas tres na ng hapon ng nagpunta sa bayan ang mag-ina. Nag-umpisa na silang maglako ng mga kakanin. Napakaswerte nila ng araw na ' yon dahil agad na naubos ang kanilang mga paninda. Halos lahat yata ng tao bumibili ng mga kakanin nila.
Friendly naman ang mga tao sa lugar na ito. Halos lahat kakilala ng kanilang ina, sa tagal ba naman nilang nakatira dito.
