Mayumi's POV
OH NO! Mamaya na yung mini concert na iniorganize ng section namin. Kailangan kong makapunta, ito na din ang time para magka-usap kami ni Andrew. Hihingi ulit ako ng tawad, pero kung hindi pa din niya matanggap okay lang kasalanan ko naman. Since 5 palang bumaba ako sa kusina.Nagpahanda na ako kay Manang ng makakain gutom na kasi ako, tsaka di pala ako ng naglunch kanina.
"M-manang? Si Kuya po?"
"Ay naku, hija! Umalis ang kuya mo kanina pang umaga. Tinawagan kasi siya ng daddy mo. Tungkol yata sa business. Hindi ko pa alam kung kailan ang balik niya, baka hindi muna siya makakauwi ngayong gabi." AYOOOOOS! Pwede akong umalis... Yesssss ! ! !
Tinapos ko na yung kinakain ko tas umakyat na ako sa taas. Nag-ayos na ako, nag-suot ako ng kulay pink na dress atsaka kulay pink na doll shoes. Kinulot ko na din yung itim at mahaba kong buhok. Sumilip ako sa pinto medyo madilim na. Dali-dali kong kinuha yung bag ko. Dahan-dahan akong naglakad pa baba ng hagdan, dahan-dahan kong binuksan yung pintuan. YESSSS! Nabuksan ko na. Nbuksan ko na din yung gate ng walng ingay.
Naglakad na ako papuntang school. Maliwanag naman e, atska marami ding mga istudyante ang naglalakad. Nang makarating ako ng school agad akong nagtungo sa auditorium. Andito lahat ng mga classmates ko. Lahat sila aligaga. Hindi sila mapakali. Narinig na naming nagsalita si Erin. Siya yung parang host ngayong gabi.
"Magandang gabi po sa inyong lahat. Ngayong gabi mapapanood ninyo ang mga angking talento ng natatanging mag-aaral. Hindi na natin patatagalin pa. Para sa unang magpapakita ng kanilang talento ang grupo ni Rico na ipapakita ang angking galing sa pagsasayaw." Lumabas na ang grupo ni Rico . "Bigyan naman po natin sila ng masigabong palakpakan." dinig na dinig namin yung sigawan at palakpakan ng mga tao..
Nagsimula na silang magsayaw, nakatingin lang ako kay Andrew na kanina pa nakapikit. habang nakikinig ng music. Tinititigan ko siya na parang ito na yung huli naming pagkikita.
"UYYYYY! Ikaw na daw.." Marie. Napatayo ako.
Lumabas ako ng stage nasa backstage kasi kami. Nakita kong nagsisigawan yung mga tao, napangiti ako. Isa ito sa magiging masayang parte ng buhay ko... Tumahimik lahat sila ng magsimula na ang tugtog...
Truly Madly Deeply by Savage Garden/ Cascada(slow version)
