Happy 1st of January. This could be a start of something new it feels so right to be here with you. Oh.
Yeah. New Book. New Chapter.
Please read my other story: "Growing up".
Thank you everyone.
***
Talked
Dinala niya ako sa isang room na walang tao. Bigla niya akong niyakap.
"I miss you.." humigpit ang yakap niya.
"I-I miss you too." niyakap ito pabalik.
"Buong akala ko namatay ka na. Akala ko hindi na ulit kita makikita. Sirang-sira na ako ng malaman kong wala ka na. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil wala ka. You're my happiness. I can't live without you. You're my life. Mahal na mahal kita"
"I-I'm sorry kung hindi ako agad nag pakita sa'yo. It's just that...... nevermind. Atleast I'm here. I won't ever leave you again."
"Kung noon hindi kita naprotektahan ngayon poprotektahan ng buong buo. Hindi ko na hahayaang masaktan ka."
"Wala na talagang kayang manakit sakin."
Nakayakap pa rin kami sa isa't isa ng biglang bunukas ang pinto. Kaya napakalas kami sa isat isa.
"Ooopsie." Napag-giggle si Marie. "Icocongratulate ko lang yung bestfriend ko." Nagpeace sign siya kay Andrew. Umiling lang si Andrew. "Anyway..... Your back totally back. You made it.I'm so happy for you."
"Thank you... Hindi naman ako mapupunta dito kung hindi dahil sa'yo. Salamat sa lahat ng tulong mo." Nagyakapan kami.
"Marie, all this time alam mo kung nasaan si Mayumi?" She nodded."Bakit hindi mo sinabi sakin?"
"Suprise?" Nagtawanan lang kami ni Marie. Baliw to eh. Hahaha. Napabuntong hininga lang si Andrew.
Maya-maya bumukas na naman ang pinto. Bunungad dito si Ino at....Dara.
"Look who's here? Still alive and kicking, huh? Akala ng lahat ka na bakit bumalik ka pa?"
"I came back for a reason.. a big reason.. Gusto kong makita tung taong nagpapatay sakin. Gusto ko siya makitang magsuffer gaya ng nangyari sakin pero hindi naman siya katulad nung ginawa nong taong yon sakin. Di ko siya ikukulong sa isang abandonadong lugar at susunugin ito. Hindi ganon. Baka sabihin wala akong originality." I smirked. Nakita ko ang pamumutla niya. After that nagwalk-out siya. Haha.
Natitigan kami ni Marie na parang alam na namin kung ano-anong isasagot sa isat isa.
