Run, Princess! Run!

15 meters

"Good morning!" masayang bati ko ng sabayan ko siya sa paglalakad.

As expected, hindi niya ko pinansin.

We were gaining attention from the others while we walked.

I shrugged.

Wala akong pakialam sa kanila.

Suddenly she stopped and faced me.

"Why are you following me?"

"No, why would I? And FYI, I am walking with you. There's a difference. Classmates kaya tayo so we have the same way."

She stared at me for awhile and said "Whatever." then started walking again.

Aaaaand I won! hahahaha

Nasa room na ang lahat ng dumating ako including our teacher.

Imbes na dumiretso sa upuan ko sa likod, I walked where Madam is. Vacant kasi yung chair before her so walang siyang katabi. No one attempted to sit there.

Ewan ko ba pero allergic ata siya sa tao.

Few eyes followed me as I made my way there. I put down my bag and made myself comfortable.

Lumingon siya sa akin.

Binigyan ko siya ng isang ngiti at ibinaling ang atensyon sa teacher. Who, is by the way, looking at me.

"Your seat is over there right?" she asked.

"Yes."

"The why are you there?"

"Gusto ko lang po. Wala naman po tayong seating arrangement right?"

"T-tama."

Ngumiti ako "Don't worry po, from now dito na po ako uupo. And I won't go anywhere." sabay pasimpleng sulyap sa dito sa katabi ko.

Umirap lang siya at saka ulit tumingin sa labas ng bintana.

Ano bang tinitingnan niya dun? Puro puno naman ang mga andoon dahil yun ang likod ng school na ito.

"Are you sure?" nanunuri ang paningin ng guro.

Ang kulit naman -_-

"100% po."

"Okay, if that's what you want."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kasalukuyang naglelecture si Ma'am Bugnutin-everyday. Ewan ko ba pero nakakaantok talaga siyang magturo.

I poked the girl beside me.

Lumingon siya "Anong meron sa labas?"

Titigan niya ako tapos inirapan saka bumalik ulit ng tingin sa labas.

Ammp sungit!

Wala akong magawa kaya tiningnan ko nalang ang masungit na 'to.

Hindi naman kami mapapansin dahil nasa bandang sulok ang pwesto namin.

Bigla kong naalala yung mga ngiti niya. Gusto kong makita ulit yun. Pero mas gusto ko ako ang dahilan ng mga yun.

Maya maya pa, nagexcuse ako na pupunta sa c.r. Nang masiguro ko na malayo na ako sa room namin, bigla akong tumakbo.