Run, Princess! Run!

5Miles

"Oy Cess! Tama na muna yan. Lunch na tayo, gutom na ako." - Z

"Ha? ah osige. Linisin ko lang 'to." iniligpit ko ang mga drafts na nagkalat sa table ko.

"Mauna na kami ha?" - Faye

"Sige sige."

Nang maayos ko na lahat ay saka ako bumaba sa coffee shop para kumain.

Papasok palang ako sa loob ng mapansin ko na may kinakausap na dalaga itong si Z.

Eto na naman po siya tsk. Pati ba naman teenager papatusin niya?

Nakatalikod ang dalaga sakin kaya hindi ko makita ang mukha pero base sa pagpapacute nung isa ay malamang maganda 'to. May tangkad din at balingkinitan ang katawan. Magaling pumili ang baliw hahahaha

Nagdesisyon akong lapitan sila bago pa masira ang buhay ng dalaga.

"Ah Miss? Pasensya na dito sa epal kong kaibigaa---- Eden?!"

"Hi Ate!" masiglang bati nito.

"Cess! pakilala mo ako daliii!" may demonyong bumulong sakin.

"Eden, this is Zeke. You can call him kuya." I smirked at him

He glared at me.

"Hello po." isang tipid na ngiti ang binigay ng dalaga.

Same old Eden.

"Hi! So how did you meet Princess?" ngiting tagumpay siya.

Tsk.

Tumingin muna sakin si Eden bago sa kanya.

Si Emmie lang ata kilala nito. Siya naman kasi madalas ang nakukwento ko.

Ako na ang sumagot "Kapatid siya ni Emmie."

Unti-unting nawala ang ngiti sa labi niya "Owww."

Natawa naman ako sa itsura niya parang nalugi.

Bumaling ako kay Eden "Ano na nga palang ginagawa mo dito?"

"Aayain sana kitang maglunch?" - Eden

"Syempre pwede! Pero teka, pano mo nalaman kung saan ako pupuntahan?"

"I asked google." - Eden

"Of course. Google knows almost everything." I turn to Z "Pakisabi nalang dun sa dalawa na sa labas ako kakaiin ha? I'll have a lunch date with this lady."

"So how are you?" I asked pagkatapos namin umorder.

"Okay naman lalo nung bumalik kami dito, 2 weeks ago. Parang nung dati lang ng mga bata pa kami." she smiled na parang bang nagbabalik tanaw noon.

Kakabalik lang pala nila. Should I asked her instead? now?

Okay, kalma Princess. Wag kang masyadong magpahalata. Hinay hinay ng pagtatanong para hindi obvious.

Breathe in, breathe out.

I heard a laugh "You should stop that Ate Cess. Mukha kang natatae. Alam ko na once na nagkausap tayo ay tatanungin mo ako ng mga bagay bagay tungkol sa biglaang pag-alis namin. Actually, that is another thing why I invited you for lunch. I think we owe you an explanation . . " she looked outside the window "To be honest, I don't know how will I explain dahil kahit kami, clueless din kung bakit kinailangan naming umalis nung mismong gabi ng graduation niyo."

Hinawakan ko ang kamay niya na nasa mesa "Hey, you don't owe me anything okay? But telling me, what happened in those years will help me understand everything. What happened to Emmie?"