Hırsızım

22.Bölüm ''Dans Zamanı!''

Necip Fazıla bir gün sormuşlar "Neden sigarayı bu kadar çok seviyorsunuz" ... "Benim için yanan bir tek o var ..."demiş.  

''Duru çabuk ol,baban kornaya basıyor!'' 

Annemin aşağıdan bağırmasıyla yatağın üstündeki çantamı alıp koşarak odadan çıktım ve merdivenleri inmeye başladım. ''Yavaş ol kızım,düşeceksin,'' dese de annem onu dinlemeyerek merdivenlerden indim.Annemin gözlerinden sevinç çığlıkları yayılıyordu ortama.Bugün hepimiz meraklıydık bir o kadar da sevinçli.Çünkü bu gün beş aylık olan kardeşimin cinsiyetini öğrenmeye gidecektik.Annemin koluna girdim ve birlikte evden çıktık.Arabaya binince babam arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı.Annem sağ eliyle karnını okşuyordu.

Bir zamanlar bende oradaydım dedim kendi kendime.Şaka gibi,şimdi kocaman,18 yaşında bir insanım.Tam 18 sene evvel ben orada bir embriyo idim.Yerimi kardeşime kaptırmıştım.Annemin senden önce de ben ilk bebeğime hamileyken dediği laflar geldi aklıma.Benim ablam ya da abim her neyse neden ölmüştü acaba? Annem neden Egemen dayıma bakarak söylemişti tüm o lafları?

Ah! Kafamda deli sorular.Hastanenin otoparkına babam arabayı park edince hepimiz indik.Babam annemin elini tutup eline kenetledi.Ve bende bir fazlalıkmışım gibi arkalarından yürüyordum ve ikisinin kenetlediği ellere bakarak Savaş'ı düşünüyordum.Keşke şimdi burada olsa ve elimi tutsaydı,beni öpseydi,sevgisiyle içimi ısıtsaydı.Midem bulanıyordu,birkaç gündür mide bulantılarım çok fazlaydı.Bir yandan da başım ağrıyordu.Elimle başımı ovalamaya başladım.Yarın kemoterapiye başlayacaktım ve zamanla kısa olan saçlarım kökünden yok olacaktı.Şimdiden içim kahroluyordu.

Babam doktorun kapısını tıklatınca gel sesiyle içeri girdik.Kızıl saçlı hafif kilolu,beyaz önlüklü bayan bir doktor ayağa kalkarak bizi buyur etti ve bizde sandalyelere oturduk.Annem doktorun demesiyle sedyeye oturdu ve karnını açıp yattı.Ellerim terlemişti heyecandan.Bir elimi ağzımı götürdüm ve tırnağımı kemirmeye başladım.Babamın hali içler acısıydı.Annemin elini tutmuş heyecandan sıkıyordu,annemde acıdan inledi ve elini babama işaret edince babam özür dilerim gibi bir bakış atıp annemin elini öptü ve annemde gülümsedi.Çok kıskandım yemin ediyorum.Lanet olsun sevgilimin yanımda olmadığı her dakikaya.

Doktor annemin karnına bir şey sürdü ve bir şeyi karnına doğru tuttu.Dördümüz de sanki filmin en heyecanlı yerini seyrediyormuşuz gibi bir tipteydik.Kulağımıza minik kardeşimin kalp sesi gelince gülümseyerek ayağa kalktım ve annemin yanına yürüdüm.Annem ağlıyordu babamda gülümseyerek ekrana bakıyordu.

''Bakalım küçük miniğin cinsiyeti neymiş?'' dedi doktor.Ne olur kız desin,ne olur kız desin diye dua etmeye başladım.Hep kız kardeşim olsun istiyordum.Böyle saçlarını ben öreyim,ona baleyi öğreteyim,beraber resim çizelim,delirip evi dağıtalım,birlikte hain planlar yapalım,ona Enis dayıma vurmasını öğreteyim vb. isteklerim vardı.Doktor ''Küçük miniğimiz..'' diye başlayan dakikalarda söyle amına koyayım diye bağıracaktım birazdan. ''Kız.'' deyince ''Allaaah!'' diye bağırıp göbek atmaya başladım.Kızdı kız,kardeşim kızdı.Hobaa! Dualarım kabul oldu.Çok teşekkür ederim Allah'ım.Bütün herkes Uzaylı görmüş Mahmut Tuncer gibi bakınca 'Gelin halay çekek' diyecektim az kalsın.Babamın çatılmış kaşlarıyla kendimi durdurdum ve dişlerimi göstererek gülümsedim.

''Kız kardeşim oluyor,ay çok mutluyum,kusura bakmayın.'' dedim.Doktor boğazını temizledi.

''Şey..ben kız değil diyecektim.'' deyince gülen suratım bir anda daldan düşen elma hızında düştü.Ne demek kız değildi? Yakarım ulan burayı.Bana ne ya,bir kere sevinmiştim ben.

''Ne demek kız değil? Ne olur bir kere daha bakın ya.Bak işte orada şeyi ben görüyorum.''

''Duru!'' diye babamın kızmasıyla sıçradım.