23.Bölüm ''Çaresizlik''

4.5K 194 9
                                    

Sen yanlıştın ve ben hiçbir yanlışımı bu kadar sevmemiştim.

Enis'in Ağzından

Hayatınız boyunca sizden saklanan sırlar öğrendiğiniz zaman ne kadar da sizi derinden etkiler.Bir şok etkisine kapılır kalbiniz bir cam gibi kırılır paramparça olur.İnsanlara özellikle de güvendiğiniz insanlara karşı inanma ve güvenme duygusu kaybolur bir anda,yerini öfke,şaşkınlık,çaresizlik ve nefret yer alır.Boğazıma dizilen ve oradan kaybolmayan bir yumru boğazımı sıkıyor nefes almamı engelliyor gibiydi.Gözlerim kırpsam akacak yaşlarla doluydu.Sinirim bir üst seviyede bir şeylere öfkemi dizginlemek için bir şeylere zarar vermem lazımdı.Bir kum torbası patlatmak veya birilerine sataşıp adam dövmek,bu beni rahatlatırdı.Çenemi o kadar sıkıyor dişlerimi kırılacak derecede sıkıyordum.Ellerim yumruk olmuş bir şekilde iskeleye doğru yürüdüm.

Amına koyduğumunun hayatında her gün benden saklanan sırlarla ve yüzüme karşı gülümseyen sahte yüzlerle zaman geçirmiştim ve benim bir boktan dahi haberim yoktu.Özellikle de saklayan ablandı,ailendi.Bu o kadar bana koymuştu ki anlatamam.Ailenin senden bir şeyler saklaması,ah! 

Elimdeki bira şişesini kafama diktim.İçki boğazımı yakarken umursamadan iskeleye oturdum ve hırçın denizi gözlerimle takip etmeye başladım.Ama düşünceler yakamı bırakmıyordu,lanet olsun! Benden bir şeyler saklanmasını sevmiyordum.Ulan öldü dedikleri annem yaşıyordu.Beni daha bebekken kapının önüne koyup gitmişti.Ondan nefret ediyordum.Bu kadar mı beni sevmemişti,benden nefret mi etmişti de kapının önüne bırakıp gitmişti? Ya ablam kapıyı açmasaydı da ben ölseydim.Keşke ölseydim diye geçirdim içimden,bu boktan hayattan ve sahte yüzlerden kurtulmuş olurdum.

İçkiyi tekrar dudaklarıma götürdüm ve büyük bir yudum aldım.Unutmak için içiyordum bu şeyi de,yararının olmadığını bile bile.Bira şişesini tam yanıma koydum ve sırt üstü uzanıp yıldızları seyretmeye başladım.Güzel bir hayat geçirmiştim annemle babam olmasa da.Ablam uzakta olsa dahi her zaman yanımdaydı benim.Bir abim vardı ve kardeş duygusunu tam damardan hissettirmişlerdi bana.Yeğenlerim vardı,bir ailem vardı ve en kötü günüm hoşlandığım bir kızın benden kaçıp gitmesiydi.Asıl en kötü günümü bugün yaşıyordum.Resmen o kuaför dükkanında şok olmuştum.Annem birkaç sokak ötemizde çalışıyordu ve ben bir kere olsun onun yüzünü görmemiştim.Ablam ve abimin dediğine göre babamızda ölmüştü.Yoksa o da mı yaşıyordu? 

Benimle resmen oynamışlardı,duygularım incinmişti.Şimdiyse hiçliğin kıyısında sürünüyordum.Hiçbir şey hissetmek istemiyordum çünkü bir şeyler hissettikçe acı tüm bedenimi ele geçiriyordu ve canım acıyordu.Bir erkek olarak ağlamaktan nefret ediyordum.Yüzümüze akan damlalara karşı bile bir nefret vardı,ağlamayı sevmiyordum,ben gülmeyi seviyordum ve insanları güldürmeyi.Şimdiyse yüzüm gülemeyecek kadar kötü bir haldeydi.Somurtuyordum en önemlisiyse ağlıyordum.Elimi başıma götürdüm ve saçımı çektim.Ağzımdan bir hıçkırık kaçarken doğruldum ve yanımdaki şişeyi kafama dikip hepsini bitirdim sonra da şişeyi denize doğru bağırarak fırlattım.

İskeleye yakın bir yerde bir restoran vardı ve oradaki müzik kulağıma kadar geliyordu,ve bir kızın çığlık sesi.Arkamı dönmedim,umursamadım.Nasıl olsa zevkten çığlık atıyor diye düşündüm.Gecenin bir vakti bu saatlerde bir kız buralarda olmamalıydı.Kızı düzer ve bir kenara atarlardı.Ama duyduğum ses zevkten değil korkudan atılan bir çığlıktı ve koşma seslerinden buraya geldiği belli oluyordu.Bir bu eksikti diye düşünüp ayağa kalktım ve arkama baktım.Düz siyah saçlı,yuvarlak gözlü,kısa boylu,ince bir kız bana doğru koşuyordu,arkasından da onu kovalayan birkaç köpek.

Gördüğüm kadarıyla iki üç serseri tipli benim yaşlarımdaki adamlar köpeğin sahibi olmalıydılar çünkü köpeğin kızı kovalaması onların hoşuna gitmiş olmalı ki kıza bakarak gülüyorlardı.Kız iskele taraflarına doğru koşunca beni gördü.Gözlerinde rahatlama duygusu gördüm zannettim ama korku o duyguyu bile yok ediyordu.Kız hızını ayarlayamayınca bana doğru son hız koşarken tam durmaya çalışacakken duramadı ve benim üstüme atlayarak birlikte suyu boyladık.Siktir! Bir bu eksikti!

HırsızımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin