Κεφάλαιο 23ο

354 34 2
                                    

ΤΙ;! Τι θέλει αυτός εδώ; Βασικά ναι οκευ, μπορεί να μην τον ξέρω αλλά αυτό το επώνυμο..αυτό το επώνυμο δεν θέλω να το θυμάμαι καν.. είμαι σίγουρη πως έχουν κάποια συγγένεια.. Θεέ μου..όχι γιατί; Τι σου έχω κάνει;...

"Μάλιστα, Μερινέ, μπορείς να καθίσεις σε κάποια άδεια θέση. Και σε παρακαλώ γρήγορα." του είπε.

Εκείνος άρχισε να παρατηρεί την τάξη ώστε να βρει μια θέση. Προχώρησε προς την σειρά μου και ξεροκατάπια. Με είδε και μου χαμογέλασε. Το ίδιο έκανα και εγώ από αμηχανία. Έκατσε στην μπροστινή μου θέση, η οποία ήταν άδεια..

''Είσαι καλά;'' με ρώτησε η Σοφία.

''Ναι, ναι απλώς κάτι θυμήθηκα..'' είπα και έστρεψα την προσοχή μου στην καθηγήτρια

Όταν επιτέλους χτύπησε κουδούνι για διάλειμμα έτρεξα γρήγορα έξω από την τάξη αλλά κάποιο χέρι με σταμάτησε.

''Είσαι καλά;'' με ρώτησε.

Εεε όχι την καταδίκη μου μέσα! ''Μια χαρά Νίκο εσύ;'' του είπα καθώς γύριζα να τον κοιτάξω.

''Καλά..'' είπε και άφησε το μπράτσο μου. ''Απλώς σε ρώτησα γιατί έφυγες κάπως ξαφνικά.'' συνέχισε.

''Τι; Όχι όχι καλέ!'' είπα στην αρχή ξαφνιασμένη αλλά μετά χαμογέλασα. ''Απλώς..θέλω να δω τις κολλητές μου γιατί δεν πρόλαβα να τις δω πολύ..'' είπα βιαστικά.

"Αα καλά.." είπε και με κοίταξε περίεργα.

"Ναιι..τέλος πάντων.." είπα. "Θα τα πούμε." είπα και έφυγα με γρήγορα βήματα.

Βγήκα στο προαύλιο και είδα την Μαρία μα φιλάει τον Κωνσταντίνο. Εεε ρε παναγία μου...αρέσει ο ένας στον άλλον και δεν το παραδέχονται γιατί είναι εγωιστές! Αλλά που θα πάει; Θα τους φτιάξω εγώ...

Με δυό βήματα βρέθηκα κοντά τους. "Συγνώμη.." είπα αλλά δεν με άκουσαν. "Συγνώμηηη!" είπα αλλά πάλι τίποτα.

Την τράβηξα από το χέρι. "Ει!" παραπονέθηκε.

"Είναι σημαντικό!" είπα και την κοίταξα με βλέμμα όλο νόημα.

"Θα τα πούμε το απόγευμα." είπε στον Κωνσταντίνο και πήγαμε σε ένα απομακρυσμένο παγκάκι.

"Γεια σας κορίτσια!" είπε η Ελένη και κάθισε μαζί μας.

"Δεν θα πιστέψετε ποιος είναι αυτός ο καινούργιος!" είπα.

"Πάντως σίγουρα είναι όμορφος." είπε η Ελένη και τον κοίταξε από μακριά.

"Ήρεμα εσύ γιατί έχεις και τον Γιάννη!" την μάλωσε η Μαρία.

Κάτω από το φως του φεγγαριούМесто, где живут истории. Откройте их для себя