Κεφάλαιο 29ο

419 37 2
                                    

"Το όνειρό μου, σε έχω δίπλα μου και νιώθω καταπληκτικά..η καρδιά μου σαν ροκ μπαντα παίζει δυνατά..κάθε χτύπος στο όνομά σου λέει στον ρυθμό 'μόλις με φιλήσεις χάνω ανάσα και σφυγμό'. Σαγαπάω και όλα μοιάζουν πια.. καταπληκτικά, καταπληκτικά!<3" ~Νινο

Άνοιξα τα μάτια μου, αλλά το μετάνιωσα μετά από λίγο. Οι ακτίνες του ήλιου είχαν εισβάλει μέσα στο δωμάτιο. Ήθελα να σηκωθώ αλλά κάτι με εμπόδιζε, βασικά ένα χέρι και το μισό σώμα του Σταύρου.. Θεέ μου με έχει πλακώσει. Τον παρατήρησα για λίγο, τα μαύρα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα, το πρόσωπό του ήρεμο και χαλαρό. Το άγγιξα με τα δάχτυλά μου και έφτασα στα χείλη του. Τα πέρασα ξιστά από πάνω και δάγκωσα το κάτω χείλος μου. Ήθελα τόσο πολύ να τα φιλήσω..

"Καλημέρα μικρή μου. Ξέρεις, μετά πρέπει να με φτύσεις γιατί θα με ματιάσεις τόση ώρα που με κοιτάς έτσι." είπε και άνοιξε τα μάτια του.

Γέλασα. "Μάλιστα αρκούδε." είπα. Κατσούφιασε. "Τι;"ρώτησα.

"Αρκούδος; Σοβαρά τώρα;" είπε.

"Ναι, γιατί; Δεν σου αρέσει;" είπα και έκανα μια θλιβερή φατσούλα.

Γέλασε. "Το λατρεύω." είπε και με φίλησε στο μάγουλο.

Χαχάνισα και επιτέθηκα στα χείλη του. Ανταποκρίθηκε. Ανέβηκα απάνω του και έβαλε τα χέρια του στη μέση μου φέρνοντάς με ακόμη πιο κοντά του.

Τα χείλη μας ξεκόλλησαν και κοιταχτήκαμε. "Πρωινές ορεξούλες το μωρό μου;" ρώτησε.

Άρχισα να του φιλάω τον λαιμό. "Μμ.." απάντησα.

Χαχάνισε. "Μωρό μου πάμε για ένα ντουζ πρώτα!" είπε.

Τον κοίταξα με θλιμμένα μάτια και σηκώθηκα. Ήμουν γυμνή αλλά δεν με πείραζε. Γύρισα και τον κοίταξα κουνώντας τον ποπό μου προκλητικά και εκείνος να με κοιτάει δαγκώνοντας το κάτω χείλος του, τα γαλάζια μάτια του είχαν μια λάμψη, με το χέρι του να ακουμπάει τα μαλλιά του και το σεντόνι να καλύπτει το απαραίτητο σημείο. Περιττό να πω ότι το κορμί του ήταν κόλαση έτσι; Μα τι κοιλιακοί;!

Προχώρησα προς το μπάνιο και μετά από λίγο ήρθε και εκείνος. Κάναμε μαζί. Τον έπλυνα και με έπλυνε. Βέβαια δεν κάναμε κάτι παραπάνω..ούτως ή άλλως είχαμε χρόνο για τέτοια..σωστά;

Βγήκαμε έξω και βάλαμε πετσέτες. Άρχισε να ψάχνει για ρούχα. Μου έδωσε ένα μποξεράκι του και ένα πουκάμισό του που μου έφτανε λίγο πιο πάνω από το γόνατο. Εκείνος όσο φορούσε το δικό του μποξεράκι, παρατήρησα το σεντόνι..

Κάτω από το φως του φεγγαριούМесто, где живут истории. Откройте их для себя