Κεφάλαιο 24ο

375 40 6
                                    

"Θες να σε πάω εγώ;" με ρώτησε.

"Την τύχη μου μέσα!" ψιθύρισα και γύρισα για να τον αντικρύσω. "Όχι, εντάξει είμαι..θα πάω με τα πόδια..δεν είναι μακριά!" είπα και χαμογέλασα άβολα.

"Έλα μωρέ, θέλω να σε πάω γιατί χρωστάω χάρη." είπε.

"Σε ποιον χρωστάς χάρη;" ρώτησα μπερδεμένη.

"Στο Θεό." απάντησε.

"Για πιο πράγμα;" ρώτησα περίεργη.

"Που έπεσες απάνω μου." είπε.

Κοκκίνισα. "Έλα σιγά τώρα καλέ, δεν πειράζει." Κοίταξα την ώρα στο κινητό μου. "Θεέ μου! Έχω αργήσει.." αναφώνησα.

"Τότε έλα να σε πάω, έχω το μηχανάκι." είπε και προχώρησε μπροστά.

"Νίκο σε ευχαριστώ αλλά θέλω να περπατήσω για να σκεφτώ κιόλας." είπα

"Να σκεφτείς τι;" γύρισε και με κοίταξε.

Κοίταξα αλλού. "Διάφορα." ξεροκατάπια.

"Σε παρακαλώ κάνε μου την χάρη και έλα." είπε και με πλησίασε. Φαινόταν απελπισμένος.

Μου κράτησε τους καρπούς απαλά. "Νίκο σε παρακαλώ.." είπα και με έσφιξε.

Με έφερε πιο κοντά του και με κοίταξε μέσα στα μάτια. "Νίκο συγνώμη αλλά όχι.." πήγα να φύγω αλλά με κράτησε σφιχτά σε σημείο που πονούσα."Νίκο...με πονάς.." είπα όσο μπορούσα..."Νίκο..ΑΦΗΣΕ ΜΕ!" φώναξα αλλά δεν ήταν κανείς. "Σε παρακαλώ.." είπα και άρχισα να βουρκώνω. Το καστανό των ματιών του είχε γίνει σχεδόν μαύρο.

"Σου είπε να την αφήσεις!" ακούστηκε μια φωνή.

Ο Νίκος τον κοίταξε. "Και σένα τι σε νοιάζει;" τον ρώτησε.

"Τι με νοιάζει; ΤΙ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ;" άρχισε να τα παίρνει και μας πλησίασε.

"ΝΑΙ ΡΕ! Για πες μου ποιο είναι το πρόβλημά σου;" τον ρώτησε ο Νίκος και ελάφρυνε λίγο το κράτημά του.

"Το πρόβλημά μου είναι ότι κρατάς στα χέρια σου το κορίτσι μου!" φώναξε.

Όχι! Αυτό δεν το είπε μόλις τώρα...

"Και τότε γιατί την άφησες εδώ να περιμένει;" τον ρώτησε.

"Δεν την άφησα! Πετάχτηκα να πάρω κάτι..άφησέ την τώρα!" είπε και τον έπιασε από το λαιμό, με αποτέλεσμα ο Νίκος να αφήσει τα χέρια μου για να πιάσει τα δικά του.

Ο Νίκος άρχισε και έβηχε και προσπαθούσε να πάρει αναπνοή. Πανικοβλήθηκα. "Σταύρο, όχι, μην το κάνεις, θα τον πνίξεις δεν αξίζει!" έλεγα για να τον ηρεμήσω. Του ταρακουνούσα τους ώμους για να συνέλθει.

Κάτω από το φως του φεγγαριούМесто, где живут истории. Откройте их для себя