Κάτω από το φως του φεγγαριού

Κεφάλαιο 39ο

-Σταύρος-

Ούτε ένα μήνυμα. Ούυτε ένα τηλέφωνο γαμώ την πουτάνα μου. Τίιποτα! Στον κόσμο της γαμώωω. Μα βέβαια, δεν φταίει εκείνη. Εγώ φταίω! Την πλήγωσα, τέλειααα! Μεγάλος Μαλάκας είμαι. 2 μήνες έχω να την δω. 2 γαμημένους μήνες και μου λείπει αφάνταστα. Αα ναι, ή το άλλο με την Νεφέλη; Η πολυαγαπημένη μου αδερφή είναι άφαντη, στα χέρια ούτε και εγώ δεν ξέρω ποιού. Το έχω πει στην αστυνομία και ακόμα ψάχνουν. ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΨΑΧΝΟΥΝ 2 ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΙΠΟΤΑ; Η μόνη συντροφιά μου, το ποτό και αυτό μόνο ΑΝ προλάβω να πιώ γιατί έχω και το βούρλο, τον Κωνσταντίνο συνέχεια δίπλα μου να μου λέει να μην πίνω και να μην πίνω..
Αα βέβαια!Εχθές κάναμε και αποχαιρετιστήριο πάρτυ για την Χρυσ και την Μαρία που έφυγαν σήμερα. Και εκείνη; Ούτε ένα τηλέφωνο..ούτε ένα μήνυμα.

Το κινητό μου ηχεί. "Ποιος στο διάολο είναι;"λέω ψάχνοντάς το στο παντελόνι μου.

"Ναι;"το σήκωσα.

"Που είσαι ρε μαλάκα; Εσένα περιμένουμε για να αρχίσουμε γαμώτο σου!"είπε.

"Κωνσταντίνε, δεν θα έρθω."είπα.

"Όχι πάλι τα ίδια ρε μαλάκα γαμώ, ξεχασέ την ρε."είπε.

"Δεν μπορώ ρε γαμώτο!"φώναξα.

"Καλά να πάθεις! Έσυ είσαι ο μαλάκας που της θύμωσες άδικα ή και εγώ δεν ξέρω τι μαλακία θέατρο έπαιξες, αντί να της πεις για το γαμομήνυμα που σου έστειλαν!! Για αυτό μην κάθεσαι να κλαις σαν γυναικούλα επειδή έφυγε. Όχι κύριέ μου, ΕΣΥ την έδιωξες και τώρα ζητάς και τα ρέστα επειδή δεν σου στέλνει ή δεν σε παίρνει τηλέφωνο. Γιατί να το κάνει αυτό αφού την έκανες να σε βγάλει από την ζωή της αγόρι μου; Αα μισό ξέρω. Γιατί είσαι μαλάκας. Λοιπόν τέρμα, αν την θες τράβα στην Θεσσαλονίκη να την φέρεις πίσω και να την προστατεύεις, αλλιώς άστην να βρεθεί μόνη της σε κανένα χαντάκι εξαιτίας σου και το μήνυμα προφανώς να ήταν ένα κόλπο για να φοβηθείς, να την αφήσεις και να κάνουν πιο εύκολα την δουλειά τους. Λοιπόν τώρα τέλος, θα έρθεις να τραγουδήσουμε ή να βγω μόνος μου;"είπε.

Και μόλις είχα μείνει μαλάκας. Όντως, όλα αυτά που έλεγε ήταν αλήθεια. Τόσο κότα είμαι πια;

"Έρχομαι"απάντησα και το έκλεισα.

Ντύθηκα βιαστικά και άρχισα να τρέχω με το αυτοκίνητο προς το εστιατόριο.

"Έλα ρε, έτοιμος;"είπε πριν βγούμε.

"Κάθε βράδυ είμαι."του απάντησα κλείνοντας το μάτι
μου.