Ήταν ήδη πέντε και μισή και σε δύο ώρες θα σηκωνομουν... Δν νυσταζα καθόλου και το μάτι μου ήταν γαρίδα!
Πφ...πέθαινα από βαρεμάρα, πήγα κρυφά και έκλεψα το κωδικό του wifi, ξανά γύρισα στο σπιτάκι και έχωσα το κινητό μου στο πρόσωπο μου!
Να φτιάξω Facebook? Μπαααα...Κατέβασα ένα βιβλίο και το διάβασα, ήταν τελειωμένο και αρκετά ωραίο, λεγόταν Συγκατοικοι!
;-)
[...]
Η ώρα πέρασε και σηκώθηκα για να μαζευτω,ήταν εξίμιση, εφτάμιση επρπε να είμαι έξω από την πόρτα για να πάμε σχολείο, ντυθηκα, έπλυνα το πρόσωπο μου, έβαλα λίγο μολύβι, μάσκαρα και πούδρα,μαύρα σταρακια, ένα μαύρο τζιν ψηλοκαβαλο και ένα μαύρο φαρδι μπλουζάκι από ένα συγκρότημα που δν ήξερα καν ποιοι είναι....
Πήγα στην κουζίνα εφτά και ξεκίνησα να φτιάχνω το πρωινό που τρώει ο Στράτος στην λίστα που μου είχαν αφήσει στο ψυγείο, ήταν και δέκα και δεν είχε κατέβει ακόμα...Μάλιστα, θα πρέπει να τον ξυπνάω κι ολας...GODDD!
Ανέβηκα στο δωμάτιο του και άνοιξα την πόρτα, όπως το φαντάστηκα...
Πήγα από πάνω του και άρχισα να τσιριζω "ΞΥΠΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ!! Θα αργησουμε! "
"μμμ..." "ΑΝΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ... ΕΕΕΕΕΕ! "
Τον ξεσκέπασα και τον σκουντηξα "ξύπνησα, εντάξει... Κοφτω!"
Σηκώθηκε όρθιος "ορίστε, ξύπνησα...!"
Χαμογέλασα τρομακτικά με το χαμόγελο του νικητή "το πρωινό σου είναι έτοιμο!" του είπα, έκανα μια κομψή στροφή, του έκανα μια υποκληση και έφυγα...
Ψιθύρισε κάτι που ήμουν σίγουρη ότι με εβριζε από μέσα του "ΣΕ ΑΚΟΥΩ!"
"ΓΙΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΩ!"
Ξανά χαμογέλασα και κατέβηκα στην κουζίνα... Ήπια γάλα, ξανά βουρτισα τα δόντια μου και τον περίμενα, είχε μόνο δεκαπέντε λεπτά για να ετοιμαστεί και να φάει... Χαχαχ σαν μπαζο θα πάει...!
Ετριψα τα χέρια μου μεταξύ τους και περίμενα να γελάσω...
Μπήκε στην κουζίνα με αέρα μοντέλου και πραγματικά ήταν πολύ όμορφος και ωραία ντυμένος, σαν μοντέλο wtf?
Το χαμόγελο μου γύρισε ανάποδα και η φάτσα μπυ ξυνησε...
