"κάποια σε ψάχνει...σήκωσε το,δν υπάρχει πρόβλημα, εγώ θα φύγω!" Δν ήθελα καν να τον κοιτάξω, έτρεξα στο σπιτάκι, μπήκα μέσα και άφησα τον εαυτό μου να πέσει κάτω, δεν το πιστεύω ότι πίστεψα ότι νοιάζεται για μένα, με μπερδεύει η συμπεριφορά του και μερικές φορές μπορώ να πω ότι μου αρέσει,εξάλλου σε ποια δεν θα άρεσε...
Έκανα ένα ζεστό μπάνιο, έβαλα πιτζάμες και έπεσα για ύπνο..
Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν
Άνοιξα τα μάτια μου και έκλεισα κατευθείαν το ξυπνητήρι, σήμερα θα έφευγα με τον Δημήτρη, δν είχα την όρεξη του Στράτου, ντυθηκα, πήρα τα πράγματα μου και πήγα στην κουζίνα, του έφτιαξα πρωινό και βγήκα έξω από το σπίτι και περίμενα τον Δημήτρη στον δρόμο...
Μπιμπ μπιπ
Ο Δημήτρης είχε ορεξουλες...Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα "ευχαριστώ που ήρθες! " του είπα και πήρα την τσάντα νου στα χέρια μου "κανένα πρόβλημα... Όμως γτ δν ήρθες με τον Στράτο?άμα θες μου απαντάς... "
"τπτ σημαντικό, απλά ψηλοαρπαχτηκαμε... Όλα καλά είναι...Χεσε εμένα, εσύ έκανες τπτ?"
"τπτ... Η μόνη σωτηρία είναι να βρεις αγόρι..."
Παρκαρε το αυτοκίνητο και κατεβηκαμε "κάτσε ρε, δλδ είναι εύκολο ?πως μου το λες έτσι...Ξέρεις δεν κάνουν και ουρά τα αγόρια πίσω μου! "
Είπα και ξεκίνησα να περπατάω "σε παρακαλώ... Οποιονδήποτε! " μου ειπε κρατώντας τα χέρια του κοντά στο στόμα του "οποιονδήποτε ?Μάλιστα " πλέον αρπαχτηκα, Περπαταγα πιο γρήγορα "όχι...οχι...ΔΝ είναι όπως ακούστηκε... Απλά..."
Σταμάτησα και τον κοίταξα "ίσως αν δν μιλάμε καθόλου να το καταλάβει ότι δν έχουμε κάτι και να βγείτε! " Γύρισα από την άλλη και έφυγα με τον κεφάλι ψηλά, σαν κιουρία!
Τέλεια τώρα δν έχω ούτε έναν φίλο, άμα θέλει την Μαρία ας έχει την Μαρία, δεν θα τα φτιάξω με κανέναν τυχαίο, θέλω κάποιον ξεχωριστό, που να μου αρέσει και να του αρέσω...
"Ε.. Πρόσεχε! " Σκεφτόμουν πάρα πολύ και δν έβλεπα που πήγαινα, είχα φτάσει ήδη στον διάδρομο και ήδη έπεσα πάνω σε κάποιον που ήταν πλάτη... Ήταν σαν να έπεσα πάνω σε βράχο "συγνώμη... ΔΝ το ήθελα " προσπάθησα να απολογηθω,γύρισε και είδα τον Πάνο..
"Δεν πειρ... Αυγή ?"
"ναι...συγνώμη και πάλι..." Τον προσπέρασα "περίμενε! "
Ήρθε μπροστά μου "αν.. Μπορείς... Εμ...θα ήθελες να βγουμε το βράδυ ?"
"ραντεβού ?" τον ρώτησα "ναι..ραντεβού! "
"εμ..."
Δν θα έλεγα ναι, θα έλεγα σίγουρα όχι και θα έβρισκα μια δικαιολογία αλλά είδα τον Στράτο να μπαίνει "ναι!" είπα χωρίς να το ξανά σκεφτώ..
"ωραία! " μου χαμογέλασε και γύρισε στους φίλους του..
Ωχ..Τι έκανα ?
