Όταν τελείωσε το σχολείο ήρθε ο Γιώργος και με πήρε, πήγα στο σπιτάκι και διάβασα για την άλλη μέρα, καθόμουν όλη μέρα μέσα στο σπιτάκι, αυτή η άδεια δεν μαρεσε καθόλου, είχα συνηθίσει κάθε τρεις και λίγο που με φώναζε ο Στράτος, τώρα ?βαριέμαι!
Διάβασα και ξανά διάβασα και μετά άκουσα μουσική...
Βαριωμουν του θάνατα και ο Δημήτρης είχε φροντιστήριο σήμερα...πφ...κάθισα στο κρεβάτι και κοιτούσα το πάτωμα, μετά κάθισα στο πάτωμα, μετά ξαπλωσα στο πάτωμα... Θα πάω να κάνω μπάνιο...
Μπήκα στην μπανιέρα και έκατσα μια ολόκληρη ώρα..
Βγήκα στεγνωσα τα μαλλιά μου και ξανά ξαπλωσα, κοίταξα το ρολόι και ήταν ακόμα οχτώ...Πωωω...
Μπορώ να πάω για τρέξιμο! Πετάχτηκα πάνω, ναι αλλά έκανα μπάνιο...ξανά κάθισα...Δεν με νοιάζει θα ξανά κάνω μετά και θα πέσω για ύπνο..
Έβαλα φόρμα, ένα τοπακι και μια ζακέτα, δεν είχα καθόλου κοιλιά ή ψωμάκια, μόνο περιφέρεια και μπούτια και εμένα μου φαινόταν πολύ άσχημο, αλλά και κάπως μαρεσε, δεν ξέρω αν θα ήθελα να ήμουν πολύ αδύνατη, θα χάσω τρία κιλά και τέλος, σε όποιον αρεσω!
Έπιασα τα μαλλιά μου κότσο και βγήκα από το σπιτάκι, περπατησα μέχρι το πάρκο και ξεκίνησα να τρέχω, ευτυχώς είχε φώτα, αν και χειμώνας και σκοτάδι είχε πολύ κόσμο που έτρεχε εδώ...Ήταν ωραία, θα το κάνω οπότε μπορώ, στην αρχή δεν μου άρεσε αλλά μετά από ένα τέταρτο που είχα ιδρωσει για τα καλά ένιωθα κάπως καλά, μαρεσε!
Θα γυρναγα σπίτι τρέχοντας αλλά είχα πεθάνει, ήμουν πάνω κάτω μια ώρα εδώ, έτρεχα λίγο, σταματαγα, έτρεχα, σταματαγα...
Ήταν ωραία!Βγήκα από το πάρκο "ΑΥΓΗ!" γύρισα και είδα τον Γιώργο "χέι! " σήκωσα το χέρι μου και τον χαιρετησα..
Με πλησίασε λαχανιασμενος "ετρεχες?" με ρώτησε "ε..ναι...είπα να σφιξω λίγο! " του απάντησα "και εσύ?" τον ρώτησα "ναι..ήρθα λίγο...σπίτι πας?" με ρώτησε "ναι...!"
"πάμε μαζί!" μου είπε και περπατησε μαζί μου, φτάσαμε στην καγκελοπορτα και αποφάσισα να του μιλήσω για την φήμη του σχολείου, δεν ήθελα να το ακούσει από αλλού και να νομίζει ότι είπα κάτι...
"μπορώ να σου μιλήσω για κάτι ?" τον ρώτησα "ναι.."
Περάσαμε την καγκελοπορτα και σταθηκαμε στο γκαζόν "σήμερα αυτά τα κορίτσια που σε είδαν να με πηγαίνεις σχοκειο,είπαν ότι... είπαν σε όλο το σχολείο ότι βγαίνω μαζί σου και με πας σχολείο! " ουφ..το είπα, κοίταξα γύρω γύρω για να δω μήπως μας βλέπει η Μάρθα, δεν ήθελα να βγάλει δικά της συμπεράσματα..
Τα φώτα στο σπίτι ήταν όλα ανοιχτά.. Wtf...δεν κάνουμε οικονομία, γύρισα και είδα το αυτοκίνητο του κυρίου Πετρόπουλου.. ΩΧ!Κανονικά αύριο θα ερχοντουσαν!
Στράτο ?
Με όλα αυτά είχα ξεχάσει τον Γιώργο, έπιασε το χέρι μου, κοκαλωσα και τον κοίταξα "κοίτα...σχολείο έτσι κι αλλιώς σε πάω και που ξέρεις, μπορεί να βγούμε!Οπότε δεν είναι κάτι ψέμα!" μου είπε και μου έκλεισε το μάτι "ο κύριος Πετρόπουλος! " του είπα, γυρίσαμε και οι δύο και καθισαμε προσοχή προς την κούρσα, οι πόρτες άνοιξαν και βγήκε ο κύριος Πετρόπουλος, χαμηλωσαμε τα κεφάλια μας "καλησπέρα, καλώς ήρθατε! " είπαμε και οι δύο ταυτόχρονα...
