Ντριιιινννννννννννννννν Ντριιιινννννννννννννννν
"τι μάθημα έχουμε ?" με ρώτησε "έχουμε γενικής παιδείας τώρα, εε...έχουμε... Πρμενε... " έβγαλα το πρόγραμμα από την τσέπη μου και το κοίταξα "εε...Χημεία ! "
"πω..." έπιασε το κεφαλι τόυ "θαρθεις ?" τον ρώτησα "φυσικά,πω να χάσω εγώ μάθημα!"
"άντε ρε μπαζο! " τον έσπρωξα και σηκώθηκα όρθια...
Πήγαμε στην τάξη και υπήρχαν πάγκοι με εξοπλισμους πάνω... "ουαου!"
Όλοι ήταν όρθιοι και δν ήξερα γτ... Τέλος πάντων έμεινα και εγώ..
"καλημέρα! " ένας καθηγητής αρκετά ωραίος και νέος μπήκε μέσα και κρατούσε ένα βάζο με χαρτάκια μέσα... "λοιπόν.. Ένας ένας πάρτε χαρτάκια, έχω γράψει ολωνων τα όνοματα, όχι δν έχω ξεχάσει κανένα τα είδα απι την κατάσταση του σχολείου και ναι τα έχω ανακατεψει...Όσο παίρνετε εγώ θα γράψω το όνομα μου στον πίνακα... "
Μας χαμογέλασε και άφησε το βάζο πάνω στον πρώτο πάγκο, πήραμε όλοι χαρτάκια και προσπαθούσαμε να δούμε που θα κάτσουμε και με ποιους "έχω τον Στράτο! " μου ειπε ο Δημήτρης απογοητευμένος... "για να δω!" ξεδυπλωσα τι δικό μου "ου...έχω Μαρία! " είπα και χαμογέλασα "έλα να αλλάξουμε...σε παρακαλώ! " μου ειπε ψιθυριζοντας "όχι...εγώ δν πάω με αυτόν! "
"σε παρακαλώ, κάντο για την φιλιά μας... Έλα σε παρακαλώ, βοήθησε με! "
"Πφ...καλά..Αντε Δωσμου! " Αλλάξαμε χαρτάκια και πήγα στον Στράτο "γειά! " του έδειξα το χαρτάκι μου "τέλεια...εσύ μου ελειπες! " μου ειπε με μια μούρη μέχρι το πάτωμα, θυμίσου Αυγή...για τον Δημήτρη, είναι φίλος σου...
Οι Barbie με κοιτούσαν απειλητικα και εκείνη που τον γούσταρε πιο πολύ, αν τα βλέμματα σκοτωναν θα ήμουν νεκρή!
Η Boss barbie με πλησίασε "γειά Στράτο! " είπε και με κοίταξε αμέσως μετά, με πήρε από το μπράτσο και με πήγε λίγο πιο κει "αλλάζουμε ?" με ρώτησε, ο Στράτος από πίσω μου έκανε νόημα να πω όχι, ήξερε τι ήθελε εκείνη από εμένα "χμ...για να σκεφτώ...ναι!" είπα, χαμογέλασα και της έδωσα το χαρτί μου, να δούμε Στράτο, δν σου έλειπα κι ολας... και εκείνη μου έδωσε το δικό της
