Το βράδυ έκανα ότι είχα πολύ διάβασμα και έτσι απεφυγα το φαγητό, της είπα ότι θα έτρωγα αργότερα...
Ντριιιιιιιιινννν
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και συρθηκα μέχρι το μπάνιο, έπλυνα το πρόσωπο μου και τα δόντια μου, ήπια λίγο καφέ και ντύθηκα, σε δύο μέρες ο Στράτος είναι πίσω...
Πήγα στο σπίτι και έφαγα ένα τοστ, εντάξει θα έκανα δίαιτα αλλά δεν ήθελα να λυπωθυμησω πουθενά και να γίνω ρεζίλι...
Ο Γιώργος με περίμενε στο αυτοκίνητο, είχε πάρει ήδη έναν καφέ απέξω,καπνιζε με ανοιχτή την πόρτα και με το δεξί του πόδι το είχε βγάλει έξω από την πόρτα...
"καλημέρα! " μου είπε, πέταξε το τσιγάρο και έκλεισε την πόρτα..
Μπήκα στο αυτοκίνητο "καλημέρα.."
"θα κάθεσαι πίσω?" με ρώτησε "ε..ναι?"
"γιατί δεν έρχεσαι μπροστά. " με κοίταγε από τον καθρέφτη "δεν έχω πρόβλημα! " Βγήκα από πίσω και μπήκα μπροστά, αγκαλιασα την τσάντα μου και ο Γιώργος ξεκίνησε το αυτοκίνητο...
"την κανονική ώρα θα σε πάρω ?" με ρώτησε "ναι...δύο! " του είπα και κοίταξα έξω από το παράθυρο, ο χειμώνας είχε μπει για τα καλά...Δεν ένιωθα καθόλου down αντιθέτως ήμουν κάπως χαρούμενη, δεν μου πάει ξ κατάθλιψη...
"θες να πάμε για καφέ αύριο ?" με ρώτησε..
"αύριο?" τον ρώτησα "ναι.." μου είπε, δεν με κοιτούσε καθόλου, ήταν συγκεντρωμενος στην οδήγηση...
"εμ...ναι..." είπα και κοίταξα δεξιά και αριστερά...
"ωραία, θα πάμε μετά το σχολείο! " μου είπε και χαμογέλασε, ήταν η πρώτη φορά που κέρδισε κοίταξε άνω οδηγούσε...
"φτάσαμε..." μου είπε και σταμάτησε απέναντι από το πάρκινγκ
"τα λέμε!" είπα και βγήκα από το αυτοκίνητο, έκανα δέκα βήματα και μετά είδα ότι είχα ξεχάσει την τσάντα μου μέσα... Πωωω...καλά, πόση κουτη είμαι!
Γύρισα και είδα τον Γιώργο να βγαίνει από το αυτοκίνητο με την τσάντα μου στο χέρι του... Ομγ, ήταν σαν μοντέλο, το στόμα μου έπεσε πέντε πατώματα κάτω...
Ήρθε κοντά μου περπατώντας αργά και μου έδωσε την τσάντα..
"την ξέχασες! " μου είπε και του ξέφυγε ένα γελακι...
"ωχ..ναι.. Αφαιρέθηκα!" Πήρα την τσάντα, εκείνος έπιασε τον λαιμό του αμηχανα.. Κοίταξα δεξιά και είδα τις Barbie, ωχ!
