"εμ...ένα...δύο"
"μήνες ?βδομάδες ? " τον ρώτησα "χρόνια " μου ειπε και έκρυψε το πρόσωπο του "ΤΙΙΙΙ??"
"σσστ.. Μην φωνάζεις!" μου ψιθύρισε και κοίταξε γύρω του
"συγνώμη... Δύο χρόνια.??.. Ούτε καν! Και τι περίμενες?" τον ρώτησα "δν ξέρω ίσως ότι τα είχε με άλλον μέχρι πέρσι?"
"οου... Κατάλαβα!όμως δύο χρόνια είναι πολύ!δεν είχες άλλη?" τον ρώτησα "ναι.. Βσκα τα είχα με πολλές αλλά δν μπορώ να οω ότι μου άρεσαν κι όλας..απλά ξερς έτσι.."
"μάλιστα...μου φαίνεται ότι της αρέσεις πάντως! " του είπα με συγουριά "όχι ρε....είναι απλά επειδή είμαι ευγενικός! "
"θα σου σκάσω μπατσα σοβαρά τώρα... Ξεκολλα, τώρα που είναι μόνο της πρέπει να κάνεις κάτι! "
"δν ξέρω..." "Ε τότε αστην να στην φάει άλλος! " Σήκωσα το φρυδι μου και κοίταξα από την άλλη χασκογελωντας κρυφά!
"καλά...ίσως πάω! " μου ειπε και κοκκινισε "ομγ κοκκινησες?"
"όχι..!" "ΟΜΓ ΚΟΚΚΙΝΗΣΕΣ " τον αγκάλιασα "βρε χαριτωμένο! "
"σσσσστ! " έβαλε το χέρι του μπροστά από το στόμα του
[...]
"νταξ, τα λέμε! " μου ειπε και γύρισε στο τραπέζι του...
Σιγά μην το αφήσω πάνω του.. Ούτε κλαν!
Κοίταξα γύρω γύρω για να βρω την Μαρία αλλά δν την έβρισκα...Μα που πήγε ?
"Πήγαινε και αγόρασε μου
μια πορτοκαλάδα ! " ο Στρατός πετάχτηκε μπροστά μου,δν θα εκνευριστω αλλά θα γελάσω λίγο "εντάξει " του είπα με χαμόγελο "γτ δν με βρίζεις ?"
"γτ να σε βρισω αφεντικό ?"
"αφεντικό?" "ναι αφεντικό, σε σέβομαι... Λοιπόν πάω! "
Πήγα να φύγω αλλά με τράβηξε από το χέρι "κοφτω!" μου φώναξε "τι να κόψω ?"
Μαρεσει να τον εκνευριζω, έχει πλάκα...
"σταματα να με λες αφεντικό ΓΑΜΩΤΟ!"
"καλά μην εκνρυριζεσαι αφεεε... Στράτο "
Το πρόσωπο του ήταν τεντωμενο και μπορούσα να διακρίνω ότι είχε νευριασει πολύ, πήρε μια ανάσα και με κάρφωσε στα μάτια..."τι έλεγες με τον Δημήτρη?"
