Είπα στην Μάρθα να του φτιάξει μια ελαφριά σούπα και βγήκα για να πάω να του αγοράσω ότι χρειάζεται από το φαρμακείο...
Σε δέκα λεπτά ήμουν πίσω, έβαλα την σούπα σε έναν δίσκο και τα χαπάκια δίπλα και ανέβηκα πάνω, ήταν ήδη ξαπλωμενος, μπορούσα να καταλάβω ότι ετρεμε, ανέβασα το κλιματιστικο και του έριξα άλλη μια κουβέρτα...
"σήκω λίγο για να φας και μετά να πάρεις το χάπι "
"δεν θέλω.." μου είπε και γύρισε από την άλλη "αν θες να γίνεις καλά θα κάνεις αυτό που λέω...!" του είπα, σηκωθηκε λίγο και του έδωσα τον δίσκο μπροστά του, άρχισε να τρώει την σούπα διαλεχτα "πρέπει να την φας όλη όχι μόνο ότι θες..." του είπα, του άρπαξα το κουτάλι, έκανε μια ώρα να φάει την σούπα και να καταπιεί το χαπάκι...
"αντε κοιμησου τώρα..." του είπα και τον σκεπασα "εσύ που θα πας?" με ρώτησε "ε...εμ...Να διαβάσω.." Πήρα τον δίσκο και πήγα προς την πόρτα "θα βγεις με αυτόν?" με ρώτησε "τι?" γύρισα και τον κοίταξα με γουρλωμενα μάτια "θα βγεις με τον Γιώργο.. Έτσι?"
"θα είμαι στο σπιτάκι αν με χρειαστείς..." δεν είχα ιδέα τι να του απαντήσω και του πέταξα το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό, βγήκα από το δωμάτιο του και κατέβηκα στην κουζίνα, ο Γιώργος ήταν στην κουζίνα και έτρωγε ένα τοστ με μαρούλι...
"καλημέρα!" μου είπε και συνέχισε το τοστ του.."καλημέρα! Πως και είσαι εδώ?" τον ρώτησα και πήγα προς στην καφετιέρα "τον πηγαίνω στην δουλειά και μετά όταν μου τηλεφωνησει θα πάω πάλι... Τις άλλες ώρες είμαι εδώ και εκεί..." μου είπε, άνοιξα του ντουλάπι και έβγαλα μια κούπα "μην πιεις...θες να πάμε τώρα για τον καφέ ?"
"εμ..πάμε! " είπα και ψιλοχαμογελασα...
