Μπήκα στο σπιτάκι και είδα την Μάρθα με ένα πιάτο στο χέρι... "ήμουν σίγουρη ότι δεν έχεις φάει... Οπότε σου έφερα! Σε τρέχει ο μικρός ε?"
Πήρα μια ανάσα και έκατσα στο τραπέζι "ναι...με τρέχει...Αλλά εντάξει είναι, μια χαρά, τα καταφέρνω..." Πήρα το πιρούνι στο χέρι μου και έφαγα τα μακαρόνια..
"λοιπόν εγώ πρέπει να.γυρίσω στο σπίτι, έχω τόσες δουλειές...Τα λέμε το βράδυ..."
"εμ.. Μην νευριασεις επειδή είναι καθημερινή.. αλλά το βράδυ θα βγω...και δεν ξέρω τι ώρα θα γυρίσω!" η Μάρθα μου χαμογέλασε πονηρά και έκατσε απέναντι μου "θα βγεις...με το παιδί που έρχεται και σε Παίρνει?ο Δημήτρης είναι, τον ξέρω, κάνει παρέα με τον Στράτο...καλό παιδί φαίνεται..." μου είπε
"όπα...όπα Μάρθα...όχι, με ένα άλλο παιδί, με τον Δημήτρη είμαστε φίλοι...του άλλο!" της είπα και την έδειχνα με το πιρούνι
"καλά αλλά θα διαβάσεις πρώτα.."
"σου είπα ότι δεν ξέρω τι ώρα θα γυρίσω..." της υπενθύμισα "ναι το άκουσα..."
"και τι?είσαι εντάξει με αυτό?" την ρώτησα
"ναι...σε εμπιστεύομαι... Απλά διάβασε! "
Μου έδωσε ένα πεταχτο φιλί και έφυγε... Ουαου με εμπιστεύεται...
Έφαγα τα μακαρόνια και μετά διάβασα για αύριο, ακόμα εκνευρίζομαι με αυτό το σχολείο...
"φέρε μου νερό! " κατά της πέντε μου έστειλε μνμ, σηκώθηκα και πήγα στο σπίτι, πήρα μια κανάτα την γέμισα με παγάκια και πήρα και ένα ποτήρι...
Τοκ τοκ
"μπες..!" άκουσα την φωνή του από μέσα, άνοιξα και τον είδα στον καναπέ να τρώει κάτι μαλακιες...
