Çünkü ben yalnızım.

anahtar

Kapıda kaldığıma inanamıyodum. Ne yapacağıma karar veremezken paspasın altına bakmayı akıl ettim. Ama maalesef paspasın altında hiçbir şey yoktu. Tek çare Esra'lara gitmekti ama gidemezdim. Gökhan'la aynı çatı altında olmayı düşünemiyordum bile.

Çaresizlikle kaldırımın kenarına oturdum ve düşünmeye başladım. Arkadaşıma inanamıyodum. Nasıl bir erkeği bu kadar kolay evine alabilirdi annesinin babasının yokluğunu fırsat bilip. O an icim Esra'ya karşı öfkeyle dolduysada saf arkadaşımı düşünmeden edemedim.

Gökhan'a hiç güvenmiyodum, hiç!

Yarım saat kadar geçmişti ki -ya da boş boş beklediğimden bana öyle geliyordu- Gökhan hala evden çıkmamıştı.
Sabırsızlıkla dizlerimi titreterek beklemeye başladım.

Sokak hepten ıssızlaşmaya başladığında korktuğumu söylemeliydim. Çünkü bu saatler mahallenin serserilerinin saatleriydi. Serin havada iyice üşümeye başlamıştım. O sırada Esra'nın sesini duydum,

-Ahsen! Napıyosun sen orda?

-Kapıda kaldım.

-Ya Allah iyiligini versin geliyorum dur..

Az sonra Esra aşağı inip kapıyı bana açtı. İçeri girmeye niyetim olmasada bundan başka çare olmadığını düşünerek içeri girdim.

Gökhan salonda ayaklarını uzatmış oturuyordu. Küçük sehpada cipsler ve çekirdek vardı. Film olarak aksiyon filmi seçilmişti ama bunun Esra'nın seçimi olmadığından kesinlikle emindim.

Çekinerek Gökhan'a en uzak köşede , görüş açısına giremeyeceğim bir yerlere oturmaya çalıştım. İçinde bulumduğum halden tiksiniyodum, ne kadar cirkindim.
Her ne kadar Gökhan umrumda olmasada bir yabancının yanında bu kadar doğal olmak hoşuma gitmemişti.

-Ahsen cips yesene.

Derken kaseyi bana uzattı Esra. Bu sırada Gökhan kafasını çevirmeye tenezzül etmeyerek yan gözle bizden tarafa baktı. Onu önemsememeye çalışarak filme konsantre oldum.

Film mükemmeldi. Oldu olası aksiyon filmlerine bayılırdım. Başrolde Bruce Willis vardı. Bir heyecan filmi izlerken Esra'nın Gökhan'ın yanında uyuyakaldığını farkettim. Uyuması beni tedirgin ediyordu. Elimi uzatıp uyandıracakken Gökhan bebi durdurdu,

-Bırak, uyusun..

-İyide kemikleri ağırır vurda yerine yatsın.
Diye baştan savma bir bahane uydurdum. Tabikide ilk önemim bu degildi. Esra ve ben heryerde uyurduk.

Gökhan dediğimi önemsemedi. Ama o saatten sonra filmi izlemediğini farkediyordum. Ekrana bakmış olmak için bakıyordu.

Yarım saat sonra film bitti. Ekranda oyuncuların ismi geçerken ufak ufak olduğum yerde doğruldum. Bu sırada Gökhan yüzüme bakmaya tenezzül etti,

-Eee filmde bittiğine göre..

Dedim, hadi artık sende git gibilerinden.
Ama nedense Gökhan oralı olmadı. Israrla yüzüne vakmaya devam ettim.

-Ben bu gece burda kalıyorum Esra söylemedi mi?

Dedi. Sözleriyle şok olmuştum.

-Na..sıl yani. İyide kız uyuyo.. Ya böyle saçma şey mi olur koskoca delikanlısın, yakısı kalır mı?

-Bundan sanane?

-Ne demek banane burası arkadaşımın evi ve ailesi onu bana emanet etti!

Sesimi biraz alçaltarak konuşmaya devam ettim,

-Ve bu gece burda kalmak zorundayım, olmaz anlıyacağın.

-Niye kalmak zorundasın?

-Çünkü anahtarım içeride kaldı evime giremiyorum.

Cebine uzandı o sırada.

-Belki bu açmana yardımcı olur..

Gösterdiği anahtarla gözlerim yuvalarından fırladı. Bu .. Bu benim evimin anahtarıydı!

-Se..sen! Bunun sende ne işi var!?

-Paspasın altında buldum..

-Ya sen şaka mısın? Ne yaptığını zannediyosun!

Bu sırada Esra yerinde huzursuzca kıpırdandı. Bunun üzerine Gökhan ayağı kalktı ve gelmemi işaret etti. Tabikide peşinden gitmeyecektim.

-Gökhan! Defol bu evden! Hemen! Yoksa polis çağırıcam!

-Umrumda değil biliyosun dimi?

-Ya Esra? Ona söylersem ne olucak! He! Nasıl bakıcaksın kızın yüzüne!

-Söyleyemezsin. Çünkü Esra bana inanır sana değil. Yanlış anlama aşk böyle bişey. Gözünün önündekini göremiyosun işte.

Bu sırada Esra kıpırdayarak uyandı.

-Noluyo size be?

Sesi uykudan sebep mahmurdu. Gökhan Esra'nın yanağına egilip bi öpücük kondurdu,

-Ben gidiyorum bitanem, sen yat uyu rahatsız olma. Bu arada Ahsen! Sevgilim sana emanet..

İgrenç bi sırıtışla kapıyı çekip gitti. Esra'yla beraber onun yatağına yattığımızda az evvel yaşadığım şoku üzerimden atamamıştım. Tirtir titreyen vücudumu Esra'yı uyandırmamak adına zaptetmeye çalıştım. O sırada aklıma gelen seyle irkildim.

Anahtarım hala ondaydı....