Çünkü ben yalnızım.

Bunu bize yapma!

Ne demek sevmek sahi bunu düşündüm. Hadi ben sevmemiştim kimseyi. Anlamam ya bunlardan (!) peki ya Gökhan? Ona ne demeli. O seviyor muydu sahi. Seven insan böyle mi yapardı. Bu muydu sevmek! Yanıyorum deyip ateşine Esra'yı mı atması lazımdı. Bana ne kadar çirkin olduğumu hatırlatırken de mi çok seviyordu acaba. Hadi bunları geçtim. Annem ulan annem! Beni o sevmiyordu daha kim sevsin..

Aklımdaki bu düşüncelerle okula gittim. Kapıda Esra'yı gördüm. Benden yana dönmemişti bile. Hadi ama biraz abartmıyo muydu?

Öfkrmi ve kırgınlığımı içime hapsederek sınıfıma geçtim. Ders zili çaldığında Esra içeri girdi. Çantamı çekip elimle yer açmaya niyetlenirken arkamdaki birine selam verip yanına oturdu. Bu da ne demek!?

Öfkeden dersi dinleyemedim. İster istemez gözlerim doldu. Tenefüste yine Esra ve Gökhan ikilisi boy gösteriyodu bahçede. Gülmeler gır gır şamata. Ahsen kim ki zaten!
İçimdeki iyi ses fazla abartıyoaun o senin kardeşin sayılır dediysede "kardeş ya kardeş nasıl kardeş" diye söylenip onun daha fazla konusmasına izin vermedim. Bütün gün kabaran öfken yerini yavas yavaş sessizliğe ve hüzne bıraktı.
Ve o zaman gerçekten bi duygu boy gösterdi içimde. Yalnızlık..

...............................

Okul çıkışı pastaneye doğru yürüdüm. Mehmet amcanın güler yüzü insanın içini ısıtan cinstendi. Babacandı da Mehmet amca. Yerleri paspasladığım sırada içeri Esra' yla Gökhan girdi. Bu şekilde görülmek ağrıma gitsede bunu önemsememeye çalıstım. Neticede biri en yakın arkadaşım diğeriyse ne düsündügünü tınlamadığım gereksiz bi insandı.
-Hoşgeldiniz.. Dedim gülümsemeye çalışarak. Esra sözümü ortada bırakmamış gülümseyerek,

-Hoşbulduk.. Dedi.

Gökhan yüzüme dahi bakmadı.
Yanlarına doğru ilerledim o sırada Gökhan konuşma gayretinde bulundu,

-Biz iki dilim pasta istiyoruz. İki tanede çay. Biri açık olsun.. Dedi Esra'ya bakarak.

Ne yani insan bi hatır soramaz mıydı? Esra'nın da alacağı olsun!

-Oo hemmen efendim! Dedim sesime alaycı bir ton ekleyerek.

Gökhan'ın renk değiştirdiğine eminim.
Az sonra elimde siparişlerle döndüm ve ikisininde yüzüne bakmadan masaya bırakıp işime devam ettim.

O sırada içeri genç bir çocuk girdi. Masaya oturdu ve bende yanına gittim. Çok içten bir gülümsemeyle,

-Hoşgeldiniz, ne isterdiniz? Dedim.

Karşımdaki genç aynı şekilde gülümsedi,

-Valla kurabiyeler harika görünüyo ama pastalarda iyi gibi.. Benim kafam karıştı şimdi.. Dedi kendine gülerek.
Ne kadar sevimli biriydi.
Onun bu sözleri anlamsızca bi sekilde beni güldürmüştü.

Lakaytleştiğimi düşünerek boğazımı temizledim.

-Ben galiba kurabiye alıcam. Secimi sana bırakıyorum. Dedi gülümseyerek.

-Tamam o zaman ben hemen getiriyorum. Bu arada çayımızı yeni demledik ister misiniz?

-Çokk güzel olur. Dediğinde yüzüme bi gülümseme yerleştirerek oradan ayrıldım. Yan masaya göz attığımda ikili bizi kesiyordu.

Umursamaz triplere girerek işimin başına döndüm. Genç çocuk kurabiyeleri bitirip masadan kalktığında boşları almak için masaya gittim. Peçetenin üzerine özenle bir şeyler yazılmıştı.

Bunun telefon numarası olduğunu farkettim ve gülerek buruşturdum.

Esra bunu farketmiş olacakki merakla yüzüme bakıyodu. Dimi Esracım dedikodu çıktı koş!

Az sonra Gökhanların masasında da tabakların boşalmış olduğunu gördüm. Almaya gittim. Bu sırada bizim zilli konuşmaya gerek duydu,

-Ahsen kimdi o çocuk o peçetede ne vardı ki?
Diye sordu heyecanla. Malesef bu zevki oma tattırmayacaktım. Çatlasın!

-Hiiiç önemli bişey değildi.. Dedim kestirip atarak. Bu sırada Gökhan bey şahlandı yine,

-Kesin numarasını bıraktı sana adım gibi eminim. Dedi.

-Nasıl bu kadar eminsin. Demek sende peçetede numara bırakmayı tecrübe ettin!..

Bana bişeyler oluyodu arkadaş. Bu lafları saftirik Ahsen asla akıl edemezdi. Ama çok hırslanınca oluyomuş demek.

Gökhan yine bozum bozum bozuldu. Esra ise Gökhan' a şüpheyle bakmaktan kendini alamamıştı.

İkiside hesabı ödeyip çıktılar.

İçimdeki ses zafer çığlıkları atıyodu. Benim mekanımda kimse beni ezemez hehehhehe.
Kapıldığım gururla işlerimi daha bi hevesle yaptım.

.........................

Hava kararınca evimin yolunu tuttum. Ara sokaklardan birinden geçerken bi kol beni içeri doğru çekti. Ağzımdan bir "Hiiiiii" nidası yükseldi ama tam bağıracakken ağzım bi elle kapandı. Gayri ihtiyari çırpınmaya başladığımda beni tutan kişinin Gökhan olduğunu farkettim.
Elini ağzımdan çektiğinde tekrar bagırdım,

-Allah'ın cezası senin burda ne isin var!!

Aklım çıkmıştı. Gökhansa kara kara bana bakıyodu. O yeşil gözler evet kara kara! Bian korkuyla ayaklarına baktığımı bile itiraf ediyorum.

-Sana diyorum konuşsana!

O sırada beni sımsıkı bi şekilde duvara dayadı. Dudaklarıma yaklaştığı sırada kafamı olduğunca ondan uzaklastırmaya çalıştım. O da hemen bu isteginden vazgecip burnunu kulağıma dayadı,

-Noldu? He korktun mu? Keşke sana numarasını veren çocuğu çıkışta seni eve bırakmaya ikna etseydin. Pek bi yakışmıştınız doğrusu!

Göğsü öfkeyle inip kalkıyor, nefes nefese konuşuyodu Gökhan.

Venden bi cevap alamayınca omuzlarımdan tutup yüzüme baktı.
İki dakika sonra dilim çözülmüştü benim.
Birseyler söyleyip söylememek arasında gidip gelirken sadece

-Sen.. Se... Sen...

Diyebilmistim. Ben kıvranırken o da kafasını sallıyodu hadi devam et dercesine. Cesareti yumruklarımdan kuvvet alarak kendime topladım,

-Sen.. Hastasın!

Bu sırada Gökhan'ın gözleri doldu. Ben ağzımı kırıp dökmesini beklerken o ağlayacak mıydı yani?

Yavaş yavaş geri çekildi benden. Geri geri adım atarak uzaklaşacagı sırada elinden tuttum. Bunu ben mi yapmıştım?!

-Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim.

Bunu defalarca tekrar ederken Gökhanın gözünde hapsolmuş bi damlayo ellerimle buldum yüzünü okşadım. Bir yandan da özür dilemeye devam ediyordum.

Gökhanın gözlerinde okuduğum acı içimi bin parçaya bölmüştü. Ona acıdıgımı farketti.

-Bana acıdığını biliyorum..

Dedi sessizce ve devam etti,

-Bana acımana bile ihtiyacım var, senin ..

Derken sesi gitgide yok oluyord.
Gözümün içine baktıktan sonra bana sarıldı. Ben ilk defa bi erkeğin sıcaklığını o zaman hissettim. Vicdanımı rahatlatmak adına sırtını sıvazladım. Ve ona acı gerçeği söyledim.

-Bunu bize yapma.. Bana ve Esra'ya bunu yapma olur mu?..