Çünkü ben yalnızım.

selma

Uzun süredir yazmadığım için gerçekten özür dilerim..

Bu sevgili olayı iyiden iyiye kafamı bozsada ses çıkaramıyodum. Gökhan ve Esra.. Nasıl olabilirdi. Bizim kelebek mutluluktan uçuyordu tabii ama o çocuk.. Fraklı birşeyler vardı hissediyordum. Cidden normal değildi. Onu sevmiyordu bile. İlk günkü kadar ilgisi ve hassasiyeti kalmamıştı bildiğin Esra'ya acı çektiriyordu. Ama neticede 'SEVİYOR'du (!) Ben artık onların bu halini kanıksamaya başlamıştım. İkisi belkide evlenirlerdii.. Olamaz mı?? Olamaz..

Gülay teyze ve Mehmet amcanın sabırsızlıkla beklediği kızları Selma sonunda gelmişti. İş günü Mehmet amca beni çağırdı. Bir süre sonra dükkana Selma geldi. Selma abla. Çok güzel bir kadın değildi. Ama kesinlikle dolu doluydu. Onu görünce içimde istemsiz bir burukluk oldu. Annem yaşlarındaydı..

Eskilere dalmamaya çalışarak konuştum:

-"Mehaba hoşgeldiniz." dedim gülümseyerek. Soğuk bakan gözleri bunun karşılığında hafifçe parladı:

-"Hoşbuldum güzel kız."

Utanmıştım. Kafamı eğdim ve işime döndüm. Bir süre Mehmet amcayla sohbet ettiler. İstemeden kulak misafiri oldum:

-"Kızım, ne oluyor?"

-"Birşey yok baba işlerim vardı ve sizi özledim geldim. Üç gün kalıp döneceğim."

-"Estağfirullah kızım istediğin kadar kal. Ama senin bu halin beni düşündürüyor."

Selma abla yorgun bir ifadeyle:

-"Ben iyiyim babaa. Hep böyleyim." derken gözlerini hafifçe kaydırdı ve gözgöze geldik. O an kendimden gerçekten utandım resmen konuşmalarını dinliyordum. Kızardığımı farkeder güldü ve gelmemi işaret etti.

-"Gel bakalım, otur.." dedi gülümseyerek. Bu sırada Mehmet amca ayağa kalktı:

-"Siz konuşa durun ben içeri bakayım" dedi neşeyle. Bu sırada Selma abla tekrar bana döndü.

-"Anlat bakalım nasılsın, iyi misin? Dersler nasıl?"

Bu klasik soru üzerine okuldan konuşmaya başladık ve konu anlamsız bir şekilde anneme geldi. Hüznümü anlamış olacakki üstelemedi. Heralde ölmüş olduğunu düşündü. Belkide öyleydi..

Yine yorgun ve bitkin bir şekilde evime döndüm. Yine mahalledeki kadınlar bana bakıp türlü dedikodular yaptılar. Zaten Esra ile olmamı pek tasvif etmiyolardı. Eve erkek alıp almadığımı merak ediyolardı.!!

Umrumda bile değildi. Esra hafifçe perdeyi araladı. Telefonla konuşuyordu. Gülerek. Tabiki de Gökhandı.. İiki gün bana değer vermiyo diye ağlayıp üçüncü gün tekrar affediyordu. Hızlıca evime girdim.