Benim.

Senden nefret ediyorum

Birkaç dakika sonra kendimi ancak rahatlatabilmiştim ama hala bacaklarımın arasında iğrenç bir acı vardı.Cidden, bu adam fazla olmaya başlıyor.Tekrar ayak sesleri duydum, geçen seferki gibi elinde bir tepsiyle aynı kız geldi.

''Yemeğini getirdim ve seni çözmem söylendi.'' Tepsiyi masanın üzerine koydu.

''Tuvalete gitmen gerekirse beni çağırmalısın.Ayrıca bir liste yapacakmışsın, tez için araştırmanda gerekli olan şeyleri yazmanı söyledi.''

Nazikçe bileklerimdeki ipi çözdü.

Kafamı çevirip ona baktım, gerçekten güzeldi.Neden kırmızı kafa gibi biri için çalışmak istesin ki? Buna zorlanıyor mu?

''Adın ne?'' şaşkınlıkla bana baktı.

''Jenny.''

''Neden buradasın, Jenny? Neden onun gibi biri için çalışıyorsun?''

Gülümseyip bana bir not defteri uzattı, ihtiyacım olanları yazmam için.Sonra biraz tereddüt etse de yatakta yanıma oturdu.

''Sana daha önce söylemiştim, o çok berbat biri değil.Düşünürsek çetedeki en yumuşak kişinin o olduğunu söyleyebiliriz.Kendine itiraf etmeyebilir ama o gerçekten iyi biridir.O beni kurtarmasaydı şu an para kazanmak için daha kötü şeyler yapıyor olabilirdim, inan bana.Yani beni buna zorlamadı, sadece hayatımı iğrenç bir yöne kaymaktan kurtardığı için minnettar olup onun yanında kaldım hepsi bu.'' Açıkladığında söyledikleri bana çok garip geldi çünkü onu birine bu kadar iyi davranırken hayal edememiştim.

Bir şey söylemeden ihtiyacım olan şeyleri yazdım.

''Bilgisayarıma da ihtiyacım var.''

''Onu zaten getirdiler.Bunları aldığımda hepsini birlikte sana getiririm.Ve lütfen şu seçim hakkın konusunu düşün.Gerçekten o kadar kötü biri değil.'' Yataktan kalktı.

''Hiç sanmıyorum.''

Odadan çıkmak üzereyken bana doğru döndü.Bakışları garipti.

''Bilmen için söylüyorum.Daha önce biriyle bu kadar ilgilenmemişti,  seni bırakmasının imkanı yok.Yani onun olmayı kabul etmen senin için işleri kolaylaştırır.''

''Bana oyuncak dese bile.'' Gözlerimi devirdim.

''Çünkü birini sevebileceğini düşünmüyor.'' Merdivenlere doğru gidip beni odada tekrar yalnız bıraktı.

Neden sevemeyeceğini düşünsün ki? Kimse kendi hakkında böyle düşünmez.Ama belki de onun hakkında garip olan başka şeyler de vardır.İç çekip kendimi tekrar yatağa bıraktım.Kitaplarım için ne kadar beklemem gerekiyor? Araştırmaya başlamak için çok istekli olduğumdan değil ama en azından yapacak bir şeylerim olurdu.Bu sürekli beklemek ve yapacak hiçbir şeyin olmaması beni çıldırtmak üzere.Sürekli iç çekerek yatakta yuvarlanıyordum.Yerdeki çizgilere basmadan odanın karşısına geçmeye çalışmak gibi bir oyun bile uydurmuştum.Ama yaklaşık yarım saat sonra her şey yine sıkıcı olmaya başlamıştı.

Düşününce kırmızı kafa cidden tuhaftı.Bir an için benimle normal konuşurken birden istediği şeyi yapmadığım için beni boğmaya filan kalkabiliyordu.Gerçekten, bu adam bipolar.

Tuvalete gitmek için seslendiğimde, kocaman bir adam merdivenlerden geldi.Yabancı olduğu belliydi ve yüzü duygusuzdu.Zincirin olduğu yere doğru yürüp ucunu çıkardı.Sonra bana döndü, hala boş bakıyordu.

''Tuvalet mi banyo mu?''

Nereli olduğunu merak etmiştim çünkü konuşması tuhaftı.Doğu Avrupalı filan mı?