School Jongtae

16

Jonghyun bugünün sonunu zor getirmiş arisa ve kibum u arabaya tıktığı ve şoförünü arabadan kovduğu an hızla eve sürmeye başladı. Kibumun suratı olması gerektiği gibi asıkken arisa tam tersi enerji saçıyordu. Jonghyun onu arabanın arkasına oturtmuştu ama o yerin de duramayıp giydiği o kısacık eteğe meydan okurcasına ön koltuğa geçmeyi başarmış jonghyun un yanına kurulmuştu. Kibum normal de kızacağı davranışı şu an umursayamıyordu bile cidden canı sıkkındı çarpıştıkların da minho ona nasıl da bakmıştı öyle... o bakışın anlamı neydi kibum bilmek için her şeyini verirdi. Jonghyun ise gözlerini devirmekle yetindi arisanın tavrına. Arisa ise kasvetli ortamdan canı sıkılmış jonghyun un koluna yapıştı.

"bize şarkı söylesene oppa, kibum unda sesi güzel ama bir sen değil yani ve senin sesini özledim." Kibum da dayanamadan konuştu.

"ne yalan söyleyeyim ben de özledim sesini en son onun yani minhonun doğum gününde söylemiştin neredeyse bir yıl olacak jonghyun."

Jonghyun iki kardeşi kırmak istemiyor ayrıca ortamın yumuşamasına ihtiyaç duyuyor ilk aklına gelen şarkıyı söyledi. Tabi bu şarkının neden taemin in en sevdiği şarkı olduğuna dair en ufak bir fikri yoktu. Aklına küçükken taemin e söylediği şarkılar geldi nasılda zevkle dinlerdi onu taemin. Dikiz aynasına bakıp gülümsediği görünce daha da keyiflenip şarkının nakaratına girdi bu arisa yı da keyiflendirmiş olsa gerek kız şarkıya eşlik ederek hafif hafif oynuyordu. Kibum da kız kardeşinin bu neşeli haliyle aklındakileri sonraya bırakıp eğlenmeye çalıştı. Jonghyun un sesi gerçekten efsaneydi.

***

Eve gittiklerin de jonghyun annesinin onları beklediğini fark etti daha doğrusu annesi onlara sizi bekliyorum ne zamandır diye söylenmeye başlamıştı. Jonghyun kaşlarını çatıp annesine baktı şimdi ne yumurtlayacaktı?

"ne var anne? Neye geç kaldık bu kadar acaba çok merak ediyorum."

"tabi ki alışveriş. anneni hiç tanımıyorsun jonghyun başka ne için bu kadar heveslendiği mi gördün?" jonghyun gözlerini devirerek tabi ya dedi konu alışverişse annesi için dünya dururdu.

"alışveriş mi dediniz aslında benim de birkaç şeye ihtiyacım var malum Japonya dan apar topar geldik yanımda düzgün hiçbir şey yok." Dedi arisa kız haklıydı bunun nedeni hep jinki ydi insan gibi getirmek dururken perişan etmişti herkesi.

"iyi de kızım" dedi jonghyun un annesi kendini açıklamaya çalışıyordu "zaten sizin için çıkacağız alış verişe başka bir nedenimiz yok ki..." jonghyun annesiyle gurur duymuştu e tabi jinki gibi bir çocuğun annesi olmak böyle mükemmel bir kadın olmayı gerektiriyordu başka türlü kurtaramazdı. Jonghyun annesinin konuşmaya devam etmesiyle düşündüğü tüm güzel şeyleri geri almak zihninden silmek istedi annesi her zamanki annesiydi işte. "e tabi çıkmışken kendime de bakarım biraz."

"e tabi..." dedi arisa da hemen keyiflenmiş jonghyun un arabada söylediği şarkıyı mırıldanarak mutfağa su içmeye gitmişti. Geride kalan kibum ise jonghyun a bakıyordu.

"bu kızın hiçbir şey düşünmemesi beni gerçekten yormaya başladı jonghyun. Sanki alışverişe saçacak paramız varmış gibi." Tam jonghyun cevap verecekken annesi onu elini kaldırarak susturdu bu jonghyun a taemin in bugün yaptığını hatırlatmıştı. Aslında annesiyle taemin in çok ama çok ortak noktası vardı gerçekten. Belki de annesine benziyor diye taeminden hoşlanıyordu hani öyle derler ya erkekler annesine benzeyen kadınlar hoşlanırlar diye gerçi taemin kadın değildi ama... jonghyun bunları düşünürken annesi kibumu ikna etmeyi başarmış ona ne alınacaksa kendisi alacağını annesi hastaneden çıkana kadar onu anne saymasını rica ediyordu. O sırada kapı açıldı içeriye jinki girdi. Jonghyun o zaman hala kapının önünde durduklarını fark etti. Jinki onları şöyle bir gözden geçirip konuşmaya başladı.

"arisa nerede hadi hemen hazırlanın çıkalım. Victoria arabada bizi bekliyor."

"ay o da mı geliyor?" dedi annesi gelinine bir türlü ısınamamıştı gerçi habersiz bir gelin olmasından dolayı olabilirdi. Hiç unutamayacaktı oğlunun öyle sessiz sedasız evlendiğini hiç.

"anne!" diye söylendi iki oğlu birden kadın onlara gözlerini devirdi.

"hayır insan bir içeri teşrif eder hanım efendiye bak ya araba da bekliyormuş." O sıra da arisa hala aynı şarkıyı mırıldanarak mutfaktan çıktı. Çıktığı an jonghyun un annesine hak vermişti. Taraflar belli olmuş kibum ise hakem gibi ortada duruyordu.

"hem altı kişi olduk nasıl sığacağız arabaya?"

"aman anne sanki fazladan arabamız yok yani araba kıtlığına girmişiz gibi konuşma." Dedi jinki haklıydı. Jonghyun bu tartışmanın uzamasından bunalmış annesine dönerek konuştu.

"bir tanecik anneciğim altı kişi değil beş kişisiniz beni saymayın lütfen. Hem tadım yok hem de bir ihtiyacım. Tek ihtiyacım uyku. Victoria ya selam söylersiniz. Ben kaçtım." Dedi ve hızla odasına çıktı jonghyun. Annesi oğlunun arkasından bakarak iç geçirdi. Oğlu önceden hiç böyle değildi.

"jonghyun çok keyifsiz önceki halinden eser kalmamış." Dedi arisa. Jonghyun un annesi ona bakınca kadının koluna girip kapıya yürütürken konuşmaya devam etti "bu gün onun yanına gelen kızı geri çevirdi inanabiliyor musunuz?"

"ah zavallı oğlum benim o babasına benzerdi ülkeye bir rus girdimi pasaportu önce jonghyun un elinden geçerdi şimdi ayağına gelen kızları geri çeviriyor öyle mi? ah oğlum ah..." jonghyun un annesi gerçekten çok dertliydi iyi ki arisa vardı onla konuşmak rahatlatıyordu. bir kız evladın eksikliğini şimdi daha çok hissetmişti.

Jinki ise annesi ve arisa ya bakakalmış olan kibum un omzunu hafifçe yumruk atıp gülümsedi.

"kadınları anlamaya çalışma. Rusa gitsen niye gittin derler gitmesen bir şeyin var diyip korkarlar. Değişik türler işte benim başımda çok var alıştım artık inan umursamayınca her şey daha kolay." Kibum jinki nin dedikleriyle kahkaha atmıştı. Bu aile gerçekten değişikti. Evden çıkıp arabaya binene kadar kahkahasını bastıramamıştı. Hepsi aynı arabaya binip uzaklaştıklarında jonghyun u düşünmeden edemedi. Uyumak kimseyi iyileştirmezdi sadece kaçmanı sağlardı bunu ona söylemek istemişti ama kendi tüm dertlerini halletmiş gibi jonghyun a akıl veremezdi zaten jonghyun ona verdiği aklı kabul etmezdi.

***

notcuk: yorumlarınızı bekliyorum :))

ve bir haftalığına tatile çıkıyorum canlarım bölüm atamıyacağım sizden ayrı kalmak beni de üzecek...