P.U.S.A.T

3.PST

PUSAT

En son konuşmamızdan bu yana hiç konuşma fırsatımız olmamıştı. Ne düşündüğünü merak ediyordum. Hiç bir şey söylemeden sadece yüzüme bakmıştı. Bu durumu belki de önemsememişti. O da beni abisi olarak görüyordu. Ben boşuna kuruntu ediyordum.

"Günaydın abicim bir şey mi oldu kaç gündür mutsuz gibisin.'' dedi Beren olumsuz anlamda başımı salladım. Emily merdivenlerden iniyordu.Yine çok güzel olmuştu. Gelmesi çok iyi olmuştu. Yoksa Beren laf anlamayacak, sürekli soru soracaktı.
"Bir şey var, ben senin gözünden anlarım." Emily'nin gelmesi de Beren'i durdurmayacaktı anlaşılan onu inandırmalıydım. Yoksa peşimi bırakmazdı.

"Ne olacak Beren sana öyle gelmiş." dedim sert bir şekilde Emily suskundu, artık neredeyse benimle hiç konuşmuyordu. Daha fazla burada durmak istemedim. Yüzüme bakmayan kadınla durmak anlamsızdı.

Kahvaltı masasına oturduk.

"Emily kızım bir şey yemedin nereye gidiyorsun böyle?" dedi, annem merakla bende Emily'e baktım. Nereye gidiyordu bu kız gerçekten merak etmiştim. Acelesi var gibiydi.

"Müjgan teyzeciğim iş başvuruları yapmıştım biliyorsunuz,bir şirket aradı ve tekrar görüşmek istediğini söyledi." dedi gülümseyerek mutlu görünüyordu. Böyle bir şeye gerek yoktu. Kendini yük olarak görmesi anlamsızdı. İçimde anlamsız bir öfke belirdi. Kendime engel olamadan sözcükler ağzımdan çıkıvermişti .

"Benim neden haberim yok."dedim bağırarak öfkemi kontrol etmeliydim. Onu ürkütmemeliydim.

"Neden olsun ki?"dedi Emily beni deli ediyordu. Haklıydı neden bana hesap verecekti. Yine de hesap vermeliymiş gibi geliyordu. Bu kız dengemi bozmuştu.

"Çalışmak istediğini söyleseydin bizim şirkette istediğin pozisyonu ayarlardım." dedim. daha sakin bir ses tonu tercih etmiştim.

"Gerek yok ben iş bulabilirim. Hem bu doğru olmaz." dedi kaşlarını çatmış bir şekilde.

"Buna sen karar veremezsin, başka yerde çalışmak yok konu kapanmıştır."dedim sakinleşmeye çalışarak beni yanlış anlamasını istemiyordum.

"Ben karar veririm tabi ki ve istediğim yerde çalışırım, size afiyet olsun." dedi ve ayaklandı. Yeni bir sürtüşme daha yaşıyorduk. Bu kız neden hep burnunun dikine gitmek zorundaydı? Bizim şirkette istediği pozisyon da rahatça çalışabilirdi.

"Emily bekle."dedim hızlı hızlı kapıdan çıktı.Kolundan yakaladım. Bana karşı gelip bu kapıdan gidemezdi. Buna hakkım yoktu biliyordum, ama tek derdim onu korumaktı. Evet tek amacım korumaktı.

"Bırak kolumu canımı acıtıyorsun."  dedi.

"Beni sinirlendiriyorsun başka şirket falan yok diyorum." dedim. Bunu anlaması gerekiyordu.

"Ben senin kölen değilim tamam mı istediğimi yaparım, sen kimsin bana karışıyorsun?" dedi, öylece kaldım. Ne diyebilirdim ki lanet olsun haklıydı!

"Hangi şirketmiş bu?" dedim, konu değiştirerek en iyisi daha sakin davranmaktı.

"Şirket derken holding aslında ULUHAN Holding." dedi,gözlerimden ateş çıkacaktı neredeyse. Bu kadarı olamazdı. O pislik herif bilerek bunu yapmıştı. Duymuştu tabi onların geldiğini şimdi bu şekilde içimize girmeye çalışacaktı.  "Asla duydun mu beni orada asla çalışamazsın." dedim sinirle bu kadar sakinlik yeterdi. Bu şeyi kabul edemezdim.

"Çalışırım, buna ne sen ne de bir başkası engel olamaz." dedi, bu kız benim sabrımı sınıyordu. Tehlikenin ortasına düşmüştü. Nasıl izin verebilirdim. "Seni kurtların içine atamam,benim düşmanım o herif!" dedim, saçlarımı çekiştiriyordum.