P.U.S.A.T

32.PST

''Öyle mi ? Tamam lan tamam seni zorlamayacağım artık gitmek mi istiyorsun ? git lan ben senin için ölümü göze aldım.Bu saçmalıklara katlandım.Hapse girsem ne girmesem ne ? Git yeni sayfa aç kendine bundan sonra ben yokum bunu da bil bana güvenmiyorsan bitsin ''dedi...

..........................................

Yaklaşık bir saattir yatakta oturmuş ağlıyordum. O lafları ettikten sonra sinirle evden gitmişti.Kapıyı kırarcasına kapatıp çıktı gitti. Yine ben suçlu olmuştum. Bir kere ya bir kere benim yerime koy kendini ama nerede ne zaman anlayışlı biri oldu ki! Bitsin dedi ya benim nazımı bile çekemeyen bir adamdan bahsediyorum.Bu kadar basit silebiliyorsa silsin. Geri adım atmayacağım.Sen suçlusun gerekirse boşanma davası da açarım.Adi adam ! sinirlerim çok bozulmuştu.Beren yanım da tek destekcimdi. Kollarını sıkıca sardı yine her zaman olduğu gibi.Belki de beni tek seven kişi oydu. Ağlamalarım hıçkırıklara dönüşmüştü.

''Şşş ağlama artık abimi bilmiyorsun sanki kızgınlıkla öyle şeyler söyledi. Seni asla bırakmaz o ''

''Bıraktı Beren kabullen artık beni en küçük sinirin de bıraktı.Bu kadar tahammülü yok işte''

''Sen sonuna kadar haklısın. Ama ona da hak ver.Karmaşanın içerisin de kalmış,çaresiz işte.Oyunu devam ettirmek zorun da hepimiz için yoksa bebeğim babasız kalacak.Senin kocan hapse girecek.''dedi halıydı biliyorum.Ama Pusat beni her defasın da üzmekten başka bir şey yapmıyordu.Bu kadar ağlayan bir insan olmadım hayatım da ama o beni yıkıyor.

''Ben onu anlamaya çalışıyorum.Zorla evlendik.Yine de bir şans vermeye zorladım kendimi,o da yetmezmiş gibi oyun dedi.Ona da tamam dedim.O kadınla aynı evde kalmasına karşı çıkmam mı sorun benim yerime koy kendini.''

''Birbirinizi o kadar seviyorsunuz ki başkalarına tahammülünüz yok bunu çok iyi anlıyorum.''dedi.

''Beren biraz uyumak istiyorum.''

''Haklısın hadi uyu sabah yine konuşuruz.''dedi ve beni öpüp dışarı çıktı.Yatağa girip üzerimi örttüm.Göz kapaklarım yavaşça kapandı.Uykunun kollarına bıraktım kendimi.Ne yapacağıma yarın karar vermeliydim.

....................................................

''Emily saçmalıyorsun şu an ne bu bavul ? Nereye gideceksin söylesene !''dedi Sabah erken kalkıp ne yapmam gerektiğine karar vermiştim.Gidecektim en doğrusu buydu.Daha sonra da boşanma davası açardım.Karşılıklı isteğimizle boşanırdık.Kendime yen bir hayat kurmalıydım.Ama bu ev de olmazdı.Onu görüp canımın yanmasını istemiyordum artık.Ama Beren yarım saattir bunu anlamamak da ısrarcıydı.

''Kararımı verdim ben seni üzmek istemiyorum.En doğrusu bu şimdi yeni bir iş bakarım. Annem ve babam dan kalan para hala duruyor biliyorsun.Onunla bir ev tutarım.Hayatımı düzene oturtmam gerekiyor.Taksi de geldi hadi vedalaşalım.Hem ararsın beni gelirsin yanıma.''dedim ikna etmek için.

''Söz ver kaldığın yeri hemen mesaj atacaksın.''dedi.olumlu anlamda başımı salladım.

''Duyamadım.''

''Söz ''dedim. tabi ki onu arayacaktım. Pusatla ayrılmış olsak da o benim kardeşimdi.Sıkıca sarıldıktan sonra taksiye bindim.Yeni bir hayata hoş geldin demek gerekti.

PUSAT

Beren yarım saattir arıyordu.Gece kendi evim de içip sızmıştım.Ona ne kadar hak versem de beni bir çırpıda silmesi sinirlerimi bozmuştu.Bitti demiştim.Nasıl bitecekse kim bilir şimdi aklından neler geçiriyordur.Bir süre düşünmesi en mantıklısıydı.Yine mesaj Beren belki de 20. mesajını atmıştı.Hiç birini okumamıştım. En son bıkkınlıkla telefonu elime aldım.Mesajı okudum.Emily gitmiş miydi ? Sinirle telefonu duvara fırlattım.Kendi başına işler yapmaktan hiç vazgeçmeyecekti.Ben onun hayatı için boktan bir hayat yaşıyorum.Kimin umrunda ki başına buyruk şeyler yapmaktan ne zaman vazgeçeceksin Emily! Katır inadı vardı bu kızda Allah beni bu kızla sınıyordu.Allah tan akıllık etmiştim de peşine adam takmıştım.Yoksa ara dur koca İzmirde ! Sinirle Murat'ı aradım.