P.U.S.A.T

31.PST

EBRU

''Neredesin sen kaç gündür ? Hâlâ o kızın peşinde miydin yoksa? Sen hiç akıllanmayacaksın Pusat !''dedim sinirle. Karşım da dikilmiş çatık kaşlarla bana bakıyordu.

''Otur şuraya beni deli etme ''dedi sinirle hem suçlu hem güçlü !

''Sen hala konuşabiliyor musun ? ''dedim bağırarak sinirle gelip kolumu sıktı.

''Otur şuraya dedim.''Kolum çok acımaya başlamıştı.Sinirlendiğin de neler yapabileceğini bildiğim için oturdum.Kolumu bırakmıştı.

''Ne konuşacaksın söylesene sen kaybettin. Pusat ben sana benim olacaksın dedim. Sen beni kandırdın.''

''Ne kandırması evlenelim dedin evlendik. Neyin derdindesin lan sen oyun mu oynuyoruz ?''dedi ateş saçıyordu.

''Evlendik de ne oldu ? Evlendiğimiz gün ortadan kayboldun.Bana dokunmuyorsun bile. Bu mu evlilik söylesene.''

''Lan kafamı toplamaya ihtiyacım vardı.İstediğin her şey oldu. Emily gitti.''

''Sana güvenmiyorum.O kızın peşinden gitmiş olabilirsin.''

''Boşa lan o zaman beni defol git şimdi elindekileri kime gösteriyorsan göster.''dedi gözlerinde ki ciddiyet ona inanmam gerektiğini söylüyordu.Hızla ayağa kalktı.Tam gidecekken kolunu tuttum.

''Özür dilerim aşkım haklısın üzerine fazla geldim. Ama öylece ortadan kaybolman kıskandım seni.''dedim sarılarak.

''Bir daha bu imalarda dahi bulunursan gözüm kararır.Yakarım Ebru seni de kendimi de yakarım.''dedi gözü karalığı onu ne kadar sevdiğimi hatırlattı.

''Tamam aşkım bugün evimize geliyorsun değil mi? Evleneli kaç hafta oldu hala baş başa kalamadık bile.''dedim.

''Şirkette işlerim var geç gelebilirim.''dedi.

''Balayın da sayılırız ama biz.''dedim nazla.

''Ebru bana biraz zaman ver.Yaptıklarını sindirmem lazım.''dedi haklıydı sonuçta tehdit etmiştim.

''Pusat nereye kadar böyle devam edecek ?''

''Tamam akşam gelirim.Şimdi işe dönmem gerekiyor.''dedi çok mutlu olmuştum.Önce bir alışveriş yapıp sonra eve gidip hazırlık yapmaya karar verdim.Onun aklını başından alacaktım bu gece!

EMİLY

Kaç saattir böyle oturuyordum bilemiyorum. Ona gerçekten çok alışmışım. Onsuzken yarımdım.O benim eksik parçamdı.Sesini bile özlemiştim.Acaba ne konuşmuştu o kadınla ? Kıskanıyordum işte deli gibi merak ediyordum.Aramıyordu da elime telefonu her aldığım da sinirle yerine koyuyordum.

''Canım kahve yaptım.İç de havan dağılsın.Kocandan ayrı kaldın suratının haline bak''dedi beni sinir etmeye çalışıyordu.

''Ne alakası var ama ya !!''

''Hadi hadi özledin biliyorum.''dedi

''Hayır özlemedim.Affetmedim bir kere ben onu henüz''dedim.

''Haklısın abim her ne kadar senin için de yapmış olsa sen çok üzüldün.Ama artık üzülmek yok.Biz kocaman bir aile olacağız.Bebeğim de bize katılacak.Sonra bir de bebeğime bir kardeş de senden gelir ? ne dersin.''ağzım açık kalmıştı.Ne diyordu bu kız bizim bebeğimiz mi olmalıydı !

''Sa-saçmalama boşanacağım ben abin denen o öküzden ''dedim o kadının yanın da olması eskileri adeta canlandırmıştı.

''Hı canım boşanırsın bekle sen abim senden boşanır mı peki ? Ve ayrıca sen boşanamazsın.Şimdi den özlemekten beter oldun.''dedi gülümsemeyle.