P.U.S.A.T

42.PST

EMİLY

''Pusat'ı yanım da göremeyince aşağı inmeye karar verdim.Gördüğüm tablo sinirlerimi bozmuştu.Damla denen kadın yine bir bahaneyle kocama yaklaşıyordu.Onlara görünmeden izlemeye başladım. Pusat'a kucağına almasını söylemişti.Kesinlikle bir oyundu.Sabırlı olmalıydım.

''Murat hemen mutfağa geliyorsun.''dedi Pusat telefonda adamların dan birini aramıştı.

''Pusat hadi ama ya ağrıyor.Murat mıdır nedir ne işin varsa sonra halledin.''dedi.

''Sus da bekle birazdan görürsün ne işim var.''dedi Pusat o kızı kucağına alırsa duramazdım bu evde ona dokunması bizi bitirirdi.Kapıdan birinin geldiğini görünce gizledim.

''Buyrun efendim.''

''Damla hanım ayağını burkmuş.Onu odasına kadar taşı.''

''Ne Pusat ama olmaz ki bu halde başka bir erkek tarafından taşınmama müsaade edemezsin.''dedi cırlayarak.

''Başka bir erkek derken Damla ben de başka biriyim.Seninle aramızda hiç bir şey yok.Ben evliyim.Sana Murattan daha yabancıyım.''dedi.Gözlerim dolmuştu.Seviyordum bu adamı.

''Bizim bir geçmişimiz var Pusat yok sayamazsın.''

''Geçmiş geçmiş de kaldı.Sen de uzatıp durma.Karım üzülürse ben de üzülürüm.Ben üzülürsem seni de üzerim.''

''Pusat biz dostuz o yüzd-''

''Murat odasına kadar taşı sen ''dedi.

''Peki efendim.''

''Lütfen bu gecelikle olmaz sen taşısan ? ''

''Anlatamıyorum galiba son kez söylüyorum.Uzatma çık yukarı bir daha da edepli giyinirsin.''dedi.Damlanın yüzü sinir den morarmıştı.O kızı kucağına alsaydı her şeyi silerdim.Ona dokunmuş olması bile canımı yakarken asla dayanamazdım.Tam Murat Damlayı kucağına almışken mutfağa girdi.Sinirle bana döndü bakışları.Avına saldırmak istermiş gibi bakıyordu.

''Ne oldu Damla iyi misin ? ''dedim.Sahte bir merakla.

''Önemli değil.''dedi sinirle.

''Dikkat et lütfen ayağına bir şey olmasın.''dedim.

''Sen işine baksana.''dedi.

''Damla ne diyorsun sen yine ? ''dedi Pusat bağırarak.

''Şey ayağım çok acıyor odama çıksak artık ''dedi.

''Ben çıkarayım efendim.''dedi Murat Pusat olumlu anlam da başını salladı.Ve gözden kayboldular.

''Hayırdır sen neden uyandın bakalım kokumu bulamayınca uyuyamıyorsun bakıyorum.''

"Evet uyuyamıyorum neden kalkıp da uykumu bölüyorsun"dedim nazla kahkaha attı.Çapkınca vücudumu süzdü.Kızarmıştım.

"Çok özledim güzelim ne zaman bitecek bu uzaklık ?" Dedi iç çekerek bahsettiği şey çok fazla utanmama neden olsa da ben de onu özlemiştim.Bana dokunmasını istiyordum.

"Yarın doktor randevumuz var.Ben de uzak olmamızdan mutlu değilim.Ama bebeğimizin sağlığı açısından zorundayız."

"Her şey sizin için zaten yoksa senden uzak kalmak imkansız ne kadar yansam da önemli olan sizsiniz."

"Seni çok seviyorum bebeğimin babası"dedim içtenlikle söyledikleri kalbimi ısıtmıştı.

"Ben de seni çok seviyorum bebeğimin annesi güzel kadınım"dedi.Dudaklarıma bir öpücük kondurdu.Arkadan gelen sesle başımı yere eğdim.