YAY BURCU

Bölüm 11: Reklam teklifi

''Mine iyi misin?'' diye sordu Ateş bey.

''İyiyim daha ayakkabılara alışamadım da...'' diyerek yavaşça kucağından kalktım. Gerçi rahatmış ama olsun. Ben yine de karşısına oturmayı tercih ederim.

''Mine bu sen misin gerçekten? Ben çok şaşırdım.'' Dedi Cem bey. Tabi nasıl oluyormuş çirkin ördek diyeceğim ama neyse severim keratayı ne de olsa ablamı işe aldı.

''Ben aslında hep böyleydim ama bir süredir bunalımdaydım kendime pek bakmıyordum. Ama artık iyi bir işim var aslıma dönme zamanım geldi diye düşündüm.''

Hah Mine tam da buldun söyleyecek yalanı ne zamandır aslını arıyordun dese ne cevap vereceksin yirmi iki yıldır mı? Allahtan Alev bozmadı. İnanmadığı belli tabi ama yine de;

''Evet ben resimlerini görmüştüm tıpkı bu hali gibiydi sanırım okul işsizlik onu bunaltmıştı neyse yeniden eski haline dönüp bizleri bu güzellikten mahrum etmediğin için teşekkürler Minecim.'' Dedi.

Ah ben bu kıza bayıldığımı söylemiş miydim? Yemin ederim erkek olsaydım alırdım bunu...


''O halde Mine'nin aslına dönmesine'' diyerek kadehini kaldırdı Cem bey. Ateş'te bana bakarak gülümsedi ve kadehini kaldırdı. Galiba başardım dikkatlerini çekmeyi...

Yemekler söylendi. Ateş'le sık sık göz göze geliyoruz. Hiç taviz vermiyorum. Kibarca gülümseyerek arada ben de katılıyorum onların konuşmalarına. Ve yemekler geliyor. Ateş herkese salata söylemiş ama ne göreyim yeşilliklerin ortasında bir hayvan yatıyor öyle ayakları dikmiş havaya, bildiğin tabağın ortasına kurulmuş yatıyor. Kalk çabuk densiz diyeceğim ama maalesef çok geç kalmışız rahmetli için.


''Hala derginin tanıtımı için bir mankene karar veremedik.''

''O Ateş Bey'in işi Cem'ciğim, ben mankenlerle uğraşamam zaten hepsinin boyu benim iki katım bir de onlarla konuşup moralimi bozamam.''

''Kafama yatan birisi olmadı ki? Hepsi ya çok aptal ya da fazla göz önündeler. Giydikleri yaptıkları bizim dergiye uymuyor. Ben daha çocuksu yaşı yirmi -yirmi iki civarında gözü açılmamış birini arıyorum. Tabi güzel de olmalı ama görüştüğüm adaylardan uyan çıkmadı daha.''

''Ağabey sadece bir gün kaldı biliyorsun dergi afişleri basılacak hiç olmazsa yüzü kesinleştirelim röportajları reklam filmini sonrada ayarlarız.''

''Biliyorum canım ama dediğim gibi aklıma yatan birisi yok, yarın son gün yine bakacağım.''

''Mine yapsın seçimi o halde?''

Birisi adımı söyledi ama ben çok meşgulüm hiç bakamam şimdi.

''Mine? Ne dersin?''

Ben konuşma boyunca tabağımdaki kabuklu şeye bakmaktaydım, acaba bunu nasıl yiyebilirim? Hayır bu zengin insanlar arasında garip yemekler yemek gibi bir alışkanlık mı var anlamıyorum ki. Salata benim bildiğim marul, maydanoz, domates gibi bilumum sebzelerden yapılır arasına hayvan bacağı ya da kanadı koyulmaz. Hele böyle ayakları havada ıstakoz, kalamar, karides gibi şeyler hiç koyulmaz. Nasıl yesem acaba? Ayağından mı başlasam dalağından mı?

Aklıma survivor geliyor orada insanlar ne bulursa yiyorlar kabuklu kabuksuz sümüklü. Iğğğhh acaba ben katılsam nasıl olurdu?

''Acun bey acıyın bana ''diye yalvarır dururdum sanırım.

''Mine duymadın mı?'' diyen Alev'in sesini duyunca maceramdan uyandım.

'Efendim ne oldu?''

''Yeni reklam kampanyası için manken seçimleri var özel olmasını istiyoruz ama bir türlü karar veremedik. Cem tanınmamış bir yüz istiyor. Ateş ağabeyimde masum bir yüz. Bense güzel olmalı diyorum ama aptal değil. Sen ne dersin?''

Birden yüzümü tartışma programlarındaki profesörler gibi ciddileştiriyorum;

''Ne reklamı bu, ona göre fikrimi söyleyeyim.''


''Yeni çıkacak kadın dergimizin reklamı. O dergiyi okutacak bir kadın seçmeliyiz.'' diye lafa atladı Ateş. Ah canım, sen iste ben sana okurum diyorum içimden;

''Öncelikle hangi yaş grubuna hitap ettiğimize bakmalıyız. Sanırım kadın dergisi ve 18-30 arası genç kadınlar için tasarlanıyor. Değil mi? ''Onaylayan bakışlar üzerine devam ettim.

''Ben olsam tanınmamış, güzelliği ekranlarda eskitilmemiş birini bulurdum ayrıca sempatik olmalı güzel gülmeli, neşeli ve ikna edici olmalı, dergiyi okuyacak kitleye hitap edeceği için kültürlü de olmalı diye düşünüyorum.''