Timeless Love Completed

Chapter Three

"Sweetheart, two days kanang di nakakadalaw sakin." Alam kong busy ang nobyo ko sa trabaho nya. Pero di ko na rin maiwasang magtampo.

"Johana, mahal kita. This is for our future, okey? Mamaya dadaan ako sa store mo."

"Okey, hihintayin kita."

Alas nwebe na ng gabi ay wala parin ang gwapo kong nobyo. Sinara ko na ang cafe ko bago napagpasyahang dumiretso sa presinto.

"Uy maam Claire! Gabing gabi na ah!"

Ngumiti ako sa naka talagang shifting.

"Si Sarmiento?" Deretsong tanong ko.

"Ah.. nasa loob po maam. Tsk! Ang swerte talaga ni Sir Rian!"

Tinaasan ko sya ng kilay at huminto sa harap nya.

"Syempre ang ganda nyo maam eh, gwapo din sya kaya bagay kayo."

Mas lalo akong napangiti saka deretsong pumasok di na rin ako kumatok.

"H-Hey!" Tumayo sya ng makita nya ako.

Hinalikan nya ako sa labi.

"Akala ko may babae ka na dito." Sabi kong may himig ng tampo ang boses ko.

Inakap nya ako at hinagod ang likod.

"I miss you sweetheart..sorry talaga. May tinutukan lang talaga kaming malaking grupo ng sindikato ngayon."

Inilabas ko muna ang plasticware na may lamang cake.

"Naku, yan na nga ang sinasabi ko eh. 'Lika kainin mo muna tong ba-nake kong cake pra sayo."

Masuyo itong yumakap ulit sakin.

"Ang lambing ng magiging asawa ko. I love you so much."

Humarap ako sa kanya at tumingalang hinawakan ang mukha nya.

"I love you more. Kaya hwag mong pabayaan ang sarili mo."

Sinamahan ko syang kumain habang nagkukwento sa bagong misyon nya.

"Dalawang half Japanese at limang pinoy ang grupong to at kahit ang ibang hepe at police ay nababayaran ng mga ito. Labas pasok daw sila ng bansa. Lately, biggest bank of Korea ang napasok nila. Malaking kahihiyan sa bansa ito. That's why General Abueva assigned me to get some information about these syndicates. Dahil ako ang pinaka gwapo among the officers here in Manila. Haha!" Sinabayan pa nito ng tawa ang pagkwento kaya tumawa nalang din ako.

"Kinakabahan ako sa mga ginagawa mo Rian." Hindi ko mapigilang sabihin. "May mga pictures ba sila? Para naman mahanap kaagad."

Umiling ito habang uminom ng kape.

"Cctv's or their hidden camera's are not functioning ganyan sila katinding grupo. Matatalino at matapang. kahit buhay nila ay isusugal. But i will find more evidences about these mens, mas matalino yata ako."

Hinawakan ko ang kamay nya at ngumiti. Pero sino bang hini natatakot at kinakabahan sa uri nang trabaho niya?

"Don't worry sweetheart after this mission at itutuloy na natin ang iba pang plano sa kasal."

-----------------

"Woo! General hired a new puppet to look over us Shino! Haha! Teka si Azi nasan ba?" Its Steve.

Naka uwi na kami ng Pinas syempre baon na namin ang milyon milyong diamanteng tinago sa Bank of Korea. We used our private chopper para makalabas ng bansang Korea.

"Narinig kong kausap si Leya sa phone kanina." Si Jude.

Tsss. I snorted. Natututo nabang mainlove si Azi?

Sinagot ko ang phone ng may tumawag.

"Oh Mr. Takashi--- who? Half million for one bullet---then, if you can't pay the exact amount, you can't get my service alam mo kung pa'no ako magtrabaho Takashi. Fine and clear.---ha ha!-- we'll then see you a day after tomorrow Mr. Takashi."

"Wow! May papatayin na naman ba?" It was Steve.

I smirk bago lumabas ng office na yun.

Di pa ako masyadong nakalayo at bigla akong nabingi sa naramdamang sakit sa may bandang dibdib ko. Parang uminog ang mundo. Parang biglang kinapos ako ng hininga.

"Fuck!" I cursed bago napahawak dito. Huminto ako sa paghakbang at napaluhod sa hallway sa sobrang sakit. Pakiramdam koy sasabog ang dibdib ko. Sobrang sakit.

Minabuti ko munang tingnang na walang ibang tao sa bandang yun bago tuluyang napa upo sa sahig. "Damn!" Nararadaman ko ang pagtulo nang pawis sa noo ko. It's damn hurt! Nanginginig ang bawat kalamanan ko, sagad sa buto.

Huminga ako ng malalim. Pilit kong kinakalma ang sarili ko. Sinandig ko ang likod sa pader habang hawak hawak parin ang dibdib ko. Ilang beses ko na ring napapansin ang biglaang pagsakit ng dibdib ko, lately. Pero ngayon lang tong sobrang sakit.

Humugot ulit ako nang hangin at mariing binuga iyon ng unti-unting humupa na ang sakit. Kinuha ko ang panyo ko sa bulsa at pinunas sa mukha ko. Ano ba ang nangyayari sakin? Nasa ganoong ayos ako ng makita nia Tines at Milton.

"Hey! Shino. What happened? Pulampula ka ah?" Milton.

I sigh.

"Pre, ang lalaki ng pawis mo. Are you sick?" Tines.

Halata sa mga boses nito ang pag alala. Tinapunan ko lang sila ng tingin at tuluyang tumayo. Inayos ko muna ang sarili ko bago nag

"Tss!"

"Shino!"

Tawag nila pero wala akong pakialam. Lumakad ako palayo. Ang pinaka ayoko sa lahat ay ang kaawaan ako. Ayokong pakialaman ako. Pero sa loob loob ko bigla akong kinabahan. Bakit bigla akong nakaramdam ng ganun kasakit. Hanggang ngayon ramdam na ramdam ko pa ang nginig ng katawan ko. May mumunting kirot parin akong nararamdaman.

I decided to see a doctor. This is not good. Damn it! Hindi naman ako sakiting tao, hindi ako yung tipong nadadaig nag simpleng sakit lang nang katawan.

-----