"By the way i'm Johana Claire Arellano." Nakangiti akong naglahad ng kamay sa nakatungangan si Shino na ilang minuto na ang lumipas ay nanatili itong nakanganga.
------
Bakit ganito? Bakit biglang namanhid ang puso ko? Di ba dapat matuwa ako dahil andito na sya? Andito sya sa harap ko. Sya yung batang babaeng yun, sya yung batang babaeng kinabaliwan ko dati di ba?
Pero bakit kinakabahan ako? Gusto ko syang yakapin, gusto ko syang hagkan ulit tulad nung dati. Andami kong gustong gawin pero namamanhid ulit ang dibdib ko. Di ko napigilang hawakan ito, yung pamamanhid ay napalitan matinding kirot.
Di ko sya hiniwalayan ng tingin. Halos di ko ni kinurap ang mga mata ko. Ang gusto ko lang ay tingnan ang nakangiti nyang mga mata. Kahit yung nilahad nyang kamay ay di ko matingnan.
A tear scaped from my one eye and then i released of deep breath.
Ang sakit! I gently massage my chest. Dahan dahan akong huminga. Gustong magdilim ng paningin ko pero di ko ginawa. Pinilit kong tumayo at pa ikang tinungo ang teresa ng kwarto. Gusto kong maglaho.
Ayokong isipin niya na hanggang ngayon ay may deperensya parin sa katawan ko. Ayokong makita nyang nakakaramdam na ako ng sakit ngayon.
"Sh-Shino!" Narinig kong tawag nya.
Succesfull naman ang operation, right? Bakit nararamdaman ko ulit ang lentik na sakit na'to. Parang mama matay ako sa tindi ng sakit. Shit! Damn! It really hurts!
Pinigilan nya ang isang braso ko at iniharap sa kanya.
"K-Kuya, san ka pupunta?"
Nagdidilim na ang paningin ko. Inabot ko sya at yinakap. Oh god! How i missed her!
"Kuya!"
-----
Ilang oras na. Mag uumaga na pero di pa rin sya magising.
Inihiga ko sya sa kama ng bigla syang makatulog habang yakap ko sya kanina. Hindi ko sya pinaki alaman. Hinayaan ko lang magpahinga. Tinititigan ko lang ang mukha nya.
May luhang pumatak galing sa isang mata nya kanina. It made me worried so bad, pero naisip kong hintayin nalang ang pag gising nya.
Its nearly four in the morning when i heard him groaned. Mahinang tapik sa pisngi nya ang ginawa ko.
Nagmulat naman sya ng mata. And that look again. Pero ayokong matakot. Nag aalala ako sa kanya. Ilang sandali pa bago mawala ang ganung klaseng titig nya sakin. Naisip ko baka andun parin yung trauma nya.
"Shino.." mahinang tawag ko sa kanya.
He took a deep breath. He was panting habang hawak hawak pa rin ang dibdib nya.
"Are you alright? Gusto mo tumawag ako ng doctor?"
Pero di sya nagsalita, umayos sya ng upo at parang balisang nahilamos nya ang kanyang mukha.
"Shino--"
"I'm okey. I'm fine." Paos na tinig nito.
Nilapitan ko sya at pinainom ng tubig. Hinagod ko rin ang likod nya baka kako makatulong.
"J-Johanna..my sweet Johanna."
Nagtagpo ang mga mata namin. He's in pain. May mga sugat parin ba sya?
Alanganin akong ngumiti sa kanya.
Hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko.
"I missed you so much." He whipered.
BINABASA MO ANG
Timeless Love Completed
General Fiction-You teach me how to love and to be loved. -How can i forget and forgive what you did? May pagkakataon pabang baguhin ni Shino ang nakaraan? Paano matatanggap ni Johannah Claire ang nakaraan ni Shino? Timeless love, don't let it end no. Now that you...
