Timeless Love Completed

Chapter 21 'Just don't leave me'

It's Shino, he's standing there infront of me. His face is full of tears. May sinasabi syang hindi ko maintindihan inangat nya ang kamay nyang puno ng dugo. Napanganga akong nakita yung hawak hawak nyang purong dugo. Tumibok tibok ito.

Halos balot din ng dugo ang kanang dibdib nya. Gusto kong sumigaw ng tulong pero walang gustong lumabas na salita sa bibig ko.

Awang awa ulit akong tumungin sa kanya. Nandun parin yung mga luhang kanina pa umaagos sa pisngi nya. Nilapitan ko sya pero sa bawat hakbang na ginagawa ko ay lumalayo din sya.

"Shino!" Tawag ko sa kanya. Napaluhod sya sa harap ko. Nakita kong butas ang dibdib nya. Natatandaan ko yung peklat nya sa dibdib.

Doon ako napa-isip. Hawak hawak ni Shino ang puso nya. Di ko na napigilang umiyak. Ang hakbang ko ang naging takbo na. Pero napakabilis nyang lumayo hindi ko sya maabutan kaya i run faster after him. Pero biglang dumilim ang paligid.

"Shino! Shino!!!---Shinobi!"

Napaluhod kong sapo sapo ang mukha ko. Di ko sya naabutan pero laking gulat ko ng may humawak sa balikat ko.

It was Rian. Napanganga ako.

Nakangiti sya sakin. May sinasabi ulit sya pero di ko maintindihan. Niyakap ko nalang sya.

"Rian.." iyak ako ng iyak sa dibdib nya.

Pero nagtataka naman ako ng basang basa ang dibdib nya. Napatingin ako dun. It's a hole. Ang daming dugong lumabas mula sa butas na yun. Walang laman ang puso nya.

"Oh my god! What happened?" Hiyaw ko.

Pero nakangiti syang kumaway sakin palayo sa kinatatayuan ko.

"Rian! --- bakit iniwan nyo'kong lahat?!" I am hysterical now.

Ayoko ng ganito. "Shino!" Pilit kong sigaw.

Tumakbo ako ng tumakbo. Ayoko ng madilim! And suddenly i bumped into something.

Isang lalaking nakasout ng kwintas. SG. Yun yung kwintas na nakuha galing sa lalaking pumatay kay Rian. Pero di ko maaninag ang mukha nya.

"Sino ka?" Pilit kong tanong sa kanya.

Pero tumalikod lang ito at biglang naglaho. I tried to chased him kahit pagod na pagod na ako.

Ring ng phone ko ang gumising sakin sa napakasamang panaginip na yun. I am panting so hard.

"Anong klaseng panaginip yun."

"Helow"

(Hey! Did i wake you?)

Napatingin ako sa tumatawag. It's Shinobi. Two days na rin syang di nagpapakita sakin kaya siguro ako nananaginip ng kung ano ano. I shook my head.

"No. It's okay." Tanging sabi ko habang pinupunasan ang luha ko. Parang totoo lang ang panaginip ko. I sigh.

Napatingin ako sa wall clock. 11midnight na.

(---i miss you.)

Bigla akong napangiti sa salitang yun. Tumayo ako at lumapit sa drawer. Kinuha ko doon ang kwintas na yun.

"Mhmh.. san ka ba kasi? Bakit bigla ka nalang umalis nung nakaraang araw? Nakakahurt ka na nang damdamin."

I heard him chuckled.

(I'm outside. Can i ---)

Hindi ko na hinintay ang sagot nya. Ibinalik ko ang kwintas sa drawer at mabilis na pumunta sa terrace. Di na ako nabigla ng makita ko syang nakatayo sa harap mismo ng glassdoor.

Ngumingiti syang binigay ang hawak hawak nitong roses.

"For the most beautiful and sexy lady in the world." Sabi nya pa.

Naalala ko tuloy ang panaginip ko ng makita ko sya. Nakangiting tinanggap ko ang roses. Nanatili parin akong nakatayo doon habang nakatingin sa mga bulaklak.

Napasinghap nalang ako ng bigla nya akong hapitin sa beywang. Kiniss nya ako sa labi. Akala ko nung una smack kiss lang pero lumalim ang halik nya. Nakakalasing ulit.

"Did you miss me?" Biglang tanong nito at pinagdikit ang noo namin.

Matangkad sya pero abot ng noo ko ang kanya. Kinapa ng paa ko ang sahig, kaya pala dahil nakaangat na ang paa ko. Napabuhat na ako ng tuluyan sa kanya.

"I missed you so much! Nagtatampo ako kasi iniwan mo na naman ako. Ni hindi din kita makontak. Akala ko nga tinakbuhan mo na ako. After you left me sored. Pati din sa bar di daw kayo napunta ng mga kasama mo." I sigh and rolled my eyes.

Nihiga ko ang ulo ko sa balikat nya habang dinadala nya ako sa loob ng kwarto ko. Inamoy nya ang buhok ko. He's so sweet.

"I'm sorry. Emergency went out."

Tumango lang ako hababg inihihiga nya na ako sa kama. Hinuhubad nya ang kanyang sout na coat and he unbutton his polo pero mga tatlong buttones lang.

Napangiti ako. Pinakiramdaman ko ang aking sarili. Masaya akong kasama si Shino. I trust him, he's not gonna leave me. Naalala ko ulit ang panaginip ko. But i shook my head, it is just a dream.

"Are you sleepy babe?" He said looking at me.

Nakangiti parin ako at inakap sya ng tumabi sya sakin. Inihiga ko ang ulo ko sa kanyang bisig. Gusto kong magtanong sa kanya kung ano ba talaga kami. I sigh again.

"Hey..ilang beses ko nang naririnig yang sigh mo ngayon, problem?"

Tumingala ako sa kanya. Parang naiintindihan nya naman ang tanong sa tingin ko ng ngumiti sya. Lumiit tuloy lalo ang mata nya.

"I love you and we're a thing now. So,-- i mean, do you feel the same way too?" Napangiwi pa ito habang nagsasalita.

I wrapped my hand around his waist. Di ako sumagot basta masaya akong malaman na mahal nya ako.

"Just don't leave me." Bulong ko habang mahigpit paring nakayakap sa beywang nya.

--

I was a bit hurt that she did'nt says she loved me back. I slightly smirked coz of the fact that i have this feeling, again.

Niyakap nya ang beywang ko and she mum in something. Di ko maintindihan. Nawala ang presensya ko ng maramdaman ko ang dibdib nya.

I want to cares her breast. I want to suck it like a baby. I want her again. I want to make love to her again. I want to maje her mine again.

I groaned and get on top of her. Shocked were flashed into her face.

"Is it still sore?" I whispered.

She smile and shook her head.

I grinned and starting kissing her.