The Story of Sophie & Nathan - Part 2

1. Sophie

1. Sophie

6 maand later

Ik wandelde door het territorium. Iedereen die me zag boog zijn hoofd in respect. Alleen had ik het gevoel dat het meer een teken was van medeleven, medelijden. Dat allemaal door wat er 6 maand geleden gebeurd was. Het nieuws was snel de ronde gegaan. Voor een roedel was het ook niet niets als hun opvolger dood ging, al was het zelfs nog maar een embryo.

Zelf was ik een paar weken het huis niet uitgegaan. Ik liet het allemaal een beetje over me heen komen. Nathan probeerde me wel naar buiten te laten gaan, maar ik kon de blikken niet aan. Nu begon het beter te gaan. Ik had wel altijd iemand bij me, zoals Lucy nu.

Ze wou vandaag perse gaan picknicken. Ik zag er echt tegenop. Altijd wou iedereen dingen met me gaan doen. Eerst Nathan die het nodig vond om terug andere Alfa's en zo naar hier te halen. Om mijn gedachten te verzetten. Alleen werkte dat enkel bij hem. Dan was er Kevin, die mij nodig had om zijn datingprofiel aan te maken. Hij begon te denken dat hij geen mate meer had. En dan waren er nog Michael en Lucy. De ene probeerde me zo veel mogelijk weg te houden thuis, terwijl de andere dan weer veel dingen meebracht om thuis te doen.

Het was allemaal goed bedoeld, maar ergens wou ik het deels op mezelf verwerken. Nathan ging er nog verder in. Hij sprak er nooit over of vertelde me nooit hoe hij zich voelde. Pas een paar dagen geleden hoorde ik hem stilletjes tegen zichzelf praten in de badkamer. Hij bleef maar herhalen dat hij stom was geweest, me had moeten beschermen en dat dit dan niet zou gebeurd zijn. Toen hij terug buiten kwam deed hij alsof er binnen niets gebeurd was.

Nathan stortte zich ook helemaal op zijn werk. Af en toe kwam hij nog wel eens kijken hoe het met me ging, maar meestal was hij weg. Soms eens naar een andere roedel, problemen oplossen en dergelijke. Het leek zijn nieuwe roeping te worden. Vanmiddag had hij zelfs een vergadering. Hij moest een groep rogues en een naburige roedel verzoenen. En natuurlijk gingen die naar ons territorium komen.

Kevin zou Lucy vanmiddag ook aflossen. Dat was nog zo een regel die Nathan in het leven geroepen had: om de paar uur iemand anders. Zodat ik me zeker altijd kon bezighouden. Ik zei er maar niet veel van. Ik wist dat hij zich zorgen maakte om mij. Daardoor dacht hij te weinig aan zichzelf. We hadden de laatste tijd ook zo weinig gepraat. Daar ging ik straks eens verandering in brengen, dacht ik bij mezelf. Pas toen viel me op dat Lucy al gestopt was en een dekentje op het gras legde. " Laten we genieten van de natuur " zei ze met een brede glimlach. Ik glimlachte kleintjes terug. Veel genieten zou er niet aan te pas komen.

A/N: Nee, ik begin nog niet met updaten haha :p Ik zit nu aan hoofdstuk 10. Bij 20 begin ik met 1 hoofdstuk om de twee dagen ;) Niet meer elke dag dus.

Waarom ik dit hoofdstuk plaats? Omdat ik het verhaal al 250 views heeft en nog niet eens begonnen is haha :p Bedankt allemaal ;) Dit boek gaat veel spannender worden dan het vorige. En ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden.

Dit hoofdstuk is nog een beetje saai. Een soort samenvatting van de vorige 6 maanden. Maar ik beloof dat het snel verbeterd ;) 

Wat vinden jullie trouwens van de cover? Ik heb een tijdje getwijfeld of ik wel die zou nemen :s 

Vote/Comment/Follow