The Story of Sophie & Nathan - Part 2

30. Kevin

30. Kevin

Eindelijk had ik eens een vrije dag. Ik was dan ook dag en nacht bezig geweest de voorbije dagen om de roedel helemaal klaar te maken voor een mogelijke oorlog. Schuilkelders werden verstevigd, er werd getraind, de grenzen werden continu bewaakt, ... Ik sliep heel weinig 's nachts. Als ik al sliep. Ik had Esmee ook weinig gezien in die paar dagen. Sophie en Lucy waren de hele tijd bij haar en zorgden ervoor dat ze weinig zag van onze voorbereidingen. In gedachten was ik wel altijd bij haar. Ik kon aan niets anders denken dan aan haar. Aan het feit dat zij in gevaar was zodra er een oorlog zou zijn. Ik zou er alles aan doen om haar te beschermen. Al moest ik mijn eigen leven daarvoor moeten opofferen.

Deze morgen had ik wat uitgeslapen. Ik had het ontbijt overgeslagen en nu was ik op zoek naar Esmee. Ik wou samen met haar deze dag doorbrengen. Het was misschien wel onze laatste kans om nog iets samen te doen voor de oorlog zou beginnen. En ik wou er ten volle van genieten.

Ze zat met haar neus in de boeken. Er lagen er een hele hoop voor haar op tafel. " Waar ben je mee bezig? " vroeg ik haar. Ik zette mijn handen op haar stoel en leunde wat over haar schouder, om mee te kunnen kijken. Ze had me duidelijk niet horen aankomen, want ze schrok en keek naar me op. " Ik ben op zoek naar manieren om jullie te helpen "

" De enige manier waarop je ons kan helpen is om naar ons te luisteren en ver uit onze buurt te blijven als de oorlog begint " zei ik, voor ik me naast haar op een stoel zetten. " Ik ga de hele tijd met jou in mijn hoofd zitten als je in de buurt bent. Het feit dat onze mind link nog niet werkt, gaat het alleen maar bemoeilijken " Ik stond terug recht en pakte een glas water, voor ik me terug neerzette." Dan zorgen we dat onze mindlink werkt " zei ze, net op het moment dat ik aan het drinken was. Natuurlijk spuwde ik bijna alles terug uit. Gelukkig kon ik het opvangen in het glas.

" Je weet toch wat dat betekend hé? " vroeg ik haar. Er was maar één manier om dat te doen. Ik zou haar moeten merken. Ze moest mijn mark dragen, voor ik haar gedachten kon horen. En dat alles zou dan voor één probleem zorgen. We zouden de hele tijd bij mekaar willen zijn. Ik zou maar één ding willen doen, en dat zou niet vechten zijn. Ik zou het matingproces willen beëindigen. " Natuurlijk weet ik dat. Je bijt me, wij doen jeweetwelwat en voila. Je kan mijn gedachten horen en ik kan je laten weten als ik in gevaar was " zei ze alsof het niets was.

" Je bent één stap vergeten " Ze hield haar hoofd schuin en keek me denkend aan. " Welke dan? " Ik maakte een gefrustreerd geluid. " Kinderen, Esmee! " schreeuwde ik bijna. Ik stond terug recht en begon te ijsberen. Ik was absoluut nog niet klaar voor kinderen, maar dat was wel het gevolg van het beëindigen van het matingproces. " We moeten goed nadenken voor we aan de eerste stap gaan beginnen. Zodra we beginnen is er geen weg meer terug. " 

A/N: Vote/Comment/Follow